Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

conturbare

  • 1 conturbare

    conturbare vt смущать, тревожить, волновать conturbarsi волноваться il cielo si conturba tutto -- небо предвещает бурю

    Большой итальяно-русский словарь > conturbare

  • 2 conturbare

    Большой итальяно-русский словарь > conturbare

  • 3 conturbare

    conturbare v. ( contùrbo) I. tr. troubler. II. prnl. conturbarsi se troubler.

    Dizionario Italiano-Francese > conturbare

  • 4 conturbare

    conturbare v.tr. to disturb, to perturb, to trouble, to upset*.
    conturbarsi v.intr.pron. to be disturbed, to become* disturbed; to be perturbed; ( commuoversi) to be moved.

    Dizionario Italiano-Inglese > conturbare

  • 5 conturbare

    Большой итальяно-русский словарь > conturbare

  • 6 conturbare

    гл.
    общ. волновать, смущать, тревожить

    Итальяно-русский универсальный словарь > conturbare

  • 7 conturbare

    в замешательство приводить (1. 6 § 1 D. 18, 1); сделаться несостоятельным (1. 5 § 9 D. 14, 3. 1. 16 D. 15, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conturbare

  • 8 conturbare vt

    [kontur'bare]
    to perturb, thrill

    Dizionario Italiano-Inglese > conturbare vt

  • 9 conturbare

    vt [kontur'bare]
    to perturb, thrill

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > conturbare

  • 10 conturbo

    conturbare, conturbavi, conturbatus V
    confuse, disquiet/confound/derange/dismay, upset/mix up; go bankrupt, default

    Latin-English dictionary > conturbo

  • 11 conturbo

    con-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into disorder or confusion, to confuse, derange, disorder, confound (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and Cic.; not in Verg., Hor., or Quint.).
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    posituras principiorum corporis atque animi,

    Lucr. 4, 943; cf. id. 4, 958; 3, 483 al.:

    ordines Romanorum (militum),

    Sall. J. 50, 4; cf. id. ib. 98, 4:

    equites tormentis,

    Curt. 7, 2, 4:

    rempublicam,

    Sall. C. 37, 10; 48, 8; cf.

    rem,

    id. J. 79, 7: annus neglegentiā conturbatus atque confusus, * Suet. Aug. 31:

    vocem,

    Lucr. 4, 559:

    prima vulnera novis plagis,

    id. 4, 1070: basia, i. e. to exchange in confused multitudes, * Cat. 5, 11.—In mal. part.:

    pedes, i. e. implicare,

    Plaut. Cas. 2, 8, 24.—
    B.
    Trop., to disturb, disquiet in mind or feeling:

    valetudo tua me valde conturbat,

    Cic. Att. 7, 2, 2:

    quid est? num conturbo te?

    id. Phil. 2, 13, 32:

    incidunt multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie,

    id. Off. 3, 10, 40; cf.:

    vemens violentia vini Conturbare animum consuevit,

    Lucr. 3, 483.— Absol.:

    haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam, etc.,

    Cic. Off. 3, 20, 81.—
    II.
    In partic., t. t. in the lang. of business: conturbare rationes or rationem, or absol. conturbare, to bring one's pecuniary affairs into disorder, to become bankrupt.
    A.
    Lit.:

    rationem sibi commissam,

    Dig. 11, 3, 1 fin.:

    nihil esse, quod posthac arcae nostrae fiducia conturbaret,

    bring into pecuniary embarrassment, Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 5:

    fac me multis debere, et in his Plancio: utrum igitur me conturbare oportet?

    id. Planc. 28, 68:

    homo Graecus, qui conturbat et idem putat sibi licere quod equitibus Romanis,

    id. Att. 4, 7, 1; Dig. 14, 3, 5, § 9; 15, 3, 16; cf. ib. 11, 3, 1, § 5; Juv. 7, 129 al.—
    B.
    Trop.:

    neque edepol quid nunc consili capiam scio De virgine istac: ita conturbasti mihi Rationes omnes,

    you have so disturbed all my plans, Ter. Eun. 5, 2, 29.—Hence, contur-bātus, a, um, P a. (acc. to I. B.), distracted, disturbed, confused, disquieted (very rare):

    oculus,

    diseased, disordered, Cic. Tusc. 3, 7, 15:

    homo tristis et conturbatus,

    id. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    eram in scribendo conturbatior,

    id. Att. 1, 12, 4:

    animus,

    id. Tusc. 3, 7, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > conturbo

  • 12 conturbo

    con-turbo, āvī, ātum, āre, verwirren, in Verwirrung (Unordnung) bringen, a) mater. Ggstde.: α) übh.: basia, bunt durcheinander wechseln, Catull.: pedes, durcheinanderwerfen (v. zweien), Plaut. – als milit. t. t., hostes, Sall.: omnibus locis Romanorum ordines, Sall.: equites tormentis, Curt. – β) verwirren, verstören, trüben = undeutlich od. unkenntlich machen, confundi verba et conturbari vocem, Lucr.: c. et infirmare imaginum notas (Ggstz. conservare integrā vi), Cornif. rhet.: c. signa (Zeichen, Unterscheidungszeichen), Cic. – b) öffentliche u. häusliche Verhältnisse, rem publicam, Sall.: fortunam alcis, zerrütten, Cael. in Cic. ep.: rem, den ganzen Handel verrücken, Sall.: publicos mores, Sen.: annum a. D. Iulio ordinatum, sed postea neglegentiā conturbatum et confusum (in Unordnung u. Verwirrung geraten) rursus ad pristinam rationem redegit, Suet. – als t. t. der Geschäftsspr., c. alci rationes suas, seine Rechnung in Unordnung bringen, brouillieren, übtr. = jmdm. das Konzept verrücken, Ter. eun. 868 sq. – u. so absol., conturbare, in mißliche Geld- od. Vermögensverhältnisse (Verlegenheit) geraten, die Zahlungen einstellen (Ggstz. nomen dissolvere, s. Wunder Cic. Planc. 28, 68. Gronov Ter. eun. 5, 2, 29), conturbare putat sibi licere, Cic.: posthac arcae (Schatulle) nostrae fiduciā conturbavit, Cic.: conturbabit Atlas, Mart.: si (servus pistoris) conturbaverit, ICt. – c) Geist u. Gemüt, α) den Geist im Denken verwirren, verstören, irre machen, violentia vini conturbare animum consuevit, Lucr.: vis animi atque animai conturbatur, Lucr.: si qui multa intercolumnia sumpserit, conturbabitur similitudine, ut ignoret, quid in quoque loco collocarit, Cornif. rhet. – β) die Sinne, das Gemüt verwirren, verstören = in Verlegenheit bringen od. setzen, bange od. bestürzt machen, conturbari Graecam nationem, Cic.: quid est? num conturbo te? Cic. – v. lebl. Subjj., valetudo sua me valde conturbat, Cic.: incidunt saepe multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie, Cic.: haec sunt, quae conturbant in deliberatione nonnumquam, Cic.

    lateinisch-deutsches > conturbo

  • 13 conturbo

    conturbo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre le désordre dans, brouiller, embrouiller, troubler, entremêler, bouleverser, déranger, confondre. [st2]2 [-] troubler, inquiéter, effrayer, alarmer.
    * * *
    conturbo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre le désordre dans, brouiller, embrouiller, troubler, entremêler, bouleverser, déranger, confondre. [st2]2 [-] troubler, inquiéter, effrayer, alarmer.
    * * *
        Conturbo, conturbas, conturbare. Cic. Troubler, Estonner.
    \
        Basia conturbare. Cat. Baiser, non pas deux ne trois, ne dix, ne vingt fois, mais en tourbe, tant de fois qu'on n'en puist tenir le compte.
    \
        Mihi rationes omnes conturbasti. Terent. Tu m'as rompu tous mes moyens. B.
    \
        Conturbare. Cic. Despendre tous ses biens, et aller au saffran.

    Dictionarium latinogallicum > conturbo

  • 14 conturbo

    con-turbo, āvī, ātum, āre, verwirren, in Verwirrung (Unordnung) bringen, a) mater. Ggstde.: α) übh.: basia, bunt durcheinander wechseln, Catull.: pedes, durcheinanderwerfen (v. zweien), Plaut. – als milit. t. t., hostes, Sall.: omnibus locis Romanorum ordines, Sall.: equites tormentis, Curt. – β) verwirren, verstören, trüben = undeutlich od. unkenntlich machen, confundi verba et conturbari vocem, Lucr.: c. et infirmare imaginum notas (Ggstz. conservare integrā vi), Cornif. rhet.: c. signa (Zeichen, Unterscheidungszeichen), Cic. – b) öffentliche u. häusliche Verhältnisse, rem publicam, Sall.: fortunam alcis, zerrütten, Cael. in Cic. ep.: rem, den ganzen Handel verrücken, Sall.: publicos mores, Sen.: annum a. D. Iulio ordinatum, sed postea neglegentiā conturbatum et confusum (in Unordnung u. Verwirrung geraten) rursus ad pristinam rationem redegit, Suet. – als t. t. der Geschäftsspr., c. alci rationes suas, seine Rechnung in Unordnung bringen, brouillieren, übtr. = jmdm. das Konzept verrücken, Ter. eun. 868 sq. – u. so absol., conturbare, in mißliche Geld- od. Vermögensverhältnisse (Verlegenheit) geraten, die Zahlungen einstellen (Ggstz. nomen dissolvere, s. Wunder Cic. Planc. 28, 68. Gronov Ter. eun. 5, 2, 29), conturbare putat sibi licere, Cic.: posthac arcae (Schatulle) nostrae fiduciā conturbavit, Cic.: conturbabit Atlas, Mart.: si
    ————
    (servus pistoris) conturbaverit, ICt. – c) Geist u. Gemüt, α) den Geist im Denken verwirren, verstören, irre machen, violentia vini conturbare animum consuevit, Lucr.: vis animi atque animai conturbatur, Lucr.: si qui multa intercolumnia sumpserit, conturbabitur similitudine, ut ignoret, quid in quoque loco collocarit, Cornif. rhet. – β) die Sinne, das Gemüt verwirren, verstören = in Verlegenheit bringen od. setzen, bange od. bestürzt machen, conturbari Graecam nationem, Cic.: quid est? num conturbo te? Cic. – v. lebl. Subjj., valetudo sua me valde conturbat, Cic.: incidunt saepe multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie, Cic.: haec sunt, quae conturbant in deliberatione nonnumquam, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conturbo

  • 15 Wasser

    Wasser, I) im allg.: aqua (der Plur. aquae von einer größern Wassermasse). – aquae genus (Wasserart). – Wasser und Brot, panis et aqua. – großes Wasser (bei einer Überschwem mung), aquae magnae (z.B. bis eo anno fuerunt): [2641] unter Wasser setzen, irrigare (bewässern, z.B. einen Acker); inundare (überschwemmen, w. vgl.): ein Ort ist weit unter W. gesetzt, locus late restagnat: ins W. fallen, in undas concĭdere: ins W. werfen, in aquam conicere. – am oder im W. lebend, sich aufhaltend, wachsend, aquatilis; aquaticus. – Bildl., zu Wasser werden, ad irritum redigi oder cadere (z.B. von der Hoffnung); vanum evadere (z.B. von der Freude): ganz zu W. werden, ad vanum et irritum redigi: etwas zu W. machen, ad irritum redigere alqd (z.B. die Hoffnung): jmdm, eine Freude zu Wasser machen, alci gaudium conturbare od. corrumpere: jmdm. die Sache zu W. machen, spem alcis fallere (jmds. Hoffnung täuschen); alci rationes conturbare (jmdm. einen Strich durch die Rechnung machen). – Sprichw., Wasser ins Meer tragen, in freta col lectas alta addere aquas (Ov. am. 2, 10, 14); pleno sidera caelo addere(ibid. 2, 10, 13); u. (in bezug auf Reichtum) teruncium adicere Croesi pecuniae (Cic. de fin. 4, 29). – II) insbes.: a) als Element: aqua. – umor (das Naß; beide im Ggstz. zu aĕr, ignis, terra oder terrenum). – b) im Ggstz. zum Lande: rivus (Bach). – flumen (Fluß, s. das. die Synon.). – mare (Meer). – zu W. u. zu Lande, terrā marique; terrā et mari; et terrā et mari; et mari et terrā; mari atque terrā (wobei zu bemerken, daß terrā marique die gewöhnliche Ausdrucksweise ist, die übrigen nur da wo mit mehr Nachdruck geredet wird, angewendet werden). – ein Krieg zu W., bellum maritimum od. navale: aufs W. gehen, s. »zur See gehen« unter »1. See«. – Sprichw., stille Wasser sind tief, altissima quaeque flumina minimo sono labuntur (Curt. 7, 4 [16], 13). – c) die Flüssigkeit im Blute: *lympha(t. t.). – das W. unter der Haut, aqua intercus. – d) Urin: urīna. – sein W. lassen, abschlagen, urinam reddere od. facere; vesicam exonerare.

    deutsch-lateinisches > Wasser

  • 16 status

    [st1]1 [-] stătus, a, um: - [abcl][b]a - part. passé de sisto - [abcl]a - adjt. fixé, fixe, périodique.[/b]    - sollemne et statum sacrificium, Cic. Tusc. 1, 113: sacrifice revenant tous les ans à date fixe.    - stato tempore, Plin. 11, 173: à époque fixe.    - ex quo factum est, ut postea athletae ceterique artifices iis statibus in statuis ponendis uterentur, cum victoriam essent adepti, Nep. 12, 1, 3: d'où il arriva qu'ensuite les athlètes et les artistes de tous les genres, quand il s'agissait de leur dresser des statues, leur firent donner la pose qu'ils avaient au moment de leur victoire.. [st1]2 [-] stătŭs, ūs, m.: a - action de se tenir, posture, attitude, pose.    - oratoris status erit erectus et celsus, Cic. Or. 59: l'orateur se tiendra droit, la tête levée.    - status signi, Cic. Verr. 1, 57: l'attitude d'une statue. --- cf. Nep. Chab. 1, 3.    - status, incessus, sessio, accubitatio, Cic. Off. 1, 129: le maintien, la démarche, la manière de s'asseoir, de se tenir à table.    - motus et status naturae congruentes, Cic. Fin. 5, 35: manières de se mouvoir et de se tenir conformes à la nature. b - taille, stature.    - Stat. S. 1, 6, 58 ; Col. 1, 9, 3, etc. c - position du combattant.    - statum alicujus conturbare, Quadr. d. Gell. 9, 13, 16: bousculer son adversaire.    - statu hostes movere, Liv. 30, 18, 4: ébranler l'ennemi.    - fig. animum certo de statu demovere, Cic. Caec. 42: faire perdre contenance à l'âme.    - adversarios de statu omni dejicere, Cic. Or. 129: jeter les adversaires dans le désarroi, leur rendre impossible toute position de combat. --- cf. Cic. Par. 15. d - état, position, situation.    - status vitae, Cic. Att. 10, 4, 1: situation sociale.    - amplus status, Cic. Att. 3, 10, 2: situation considérable, haut rang.    - in eo statu civitas est ut... Cic. Sest. 106: la cité est dans un état tel que...    - status rei publicae, Cic. Fam. 3, 11, 4: l'état des affaires publiques.    - quo in statu sim vides, Cic. Fam. 1, 11, 13: tu vois dans quel état je suis.    - deteriore statu esse, Cic. Har. 61: être dans un état pire.    - cf. Cic. Fam. 5, 16, 2 ; Phil. 13, 2, etc.    - eo tum statu res erat ut... Caes. BG. 6, 12, 9: la situation [en Gaule] était alors la suivante.    - statum caeli notare, Liv. 37, 12, 11: noter l'état du ciel.    - cf. Lucr. 3, 292 ; Curt. 6, 4, 19. e - forme de gouvernement, régime.    - status optimatium, Cic. Rep. 1, 68: le régime de l'aristocratie, gouvernement aristocratique.    - status rei publicae, Rep. 1, 68: la forme du gouvernement.    - status civitatis, Cic. Rep. 1, 33, etc.: g - bon état, stabilité, assiette solide.    - rei publicae statum labefactare, Cic. Cat. 1, 3: ébranler la constitution de l'état. --- cf. Cic. Har. 41.    - pro statu civitatis nullum vitae discrimem vitare, Cic. Sen. 20: ne reculer devant aucun danger pour maintenir l'existence de la cité.    - cf. Cic. Cael. 70 ; Sull. 63.    - multorum excisi status, Tac. An. 3, 28: beaucoup de situations furent ruinées.    - status aetatis, Dig. 31, 1, 79: âge de la majorité [25 ans]. h - maintien, salut, conservation.    - rei publicae statum labefactare, Cic. Cat. 1, 3: porter atteinte à la constitution de l'Etat.    - optimus status civitatis, Cic. Rep. 1, 33: le meilleur statut pour la cité.    - tu velim ad me de omni rei publicae statu quam diligentissime perscribas, Cic. Fam. 2, 11: je voudrais que tu m'écrives longuement et avec le plus grand soin possible à propos de l'ensemble de la situation politique.    - qui status rerum fuerit tum cum has litteras dedi scire poteris ex C. Titio Strabone ? Cic. Fam. 12, 6, 1: quelle est la situation au moment où je donne cette lettre, tu pourras le savoir par C. Titius Strabon ?    - deplorare temporum statum, Suet. Caes. 20: déplorer le malheur des temps. ii - position.    - [rhét.] status = στάσις: position (que prend l'orateur pour repousser l'attaque de l'adversaire].    - cf. Cic. Top. 93; Part. 102; Tusc. 3, 79.    - status causae ou status seul [ = constitutio Her. 1, 18 ; cf. Cic. Inv. 1, 10]: position de la question, point du débat, genre de cause, nature propre de la cause.    - cf. Quint. 3, 6, passim. k - [gram.] mode du verbe.    - Quint. 1, 5, 41; 9, 3, 11. m - [droit] condition, statut d'une personne, état juridique.    - Dig. 1, 5, 21; 4, 5,. 11, etc.
    * * *
    [st1]1 [-] stătus, a, um: - [abcl][b]a - part. passé de sisto - [abcl]a - adjt. fixé, fixe, périodique.[/b]    - sollemne et statum sacrificium, Cic. Tusc. 1, 113: sacrifice revenant tous les ans à date fixe.    - stato tempore, Plin. 11, 173: à époque fixe.    - ex quo factum est, ut postea athletae ceterique artifices iis statibus in statuis ponendis uterentur, cum victoriam essent adepti, Nep. 12, 1, 3: d'où il arriva qu'ensuite les athlètes et les artistes de tous les genres, quand il s'agissait de leur dresser des statues, leur firent donner la pose qu'ils avaient au moment de leur victoire.. [st1]2 [-] stătŭs, ūs, m.: a - action de se tenir, posture, attitude, pose.    - oratoris status erit erectus et celsus, Cic. Or. 59: l'orateur se tiendra droit, la tête levée.    - status signi, Cic. Verr. 1, 57: l'attitude d'une statue. --- cf. Nep. Chab. 1, 3.    - status, incessus, sessio, accubitatio, Cic. Off. 1, 129: le maintien, la démarche, la manière de s'asseoir, de se tenir à table.    - motus et status naturae congruentes, Cic. Fin. 5, 35: manières de se mouvoir et de se tenir conformes à la nature. b - taille, stature.    - Stat. S. 1, 6, 58 ; Col. 1, 9, 3, etc. c - position du combattant.    - statum alicujus conturbare, Quadr. d. Gell. 9, 13, 16: bousculer son adversaire.    - statu hostes movere, Liv. 30, 18, 4: ébranler l'ennemi.    - fig. animum certo de statu demovere, Cic. Caec. 42: faire perdre contenance à l'âme.    - adversarios de statu omni dejicere, Cic. Or. 129: jeter les adversaires dans le désarroi, leur rendre impossible toute position de combat. --- cf. Cic. Par. 15. d - état, position, situation.    - status vitae, Cic. Att. 10, 4, 1: situation sociale.    - amplus status, Cic. Att. 3, 10, 2: situation considérable, haut rang.    - in eo statu civitas est ut... Cic. Sest. 106: la cité est dans un état tel que...    - status rei publicae, Cic. Fam. 3, 11, 4: l'état des affaires publiques.    - quo in statu sim vides, Cic. Fam. 1, 11, 13: tu vois dans quel état je suis.    - deteriore statu esse, Cic. Har. 61: être dans un état pire.    - cf. Cic. Fam. 5, 16, 2 ; Phil. 13, 2, etc.    - eo tum statu res erat ut... Caes. BG. 6, 12, 9: la situation [en Gaule] était alors la suivante.    - statum caeli notare, Liv. 37, 12, 11: noter l'état du ciel.    - cf. Lucr. 3, 292 ; Curt. 6, 4, 19. e - forme de gouvernement, régime.    - status optimatium, Cic. Rep. 1, 68: le régime de l'aristocratie, gouvernement aristocratique.    - status rei publicae, Rep. 1, 68: la forme du gouvernement.    - status civitatis, Cic. Rep. 1, 33, etc.: g - bon état, stabilité, assiette solide.    - rei publicae statum labefactare, Cic. Cat. 1, 3: ébranler la constitution de l'état. --- cf. Cic. Har. 41.    - pro statu civitatis nullum vitae discrimem vitare, Cic. Sen. 20: ne reculer devant aucun danger pour maintenir l'existence de la cité.    - cf. Cic. Cael. 70 ; Sull. 63.    - multorum excisi status, Tac. An. 3, 28: beaucoup de situations furent ruinées.    - status aetatis, Dig. 31, 1, 79: âge de la majorité [25 ans]. h - maintien, salut, conservation.    - rei publicae statum labefactare, Cic. Cat. 1, 3: porter atteinte à la constitution de l'Etat.    - optimus status civitatis, Cic. Rep. 1, 33: le meilleur statut pour la cité.    - tu velim ad me de omni rei publicae statu quam diligentissime perscribas, Cic. Fam. 2, 11: je voudrais que tu m'écrives longuement et avec le plus grand soin possible à propos de l'ensemble de la situation politique.    - qui status rerum fuerit tum cum has litteras dedi scire poteris ex C. Titio Strabone ? Cic. Fam. 12, 6, 1: quelle est la situation au moment où je donne cette lettre, tu pourras le savoir par C. Titius Strabon ?    - deplorare temporum statum, Suet. Caes. 20: déplorer le malheur des temps. ii - position.    - [rhét.] status = στάσις: position (que prend l'orateur pour repousser l'attaque de l'adversaire].    - cf. Cic. Top. 93; Part. 102; Tusc. 3, 79.    - status causae ou status seul [ = constitutio Her. 1, 18 ; cf. Cic. Inv. 1, 10]: position de la question, point du débat, genre de cause, nature propre de la cause.    - cf. Quint. 3, 6, passim. k - [gram.] mode du verbe.    - Quint. 1, 5, 41; 9, 3, 11. m - [droit] condition, statut d'une personne, état juridique.    - Dig. 1, 5, 21; 4, 5,. 11, etc.
    * * *
        Status, Adiectiuum. Plinius, Propter statos syderum cursus. Arrestez, Certains, Qui ne faillent point.
    \
        Stati dies. Plaut. Arrestez, Determinez.
    \
        Status dies. Plin. iun. Un certain jour, ou Jour de feste.
    \
        Status dies cum hoste. Cic. Assigné.
    \
        Stati reditus. Plin. iun. Domaine ou rente ou revenu immuable et certaine.
    \
        Statum sacrificium. Cic. Ordinaire, et qui se faisoit à jour nommé.
    \
        Status, huius status, m. g. Cic. Geste, Maintien, Contenance, Mine.
    \
        Scrofae laudantur longissimi status. Colum. De longue corpulence, Qui ont long corps.
    \
        Status apud Rhetores. Quintil. Le poinct, et le neud de la matiere.
    \
        Status, L'estat et condition.
    \
        Amittere statum vitae. Cic. L'heur et condition de vivre.
    \
        Collocare aliquem Reipub. statum. Cic. Asseurer la Republique en quelque honneste forme.
    \
        Collocare in statu amplissimo. Author ad Heren. Eslever en hault degré d'honneur.
    \
        Concidere ex amplo statu. Cicero. Tomber d'un grand estat et dignité.
    \
        Respub. in aliquo statu consistet. Cic. Elle s'arrestera et demourera ayant quelque forme.
    \
        Conuellere aliquem de statu. Cic. Troubler et mettre hors de son propos, Luy faire perdre contenance et constance.
    \
        Conuellere Reipub. statum. Cic. Troubler la tranquillité et police de la Republique.
    \
        Declinare de statu suo. Cicero. Faire autre chose qu'il n'appartient à son estat.
    \
        Deducere aliquem de statu vitae suae. Cic. Faire faire à aucun chose qu'il n'a accoustumé de faire.
    \
        Deiicere aduersarium de statu. Cic. Luy faire perdre la parolle, L'estonner et troubler.
    \
        Deterrere aliquem de statu suo. Brutus ad Ciceronem. Luy faire delaisser son entreprinse.
    \
        Dimouere de, vel ex statu. Cic. Troubler l'esprit.
    \
        Figere et fundare statum Reipub. Cicero. Asseurer l'estat d'une Republique.
    \
        Obtinere statum. Cic. Entretenir et garder tousjours une forme de vivre.
    \
        Tenere statum suum. Cic. Se maintenir tousjours en mesme estre.
    \
        Tueri statum suum. Cic. Contregarder et maintenir son estat.
    \
        Vertere Rempublicam in meliorem statum. Sueton. Reformer. B. Vide VERTO.

    Dictionarium latinogallicum > status

  • 17 Нарушать

    - turbare (pacem; sacra); conturbare; transcendere; transire (finem legis); violare; rumpere; abrumpere; frangere; dispescere; fallere (promissum; foedus; fidem; fidem alicui datam); imminuere; lacessere; laedere; migrare; solvere;

    • нарушить клятву - pejerare; jusjurandum violare;

    • нарушить данное слово - fidem solvere / fallere / frangere;

    • если я сознательно нарушу данное слово - si sciens fallo;

    • нарушить приказ - praerumpere imperium;

    • нарушить закон природы - transcedere ordinem naturae;

    • нарушить закон - legem perrumpere / perfringere / labefactare;

    • нарушать чье-либо спокойствие - alicujus quietem obturbare / perturbare; aliquem turbare;

    • нарушать общественное спокойствие - civitatis quietum statum / pacem conturbare / commovere / perturbare / miscere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Нарушать

  • 18 sconturbare

    прост. тоск.

    Большой итальяно-русский словарь > sconturbare

  • 19 sconturbare

    Большой итальяно-русский словарь > sconturbare

  • 20 conservo

    cōn-servo, āvī, ātum, āre, bewahren, im Bestehen erhalten, a) konkr. Objj. vor dem Untergange bewahren = unversehrt erhalten (Ggstz. perdere), Passiv conservari (Ggstz. perire), α) leb. Wesen = am Leben erhalten od. lassen, retten, bes. oft = begnadigen (v. Sieger), cives suos, Cic.: omnes, Caes.: reliquias legionum, Vell.: Metropolitas diligentissime, Caes.: se, Cic.: se atque illam, Ter.: ii dies, quibus conservamur, Cic.: magister equitum Minucius subsidio Fabii conservatus, Val. Max. – m. Prädik.-Acc., omnes salvos, Cic.: homines miseros incolumes, Cic.: M'Curium sartum et tectum, ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. – β) lebl. Objj., vom Untergange, Verderben, vor dem Verfall usw. bewahren, erhalten, aufbewahren, instand erhalten, retten, umerus facilius conservatur, Cels.: c. vires, Cels.: c. res suas, Nep. – iis rebus (die Tempelschätze) tuendis conservandisque praeesse, Cic.: c. summā religione omnia simulacra arasque, Nep.: pecuniam (Ggstz. in ventre auferre, scherzh. doppelsinnig = verschlemmen), Cic.: arborem, Suet.: chirographum, Suet.: agrum Campanum, Cic.: rem publicam, Cic.: patriam, Cic. – rem familiarem diligentiā et parsimoniā, Cic.: urbem suis laboribus ac periculis, Cic. – m. Dat. rei (für), praedia c. successioni suae (Ggstz. abalienare), Scaevol. dig. 32, 1, 38. § 7. – m. Prädik.-Acc., rectam c. stirpem, Col. 4, 20, 1. – absol., conserva, quaere, parce; Ter. adelph. 813. – b) abstr. Objj. im Bestehen, in Geltung erhalten = aufrecht erhalten, beibehalten, beobachten, halten, α) übh. äußere od. innere Zustände (Ggstz. violare, conturbare, minuere u. dgl.), ordines (Reih u. Glied), Caes.: ordinem (Reihenfolge, Ordnung), Cic.: ordinem temporum, tempora (chronologische Ordnung), Cic.: rerum vicissitudines ordinesque, Cic.: neque ex portu neque ex decumis vectigal conservari (fortbezogen werden) potest, Cic. -libertatem et salutem populi Romani, Cic.: c. maiestatem populi Romani (Ggstz. minuere), Cic.: leges, Nep.: indutias, Nep.: alia hospitalia comiter, Liv.: ius augurum, Cic.: iusiurandum (Ggstz. violare), Cic.: religionem, Nep.: fidem, Nep.: fidem erga imperatorem suum, Caes.: patroni mortui voluntatem, Cic.: considerata iudicia mentis, Cic.: ne hoc quidem propositum, Cels. – m. Dat. pers. (wem?), privilegia athletis, Suet. Aug. 45, 3. – m. Prädik.-Acc., incorrupta mei conserva foedera lecti, Prop. 4 (5), 3, 69. – β) eine Gesinnung usw.: a se certo iudicio susceptam benevolentiam, Cic.: pristinum animum erga populum Rom., Liv.: pristinam suam erga alqm voluntatem, Cic.

    lateinisch-deutsches > conservo

См. также в других словарях:

  • conturbare — CONTURBÁRE, conturbări, s.f. Acţiunea de a conturba şi rezultatul ei. – v. conturba. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  CONTURBÁRE s. v. deranjare, incomodare, jenare, stinghereală, stingherire, stân jeneală, stânjenire, tulburare.… …   Dicționar Român

  • conturbare — [dal lat. conturbare, der. di turbare confondere, disordinare, turbare , col pref. con  ]. ■ v. tr. [causare forte turbamento in qualcuno] ▶◀ agitare, inquietare, perturbare, sconvolgere, turbare. ◀▶ acquietare, calmare, placare, rasserenare,… …   Enciclopedia Italiana

  • conturbare — index disturb, embarrass Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • conturbare — con·tur·bà·re v.tr. 1. CO agitare nell intimo, turbare fortemente: la minaccia lo conturbò; spettacoli, letture che conturbano le menti giovanili Sinonimi: impressionare, sconvolgere, turbare. 2. LE agitare, perturbare: quei che l mondo governa …   Dizionario italiano

  • conturbare — {{hw}}{{conturbare}}{{/hw}}A v. tr.  ( coniug. come turbare ) Turbare, alterare profondamente. B v. intr. pron. Turbarsi, alterarsi …   Enciclopedia di italiano

  • conturbare — A v. tr. turbare, alterare, esagitare, agitare, perturbare, impressionare, inquietare, sconvolgere, scombussolare, sconcertare, sgomentare, eccitare, scioccare, sbalordire, disturbare, rimescolare CONTR. calmare, tranquillizzare, tranquillare,… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • conturba — CONTURBÁ, contúrb, vb. I. tranz. A deranja, a tulbura. – Din lat. conturbare. Trimis de IoanSoleriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  conturbá vb., ind. prez. 1 sg. contúrb, 3 sg. şi …   Dicționar Român

  • Liste lateinischer Phrasen/C — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Coram publico — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • conturbar — (Derivado culto del lat. turbere, perturbar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Causar un suceso desgraciado una impresión fuerte a una persona: ■ la conturbó su pérdida; se conturbó al volver a recibir una llamada del extorsionador. SINÓNIMO… …   Enciclopedia Universal

  • trouver — (trou vé) v. a. 1°   Rencontrer quelqu un ou quelque chose, soit qu on les cherche, soit qu on ne les cherche pas. •   Ah ! seigneur Geronimo, je vous trouve à propos, et j allais chez vous vous chercher, MOL. Mar. forcé, I, 2. •   Quand on voit… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»