Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

allurement

  • 1 lēnōcinium

        lēnōcinium ī, n    [leno], the trade of pander, bawdry: lenocinium petere: lenociniis confectus. — An allurement, enticement, charm: se cupiditatum lenociniis dedere.— Adventitious ornament, finery: corporum.— Flattery, Ta.
    * * *
    pandering; allurement, enticement; flattery

    Latin-English dictionary > lēnōcinium

  • 2 illectamentum

    illectāmentum ( inl-), i, n. [illecto], means of allurement, an allurement, charm (post-class.):

    lenonia,

    App. Mag. p. 335, 32:

    magica,

    id. ib. 338, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > illectamentum

  • 3 inlectamentum

    illectāmentum ( inl-), i, n. [illecto], means of allurement, an allurement, charm (post-class.):

    lenonia,

    App. Mag. p. 335, 32:

    magica,

    id. ib. 338, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > inlectamentum

  • 4 lenocinium

    lēnōcĭnĭum, ĭi, n. [leno], the trade of a pander, pimping, pandering.
    I.
    Lit.:

    ait praetor: Qui lenocinium fecerit. Lenocinium facit, qui quaestuaria mancipia habet. Sed et qui in liberis hunc quaestum exercet, in eadem causa est, etc.,

    Dig. 3, 2, 4:

    quid? ego lenocinium facio?

    Plaut. Ep. 4, 2, 11:

    uxori meae Mihique objectent lenocinium facere,

    id. Merc. 2, 3, 76:

    profiteri,

    to profess to be a bawd, Suet. Tib. 35:

    praebere uxori,

    to be a pander to, Dig. 24, 3, 47:

    eum qui in adulterio deprehensam uxorem non statim dimiserit, reum lenocinii postulari placuit,

    Paul. Sent. 2, 26, 8; Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 12, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    An allurement, enticement, Cic. Mur. 35, 74:

    cupiditatum,

    id. Sest. 66, 138.—
    B.
    Excessive or artificial ornament, finery or nicety in dress:

    corporum lenocinia,

    Cic. N. D. 2, 58, 146:

    omnis lenocinii negligens,

    Suet. Aug. 79:

    lenocinium est muneris antecedens metus,

    adds a charm to the benefit, Sen. Ben. 1, 11, 3; cf.:

    in lenocinio commendationis dolor est,

    Plin. 35, 11, 40, § 145.—
    2.
    In partic., of speech, meretricious or nament or allurement (postAug.), Tac. H. 1, 18:

    nos quibus sordent omnia, quae natura dictavit: qui non ornamenta quaerimus, sed lenocinia,

    Quint. 8 prooem. § 26; cf. id. 12, 1, 30:

    caret lenociniis expositio,

    id. 4, 2, 118; Suet. Calig. 38.

    Lewis & Short latin dictionary > lenocinium

  • 5 blandīmentum

        blandīmentum ī, n    [blandior], flattering words, blandishment, complimentary speech, flattery: Ibi blandimentum sublevavit metum, Ta.— Usu. plur: blandimenta plebi ab senatu data, L.: adversus plebem, Ta.—Fig., an allurement, pleasure, charm: voluptatis: vitae, Ta.: sine blandimentis expellunt famem, seasoning, Ta.
    * * *
    blandishment, coaxing/wheedling behavior, cajolery; favors; charm, delight

    Latin-English dictionary > blandīmentum

  • 6 dēlēnīmentum

        dēlēnīmentum ī, n    [delenio], a blandishment, allurement: animis obicere, L.: delenimenta vitiorum, i. e. effeminate luxuries, Ta.
    * * *
    blandishment/enticement/charm; ingratiating/soothing action/quality; consolation

    Latin-English dictionary > dēlēnīmentum

  • 7 dēliciae

        dēliciae ārum, f    [de + 1 LAC-], a delight, pleasure, charm, allurement, luxury, voluptuousness: deliciarum causā: deliciis diffluentes: longissime a talibus deliciis abesse: amores et hae deliciae quae vocantur, pleasures: muliebres, Ta.: educationis, tenderness, Ta.: tibi in deliciis fuit, a favorite: in deliciis viperam illam habere: non talium animus deliciarum egens, H.: Nec tibi deliciae faciles contingent, no cheap boon, O. — A favorite, delight, darling, sweetheart, beloved: vestrae, Antonius: Volcatius, tuae tuorumque deliciae: Corydon ardebat Alexim, Deiicias domini, V.: delicias hominis, a precious fellow! Iu.

    Latin-English dictionary > dēliciae

  • 8 inlecebra (ill-)

        inlecebra (ill-) ae, f    [1 in+1 LAC-], an enticement, inducement, attraction, charm, allurement, bait, lure: ad quam inlecebram cum commoveretur nemo, etc., L.: suis te oportet inlecebris virtus trahat: inlecebris erat morandus Spectator, H.: dulces, V.: voluptas turpitudinis: vitiorum.

    Latin-English dictionary > inlecebra (ill-)

  • 9 invītāmentum

        invītāmentum ī, n    [invito], an invitation, allurement, incitement, inducement: invitamenta urbis, attractions: (honos) non invitamentum ad tempus est: ad luxuriam, L.: temeritatis, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > invītāmentum

  • 10 illecebra

    allurement, enticement, means of attraction; incitement; enticement by magic

    Latin-English dictionary > illecebra

  • 11 inlecebra

    allurement, attraction, charm; a decoy bird

    Latin-English dictionary > inlecebra

  • 12 blanditia

    blandishments, attractions, allurement, charm.

    Latin-English dictionary of medieval > blanditia

  • 13 lenocinium

    enticement, allurement.

    Latin-English dictionary of medieval > lenocinium

  • 14 blandimentum

    blandīmentum, i, n. [blandior].
    I.
    flattering words, blandishment, complimentary speech, flattery (class.; most freq. in plur. and in Tac.):

    nec eam (virtutem) minis aut blandimentis corrupta deseret,

    Cic. Tusc. 5, 31, 87:

    pessum dedisti me blandimentis tuis,

    Plaut. Rud. 2, 6, 23; id. Truc. 2, 2, 63:

    multa igitur blandimenta plebi per id tempus ab senatu data,

    Liv. 2, 9, 6:

    captus blandimentis,

    Plin. Ep. 2, 19, 4:

    per blandimenta juvenem aggredi,

    Tac. A. 13, 13; 12, 64:

    muliebribus blandimentis infectae epistulae,

    id. H. 1, 74.—In sing., Tac. A. 14, 4.—And in poet. exuberance:

    cui blandimenta precesque Verbaque jactanti mitissima, desine, dixit, etc.,

    Ov. M. 2, 815.—
    II.
    Trop.
    A.
    Any thing that pleases the senses, an object that charms, an allurement, a pleasure, charm, delight:

    multa nobis blandimenta natura ipsa genuit,

    Cic. Cael. 17, 41: blandimenta vitae [p. 241] = res, quae vitam jucundam reddunt), Tac. A. 15, 64; id. H. 2, 53 (cf.:

    delinimenta vitae,

    id. A. 15, 63):

    aestivi caloris,

    Pall. Sept. 17:

    vecturae,

    Veg. 2, 28, 37.—Of the spices, seasoning, condiments in food, Petr. 141, 8; Tac. G. 23.—
    B.
    Healing applications, cures:

    alia quoque blandimenta excogitabat,

    Plin. 26, 3, 8, § 14.—
    C.
    Careful culture:

    hoc blandimento (i. e. blanda cultura) impetratis radicibus,

    Plin. 17, 13, 21, § 98.

    Lewis & Short latin dictionary > blandimentum

  • 15 blanditia

    blandĭtĭa, ae ( blandĭtĭes, ēi, in abl., App. M. 9, p. 230, 11), f. [blandus].
    I.
    The quality of one blandus; a caressing, flattering, flattery (mostly in an honorable sense; cf. on the contrary, assentatio and adulatio; class in prose and poetry; most freq. in plur.).
    (α).
    Sing.:

    haec meretrix meum erum blanditiā intulit in pauperiem,

    Plaut. Truc. 2, 7, 21:

    viscus merus vostra'st blanditia,

    id. Bacch. 1, 1, 16:

    in cive excelso atque homine nobili blanditiam, ostentationem, ambitionem notam esse levitatis,

    Cic. Rep. 4, 7, 7 (ap. Non. p. 194, 27):

    nullam in amicitiā pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem,

    id. Lael. 25, 91:

    occursatio et blanditia popularis,

    id. Planc. 12, 29; cf. Q. Cic. Petit. Cons. 11, 41; Prop. 1, 16, 16 al. —
    (β).
    Plur., flatteries, blandishments, allurements, = blandimenta: puerique parentum blanditiis facile ingenium fregere superbum, caresses, * Lucr. 5, 1018; Plaut. Poen. 1, 1, 8:

    quot illic (sc. in amore) blanditiae, quot illic iracundiae sunt!

    id. Truc. 1, 1, 7:

    ut blanditiis suis suam voluptatem expleat,

    Ter. Hec. 1, 1, 11:

    quam (benevolentiam civium) blanditiis et adsentando conligere turpe est,

    Cic. Lael. 17, 61:

    tantum apud te ejus blanditiae flagitiosae voluerunt, ut, etc.,

    id. Verr. 2, 3, 26, § 65:

    hereditates... malitiosis blanditiis quaesitae,

    id. Off. 3, 18, 74; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5:

    blanditiis ab aliquo aliquid exprimere,

    id. Att. 1, 19, 9:

    muliebres,

    Liv. 24, 4, 4:

    virorum factum purgantium,

    id. 1, 9, 16:

    fallaces,

    Tac. A. 14, 56:

    verniles,

    id. H. 2, 59; Suet. Aug. 53 al.; cf. also Tib. 1, 1, 72; 1, 2, 91; 1, 4, 71; 1, 9, 77; Prop. 4 (5), 6, 72; Ov. Am. 1, 4, 66; id. M. 1, 531; 4, 70; 6, 626; 6, 632; 6, 685; 7, 817; 10, 259; 12, 407; 14, 19; id. H. 13, 153; Plin. 8, 5, 5, § 14.—
    II.
    Trop., pleasure, delight, enticement, charm, allurement (cf. blandus, II. A., and blandior, II. B.):

    blanditiis praesentium voluptatum deliniti atque corrupti,

    Cic. Fin. 1, 10, 33: attrita cotidiano actu forensi ingenia optime rerum talium blanditia (i. e. lectione poëtarum) reparantur. Quint. 10, 1, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > blanditia

  • 16 delenimentum

    dēlēnīmentum ( delin-), i, n. [delenio], any thing that soothes, charms, or allures, a charm, blandishment, allurement, enticement (ante - class., and repeatedly since the Aug. period, but not in Cic. or Caes.), Afran. ap. Non. 2, 4, and 8 (twice); Liv. 4, 51; 7, 38; Tac. A. 2, 33; id. Agr. 21; id. H. 1, 77 al.

    Lewis & Short latin dictionary > delenimentum

  • 17 deliciae

    dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;

    ante-and post-class.,

    Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).
    I.
    Prop.:

    cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,

    Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:

    deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,

    Cic. Rab. Post. 10:

    multarum deliciarum comes est extrema saltatio,

    id. Mur. 6:

    deliciis diffluentes,

    id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:

    Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,

    Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;

    72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,

    Cic. Cael. 19:

    votorum,

    a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:

    esse in deliciis alicui,

    to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:

    aliquid in deliciis habere,

    Cic. Div. 1, 34 fin.:

    habere aliquem in deliciis,

    Suet. Vit. 12:

    in deliciis vivere,

    Vulg. Apoc. 18, 9. —
    II.
    Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:

    tu urbanus scurra, deliciae popli,

    Plaut. Most. 1, 1, 14:

    mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,

    id. Poen. 1, 2, 152:

    amores ac deliciae tuae Roscius,

    Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;

    and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,

    Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:

    Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,

    Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:

    verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,

    favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:

    aegrae solaque libidine fortes Deliciae,

    a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.

    Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,

    a precious fellow! Juv. 6, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > deliciae

  • 18 delicius

    dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;

    ante-and post-class.,

    Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).
    I.
    Prop.:

    cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,

    Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:

    deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,

    Cic. Rab. Post. 10:

    multarum deliciarum comes est extrema saltatio,

    id. Mur. 6:

    deliciis diffluentes,

    id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:

    Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,

    Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;

    72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,

    Cic. Cael. 19:

    votorum,

    a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:

    esse in deliciis alicui,

    to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:

    aliquid in deliciis habere,

    Cic. Div. 1, 34 fin.:

    habere aliquem in deliciis,

    Suet. Vit. 12:

    in deliciis vivere,

    Vulg. Apoc. 18, 9. —
    II.
    Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:

    tu urbanus scurra, deliciae popli,

    Plaut. Most. 1, 1, 14:

    mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,

    id. Poen. 1, 2, 152:

    amores ac deliciae tuae Roscius,

    Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;

    and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,

    Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:

    Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,

    Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:

    verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,

    favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:

    aegrae solaque libidine fortes Deliciae,

    a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.

    Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,

    a precious fellow! Juv. 6, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > delicius

  • 19 delinimentum

    dēlēnīmentum ( delin-), i, n. [delenio], any thing that soothes, charms, or allures, a charm, blandishment, allurement, enticement (ante - class., and repeatedly since the Aug. period, but not in Cic. or Caes.), Afran. ap. Non. 2, 4, and 8 (twice); Liv. 4, 51; 7, 38; Tac. A. 2, 33; id. Agr. 21; id. H. 1, 77 al.

    Lewis & Short latin dictionary > delinimentum

  • 20 hamus

    hāmus, i, m. [kindr. with hap-, haptô], a hook.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    taleae pedem longae, ferreis hamis infixis, totae in terram infodiebantur,

    Caes. B. G. 7, 73 fin.:

    hamis ferreis pectitur stupa,

    heckles, Plin. 19, 1, 3, § 17:

    loricam consertam hamis,

    little hooks, Verg. A. 3, 467.—
    B.
    In partic.
    1.
    A fish-hook; hence, in gen., an angle (so most freq.):

    hisce hami atque haec harundines sunt nobis quaestu,

    Plaut. Rud. 2, 1, 5: divine Plato escam malorum appellat voluptatem, quod ea videlicet homines capiantur, ut pisces hamo, * Cic. de Sen. 13, 44 (al. om. hamo; cf.

    Klotz in h. l.): occultum visus decurrere piscis ad hamum,

    Hor. Ep. 1, 7, 74; 1, 16, 51; Ov. M. 3, 586; 15, 101; id. H. 19, 13 et saep.:

    instrumento piscatoris legato,... hami quoque et cetera ejusmodi usibus destinata debentur,

    Paul. Sent. 3, 6, 66.—
    b.
    Transf., as a figure of enticement, allurement, artifice ( poet. and in post-Aug. prose):

    meus hic est: hamum vorat,

    Plaut. Truc. 1, 1, 21; id. Curc. 3, 61:

    si vafer unus et alter Insidiatorem praeroso fugerit hamo,

    Hor. S. 2, 5, 25:

    munera magna quidem misit, sed misit in hamo,

    Mart. 6, 63, 5; cf.:

    munera illitos cibis hamos aemulabantur,

    Plin. Pan. 43 fin. (for which:

    viscata hamataque munera,

    id. Ep. 9, 30, 2).—
    2.
    A hook as a surgical instrument, Cels. 7, 7, 15.—
    II.
    Transf., of things hooked or crooked, the talons of a hawk, Ov. M. 11, 342; thorns, id. de Nuce, 115; a kind of pastry. App. M. 10, p. 245. [p. 840]

    Lewis & Short latin dictionary > hamus

См. также в других словарях:

  • Allurement — Al*lure ment, n. 1. The act alluring; temptation; enticement. [1913 Webster] Though Adam by his wife s allurement fell. Milton. [1913 Webster] 2. That which allures; any real or apparent good held forth, or operating, as a motive to action; as,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • allurement — index bribery, cause (reason), decoy, incentive, inducement, invitation, seduction Burton s Legal Thesaurus …   Law dictionary

  • allurement — (n.) 1540s, means of alluring; see ALLURE (Cf. allure) + MENT (Cf. ment). Meaning act of alluring is recorded from 1560s …   Etymology dictionary

  • allurement — allure ► NOUN ▪ powerful attractiveness or charm. ► VERB ▪ strongly attract or charm. DERIVATIVES allurement noun. ORIGIN Old French aleurier, from Latin luere a lure …   English terms dictionary

  • allurement — noun 1. attractiveness its allurement was its remoteness • Hypernyms: ↑temptation, ↑enticement 2. the power to entice or attract through personal charm • Syn: ↑allure, ↑temptingness …   Useful english dictionary

  • allurement — noun see allure I …   New Collegiate Dictionary

  • allurement — /euh loor meuhnt/, n. 1. fascination; charm. 2. the means of alluring. 3. the act or process of alluring. [1540 50; ALLURE1 + MENT] * * * …   Universalium

  • allurement — noun a) attractiveness, allure or charisma b) an enticement, inducement or bait …   Wiktionary

  • allurement — Synonyms and related words: adduction, adorability, affinity, agreeability, amiability, appeal, attractance, attraction, attractiveness, attractivity, bait, blandishment, cajolement, cajolery, call, capillarity, capillary attraction, centripetal… …   Moby Thesaurus

  • allurement — (Roget s Thesaurus II) noun 1. The power or quality of attracting: allure, appeal, attraction, attractiveness, call, charisma, charm, draw, enchantment, enticement, fascination, glamour, lure, magnetism, witchery. Informal: pull. See LIKE. 2.… …   English dictionary for students

  • allurement — al lure·ment || mÉ™nt n. attraction; enticement, temptation …   English contemporary dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»