Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

bĭmembres

  • 1 bimembres

    bĭmembris, e, adj. [bis - membrum], having double members:

    puer,

    half man, half beast, Juv. 13, 64; most freq. a poet. epithet of the Centaurs ( half man, half horse; cf. bicorpor and biformis):

    Centauri bimembres,

    Sil. 3, 41:

    forma bimembris,

    Ov. H. 9, 99.—
    II.
    Subst.: bĭmembres, ium, comm., = Centauri, the Centaurs: nubigenae, * Verg. A. 8, 293 Heyn. and Jahn; Ov. M. 12, 240; 12, 494; 15, 283; Stat. Th. 12, 554.

    Lewis & Short latin dictionary > bimembres

  • 2 bimembris

    bĭmembris, e, adj. [bis - membrum], having double members:

    puer,

    half man, half beast, Juv. 13, 64; most freq. a poet. epithet of the Centaurs ( half man, half horse; cf. bicorpor and biformis):

    Centauri bimembres,

    Sil. 3, 41:

    forma bimembris,

    Ov. H. 9, 99.—
    II.
    Subst.: bĭmembres, ium, comm., = Centauri, the Centaurs: nubigenae, * Verg. A. 8, 293 Heyn. and Jahn; Ov. M. 12, 240; 12, 494; 15, 283; Stat. Th. 12, 554.

    Lewis & Short latin dictionary > bimembris

  • 3 germānus

        germānus adj. with sup.    [cf. germen].—Of brothers and sisters, full, own: mihi animo et corpore, T.: frater amore germanus: soror: bimembres (i. e. Centauri), O.: soror (of a nurse), Enn. ap. C.—As subst m., an own brother, full brother: O mi germane! T.: Eryx tuus, your mother's son, V.— Genuine, real, actual, true: huius artis magistri: asinus: iustitia: ironia<*> germanissimus Stoicus.
    * * *
    I
    germana, germanum ADJ
    own/full (of brother/sister); genuine, real, actual, true
    II
    Germans (pl.)
    III
    own brother; full brother

    Latin-English dictionary > germānus

  • 4 germana

    1.
    germānus, a, um, adj. [v. germen], of brothers and sisters who have the same parents, or at least the same father, full, own (very freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    spes mihi est vos inventuros fratres germanos duos Geminos, una matre natos et patre uno uno die,

    Plaut. Men. 5, 9, 43:

    frater,

    id. Capt. 5, 4, 18; Ter. And. 1, 5, 57; Cic. Font. 17, 36; id. Verr. 2, 1, 49, § 128; v. frater;

    and cf.: L. Cicero frater noster, cognatione patruelis, amore germanus,

    Cic. Fin. 5, 1, 1:

    soror germana,

    Plaut. Aul. 2, 1, 3; id. Truc. 2, 4, 87; Cic. Mil. 27, 73; Nep. Cim. 1:

    bimembres (i. e. Centauri),

    Ov. M. 12, 240.— Poet., to denote intimate friendship: soror, of a nurse, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 42 Vahl.); cf. also absol.: germana, ib. (v. 48 Vahl.).—
    B.
    Subst.: germānus, i, m., and germāna, ae, f., an own or full brother, own or full sister (rare):

    nunc tu mihi es germanus pariter corpore et animo,

    Ter. Ad. 5, 8, 34:

    haec germanus Eryx quondam tuus arma gerebat,

    Verg. A. 5, 412; Ov. M. 5, 13:

    germanae justa dat ante suae,

    id. F. 3, 560; id. M. 6, 613:

    (Dryades) Omnes germanae Cererem cum vestibus atris Maerentes adeunt,

    id. ib. 8, 781; Vulg. Gen. 27, 35 al.— Poet., of animals, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44.—In a pun with Germanus, a German:

    Cimber hic fuit, a quo fratrem necatum hoc Ciceronis dicto notatum est: Germanum Cimber occidit,

    Quint. 8, 3, 29; so in plur., Vell. 2, 67 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Of or belonging to brothers and sisters, brotherly, sisterly (very rare);

    nunc tu mihi amicus es in germanum modum,

    Plaut. Cas. 3, 4, 25; so,

    casus (fratrum),

    Just. 27, 3 fin.
    B.
    In gen., genuine, real, actual, true (a favorite expression of Cicero):

    illi veteres germanique Campani,

    Cic. Agr. 2, 35, 97:

    germanos se putant esse Thucydidas,

    id. Or. 9, 32:

    magni et germani Attici,

    id. ib. 26, 90:

    germani hujus artis magistri,

    id. de Or. 2, 38, 160;

    germani Luperci,

    id. Cael. 11, 26:

    scio me asinum germanum fuisse,

    id. Att. 4, 5, 3:

    di (te) omnes perdant, oboluisti allium, Germana illuvies, rusticus, hircus, hara suis,

    Plaut. Most. 1, 1, 39:

    haec est mea et hujus fratris mei germana patria: hinc enim orti stirpe antiquissima sumus,

    Cic. Leg. 2, 1, 3:

    ille Theodoromedes fuit germano nomine,

    Plaut. Capt. 2, 2, 38:

    germana justitia,

    Cic. Off. 3, 17, 69:

    haec germana ironia est,

    id. Brut. 86, 296:

    gerrae germanae,

    Plaut. Poen. 1, 1, 9.— Sup.:

    germanissimus Stoicus,

    Cic. Ac. 2, 43, 132.—Hence, adv.: germāne, faithfully, truly:

    germane fraterneque rescribere,

    Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 2; August. Civ. Dei, 2, 13.
    2.
    Germānus, a, um, v. Germani, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > germana

  • 5 germanus

    1.
    germānus, a, um, adj. [v. germen], of brothers and sisters who have the same parents, or at least the same father, full, own (very freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    spes mihi est vos inventuros fratres germanos duos Geminos, una matre natos et patre uno uno die,

    Plaut. Men. 5, 9, 43:

    frater,

    id. Capt. 5, 4, 18; Ter. And. 1, 5, 57; Cic. Font. 17, 36; id. Verr. 2, 1, 49, § 128; v. frater;

    and cf.: L. Cicero frater noster, cognatione patruelis, amore germanus,

    Cic. Fin. 5, 1, 1:

    soror germana,

    Plaut. Aul. 2, 1, 3; id. Truc. 2, 4, 87; Cic. Mil. 27, 73; Nep. Cim. 1:

    bimembres (i. e. Centauri),

    Ov. M. 12, 240.— Poet., to denote intimate friendship: soror, of a nurse, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 42 Vahl.); cf. also absol.: germana, ib. (v. 48 Vahl.).—
    B.
    Subst.: germānus, i, m., and germāna, ae, f., an own or full brother, own or full sister (rare):

    nunc tu mihi es germanus pariter corpore et animo,

    Ter. Ad. 5, 8, 34:

    haec germanus Eryx quondam tuus arma gerebat,

    Verg. A. 5, 412; Ov. M. 5, 13:

    germanae justa dat ante suae,

    id. F. 3, 560; id. M. 6, 613:

    (Dryades) Omnes germanae Cererem cum vestibus atris Maerentes adeunt,

    id. ib. 8, 781; Vulg. Gen. 27, 35 al.— Poet., of animals, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44.—In a pun with Germanus, a German:

    Cimber hic fuit, a quo fratrem necatum hoc Ciceronis dicto notatum est: Germanum Cimber occidit,

    Quint. 8, 3, 29; so in plur., Vell. 2, 67 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Of or belonging to brothers and sisters, brotherly, sisterly (very rare);

    nunc tu mihi amicus es in germanum modum,

    Plaut. Cas. 3, 4, 25; so,

    casus (fratrum),

    Just. 27, 3 fin.
    B.
    In gen., genuine, real, actual, true (a favorite expression of Cicero):

    illi veteres germanique Campani,

    Cic. Agr. 2, 35, 97:

    germanos se putant esse Thucydidas,

    id. Or. 9, 32:

    magni et germani Attici,

    id. ib. 26, 90:

    germani hujus artis magistri,

    id. de Or. 2, 38, 160;

    germani Luperci,

    id. Cael. 11, 26:

    scio me asinum germanum fuisse,

    id. Att. 4, 5, 3:

    di (te) omnes perdant, oboluisti allium, Germana illuvies, rusticus, hircus, hara suis,

    Plaut. Most. 1, 1, 39:

    haec est mea et hujus fratris mei germana patria: hinc enim orti stirpe antiquissima sumus,

    Cic. Leg. 2, 1, 3:

    ille Theodoromedes fuit germano nomine,

    Plaut. Capt. 2, 2, 38:

    germana justitia,

    Cic. Off. 3, 17, 69:

    haec germana ironia est,

    id. Brut. 86, 296:

    gerrae germanae,

    Plaut. Poen. 1, 1, 9.— Sup.:

    germanissimus Stoicus,

    Cic. Ac. 2, 43, 132.—Hence, adv.: germāne, faithfully, truly:

    germane fraterneque rescribere,

    Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 2; August. Civ. Dei, 2, 13.
    2.
    Germānus, a, um, v. Germani, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > germanus

  • 6 Ossa

    Ossa, ae, f. (m., Ov. M. 1, 155), = Ossa, a high mountain in Thessaly, now Kissovo, Mel. 2, 3, 2; Plin. 4, 8, 15, § 30:

    ter sunt conati imponere Pelio Ossam,

    Verg. G. 1, 281:

    Ossan,

    Ov. F. 1, 307.—Hence, Ossaeus, a, um, adj., Ossean:

    saxa,

    Verg. Cir. 33:

    rupes,

    Luc. 6, 334:

    media,

    Stat. Th. 2, 82:

    Ossaei bimembres,

    i. e. the Centaurs who dwell about Ossa, id. ib. 12, 554.

    Lewis & Short latin dictionary > Ossa

  • 7 Ossaeus

    Ossa, ae, f. (m., Ov. M. 1, 155), = Ossa, a high mountain in Thessaly, now Kissovo, Mel. 2, 3, 2; Plin. 4, 8, 15, § 30:

    ter sunt conati imponere Pelio Ossam,

    Verg. G. 1, 281:

    Ossan,

    Ov. F. 1, 307.—Hence, Ossaeus, a, um, adj., Ossean:

    saxa,

    Verg. Cir. 33:

    rupes,

    Luc. 6, 334:

    media,

    Stat. Th. 2, 82:

    Ossaei bimembres,

    i. e. the Centaurs who dwell about Ossa, id. ib. 12, 554.

    Lewis & Short latin dictionary > Ossaeus

  • 8 rabidus

    răbĭdus, a, um, adj. [1. rabo], raving, furious, enraged, savage, fierce, mad, rabid (as adj. mostly poet. and in post-Aug. prose; cf.:

    furens, furiosus, insanus): canes,

    Lucr. 5, 892; Plin. 29, 5, 32, § 98; Sen. Ira, 1, 1, 6; 1, 15, 2; 3, 30, 1; id. Ep. 99, 24:

    catuli,

    Sil. 10, 127:

    corpus (Canis),

    Cic. Arat. 110:

    tigres,

    Verg. G. 2, 151; cf.

    leones,

    Lucr. 4, 712; Hor. A. P. 393:

    lupa, Ov A. A. 3, 8: bimembres,

    id. M. 12, 494:

    alios age incitatos, alios age rabidos,

    Cat. 63, 93:

    non impulsus et rabidus,

    Sen. Ira, 1, 12, 4. —
    II.
    Transf., of things:

    Pelorum (on account of the neighboring Scylla),

    Luc. 6, 66 Cort. N. cr.:

    lingua,

    Prop. 3, 8 (4, 7), 11; cf.

    murmur,

    Val. Fl. 4, 239:

    ut rabida ora quierunt,

    Verg. A. 6, 102; cf. id. ib. 6, 80:

    aspectus (draconis),

    Auct. Her. 4, 49, 62:

    certamen,

    Sil. 16, 410; cf.

    arma,

    id. 7, 253:

    fames (Cerberi),

    Verg. A. 6, 421; cf.:

    sitis (Tantali),

    Sen. Herc. Oet. 1077:

    rabies,

    Cat. 63, 44.—
    III.
    Trop., impulsive, passionate, impetuous:

    impulsus et rabidus,

    Sen. Ira, 1, 12, 5:

    adfectus,

    id. ib. 3, 16, 2:

    furor animi,

    Cat. 63, 38:

    mores,

    Ov. A. A. 3, 501:

    rabida et jurgiosa facundia,

    Gell. 19, 9, 7.— Adv.: răbĭ-dē, ravingly, madly, furiously, rabidly:

    omnia rabide appetentem,

    Cic. Tusc. 5, 6, 16. — Comp.:

    raptari,

    Aug. Mor. Manich. 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > rabidus

  • 9 stabulor

    stăbŭlor, ātus, 1, v. dep. n. (collat. form stăbŭlo, āre; v. in the foll.) [stabulum] (mostly poet. and post-Aug.; not in Cic.).
    I.
    Neutr., to have an abode anywhere; to stable, kennel, harbor, roost, etc. (mostly of animals).
    (α).
    Dep. form:

    aviaria, in quibus stabulentur turdi ac pavones,

    Varr. R. R. 3, 3, 7:

    bos sicce,

    Col. 6, 12, 2:

    pecudes multae in antris,

    Ov. M. 13, 822:

    pisces in petris,

    Col. 8, 16, 8:

    serpens in illis locis,

    Gell. 6, 3, 1:

    ut permittat jumenta apud eum stabulari,

    Dig. 4, 9, 5.— Poet.: Tartessos stabulanti conscia Phoebo, i. e. setting (qs. returning to his lodging-place), Sil. 3, 399. —
    (β).
    Act. form:

    centauri in foribus stabulant,

    Verg. A. 6, 286:

    una stabulare,

    id. G. 3, 224:

    pecus sub Haemo,

    Stat. Th. 1, 275:

    pariter stabulare bimembres Centauros,

    id. ib. 1, 457.—
    * II.
    Act., to stable or house cattle:

    ut alienum pecus in suo fundo pascat ac stabulet,

    Varr. R. R. 1, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > stabulor

См. также в других словарях:

  • Clasificación de la oración simple — Este artículo no especifica si su contenido afecta a una lengua, a una familia de lenguas o a cualquier lengua. Aclárese por favor. La clasificación de las oraciones simples depende del tipo de enfoque teórico o sintáctico usado. Una oración… …   Wikipedia Español

  • Oración (gramática) — Árbol sintáctico, para una oración compuesta (el niño que me saludó me odia) en la que la oración subordinada es una oración de relativo. La oración es el constituyente sintáctico más pequeño posible, capaz de realizar un enunciado o expresar el… …   Wikipedia Español

  • Analyse rhétorique — Rhétorique sémitique Cet article fait partie de la série Bible Contenus …   Wikipédia en Français

  • Rhétorique sémitique — La rhétorique sémitique est une forme de composition littéraire propre aux textes bibliques ou coraniques. Elle est étudiée en tant que telle depuis au moins le IXe siècle e.c. Par exemple, Michel Cuypers indique qu Ibn al Mu tazz tentait… …   Wikipédia en Français

  • Baltasar Gracián — Baltasar Gracián. Baltasar Gracián y Morales (Belmonte de Gracián, Calatayud, 8 de enero de 1601 – Tarazona, Zaragoza, 6 de diciembre de 1658) fue un escritor esp …   Wikipedia Español

  • Cantar de mio Cid — Primer folio del manuscrito del Cantar de mio Cid conservado en la Biblioteca Nacional de España …   Wikipedia Español

  • El Criticón — Saltar a navegación, búsqueda Portada de la primera edición de …   Wikipedia Español

  • Francisco de la Torre — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Francisco de la Torre Prados. Francisco de la Torre, (¿1534 1594?), poeta español de la segunda fase del Renacimiento, perteneciente a la Escuela de Salamanca, que no hay que… …   Wikipedia Español

  • Las aventuras de Tom Bombadil — «Las aventuras de Tom Bombadil» (título original: “The Adventures of Tom Bombadil”) es un poema compuesto por el escritor británico J. R. R. Tolkien. Es el que abre y da título al poemario Las aventuras de Tom Bombadil y otros poemas de El Libro… …   Wikipedia Español

  • quiasmo — ► sustantivo masculino RETÓRICA Figura que consiste en la ordenación cruzada de dos frases bimembres paralelas, de forma que en la segunda se invierte el orden estructural de la primera. * * * quiasmo (del gr. «chiasmós», orden cruzado) m. Figura …   Enciclopedia Universal

  • ANIGRUS — Theslaliae fluvius, Aniger Vibio Sequesiri. Huius meminit Ovid. Met. l. 15. v. 281. Ante bibebatur, nunc, quas contingere nolis, Fundit Anierus aquas, posrquam (nisi vatibus omnes Eripienda sides) illic lavêre bimembres Vulaera, clavigeri quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»