-
1 ῥάγδην
-
2 ραγδην
-
3 ῥάγδην
ῥάγδην, rißweise, abgerissen, dah. heftig, ungestüm, raptim -
4 ῥάγδην
-
5 ῥαγδαῖος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥαγδαῖος
-
6 ῥαγή
ῥαγή ( δια-)Grammatical information: f.Meaning: `tore, chink, gap, cleft' (Hp.).Derivatives: - άδιον n. dimin. (Celsus), beside it ῥάγ-δην `torrential, fierce, vehement' adv. (Plu.) with ῥαγδ-αῖος `id.' (com., Arist.), - αιότης f. (Poll.); for the meaning cf. ῥαγά ( ῥάγα cod.) ἀκμή, βία, ὁρμή H. (also Erot. on ῥαγή).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Primary nouns (resp. adv.) from ῥαγῆναι, ῥήγνυμι, but a form with short α is then impossible ( ῥαγῆναι must be analogical). Diff. Fraenkel Nom. ag. 2, 41 n. 3: to ῥάσσω `bump'); s.v. The word may well be Pre-Greek; note also ῥαγδ-αιος with ῥαγδ- which is hardly taken from ῥάγδην.Page in Frisk: 2,637Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥαγή
-
7 ῥήγνυμι
Grammatical information: v.Meaning: `to tear (up), to break (to pieces), to burst' (Il.).Other forms: Fut. ῥήξω, aor. ῥῆξαι (all Il.), perf. midd. ἔρρηγ-μαι (θ 137), act. (intr.) ἔρρωγα (Archil., Hp., trag.), ptc. ἐρρηγεῖα (Tab. Heracl.), trans. ἔρρηχα (hell.), aor. pass. ῥαγῆναι (Il.) w. fut. ῥαγήσομαι (A. a.o.), ῥηχθῆναι (late); new pres. ῥήσσω, ῥήττω (Hp., hell.; to ῥῆξαι, ῥήξω).Compounds: Often w. prefix, e.g. ἀπο-, δια-, ἐκ-, κατα-, περι-. As 1. member in verbal governing compp. ῥηξ(ι)-, e.g. ῥηξ-ήνωρ adjunct. of Achilles, `breaking the (rows of) men' (Hom.) with - ηνορίη (ξ 217); cf. Sommer Nominalkomp. 180; diff. Muller Mnem. 46, 135ff.: to Lat. regō (by Kretschmer Glotta 11,249 rightly doubted); Jernstedt (s. Idg. Jb. 14, 151): to ῥήσσω `to throw (down)'; cf. the lit. on ἀνήρ.Derivatives: A. With full grade: 1. ῥῆγμα ( ἔκ-, σύν-) n. `tore, cleft, breach' (IA.) with ῥηγματίης, - τώδης (Hp.); 2. ῥηγμός `id.' (pap. IIIa); 3. ῥηγμίν (- μίς), - μῖνος f. `breaking down of a cart, breaking of the sea' (ep. Il.); ῑν-deriv.; cf. Chantraine Form. 168, Schwyzer 465; after Pisani Ist. Lomb. 73: 2, 40 influenced by θῑν ( θίς); 4. ῥῆξις ( κατά-, περί- etc.), Aeol. Ϝρῆξις f. `breaking through, breach' (Alc., Hp., E., Arist.) with ῥηκτικός ( κατα-) `fragile, brittle' (Hp., Aët.); 5. ῥήκτης m. "the disruptor", des. of a certain form of earthquake (Arist., Lyd.); 6. Ϝρηγαλέον (cod. τρ-) διερρωγότα H.; cf. below B 4 and Leumann Hom. Wörter 273; 7. αὔρηκτος = ἄ-Ϝρηκτος `unbroken' (Hdn. Gr.). -- B. With ω-ablaut: 1. ῥώξ f. only ῥῶγας acc.pl. (χ 143) `tore' = `narrow passage' (cf.Wace JHSt. 71, 203ff., Bérard REGr. 67, 23ff.), further in prefixcompp., e.g. ἀπορρώξ `torn off', f. `torn off piece, outflow' (ep. poet. Il.); 2. διαρρωγή f. `gap, interspace' (Hp.); ῥωγαί ῥήξεις H.; 3. ῥωγάς, - άδος `torn up, cleft' (hell. poetry.); 4. ῥωγαλέος `torn up, full of holes' (Hom.); 5. ῥωγμή f. `breach, tore' (Hp., Arist.) with ῥωγματίης (Hp. ap. Gal.; cf. A 1); ῥωχμός m. `tore, cleft, gap' (Ψ 420, hell. ; \< - σμο-, Schwyzer 493), - μαί pl. `id.' (Marc. Sid.). -- C. With zero grade: 1. ῥαγή ( δια-), ῥαγάς, ῥάγδην, ῥαγδαῖος s. ῥαγή; 2. ῥάγος n. `rag, shred' (pap. IIp), ῥαγόεις (Nic.) after ῥάκος (s.v.), - όεις; 3. περιρραγ-ής `broken around' (AP; from περι-ρραγῆναι).Origin: IE [Indo-European] [1182] *wreh₁ǵ- `break'Etymology: With ῥήγνυμι \< *Ϝρήγνυμι (cf. Ϝρῆξις, Ϝρηγαλέος) agrees semant. exactly primary Arm. ergic-anem, aor. ergic-i with the usu. caus. ergic-uc̣anem `tear apart, break'. Also phonetically they agree well except the stemvowel, as Arm. ergic-anem prop. requires an IE diphthong (u̯reiǵ-) against Gr. ῥηγ- \< u̯rēg-. If the regular phonetic development was not disturbed by one or other derailment, what would hardly suprise with a verb of this meaning, the verbs must be seprated; cf. Frisk Etyma Armen. 29 (with another hypothesis on ergicanem). Phonetically doubtful but semant. less convincing is the comparison (since Meillet MSL 9, 142) with a Balto-Slav. verb for `beat etc.' in Lith. rė́žti `cut, incise, beat', OCS rězati ' κόπτειν', Russ. rézatь `cut, slaughter' usw., to which also a.o. Russ. razítь `beat'; cf. on ῥάσσω w. lit.; older lit. in Bq and WP. 1, 319 a. 2, 344. The forms with ῥαγ- must be secondary (as *u̯r̥h₁ǵ- would give Ϝρηγ-).Page in Frisk: 2,652-653Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥήγνυμι
См. также в других словарях:
ράγδην — ΝΑ επίρρ. 1. με ορμητικότητα, με σφοδρότητα, με βιαιότητα 2. γρήγορα. [ΕΤΥΜΟΛ. < συνεσταλμένη βαθμίδα φαγ τού ῥήγνυμι* + επίρρμ. κατάλ. δην (πρβλ. μίγ δην). Έχει προταθεί, ωστόσο, η διόρθωση του τ. σε δράγδην*. Η σύνδεση, τέλος τών τ. ῥάγδην / … Dictionary of Greek
ρηγνύω — ῥηγνύω ΝΜΑ, και ῥήγνυμι ΜΑ 1. χαλώ τη συνοχή ενός σώματος, σχίζω, σπάζω, κομματιάζω, τέμνω (α. «ῥήξειν τὰ δεσμά», Λουκιαν. β. «πέπλους ῥήγνυσιν», Αισχύλ. γ. «γῆς ἀρότρους ῥήξας δάπεδον», Αριστοφ.) νεοελλ. φρ. «ρηγνύω κραυγή» βγάζω δυνατή φωνή,… … Dictionary of Greek
ραγδαίος — α, ο / ῥαγδαῑος, α, ον, ΝΜΑ αυτός που γίνεται, εκδηλώνεται ή επέρχεται με σφοδρότητα και σε μεγάλη ποσότητα, σφοδρός, ορμητικός, ισχυρός, καταρρακτώδης (α. «ραγδαία βροχή» β. «ῥαγδαῑον ὕδωρ», Αριστοτ.) νεοελλ. συνεκδ. 1. αυτός που συμβαίνει… … Dictionary of Greek
u̯rēĝ-, u̯rōĝ-, u̯rǝĝ- (*su̯rēĝ-) — u̯rēĝ , u̯rōĝ , u̯rǝĝ (*su̯rēĝ ) English meaning: to break Deutsche Übersetzung: “brechen” Material: Arm. ergic uc̣anem (*u̯rēĝ ) “ῥήγνυμι”; Gk. ῥήγνῡμι (and ῥήσσω) “break” (Aor. pass. ἐρράγην, perf. ἔρρωγα, herakl.… … Proto-Indo-European etymological dictionary
