-
1 ισχυρικος
-
2 ἰσχῡρικός
ἰσχῡρικός, von der Art eines ἰσχυρός, stark; ἰσχυρικώτερος, nach den besseren mss. für ἰσχυρότερος, Plat. Theaet. 169 b; vgl. B. A. 100, 15.
-
3 ισχυρικός
-
4 ἰσχυρικός
-
5 ἰσχῡρικός
ἰσχῡρικός, von der Art eines ἰσχυρός, stark -
6 ἰσχυρικός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἰσχυρικός
-
7 ἰσχῡρίσκος
-
8 ἰσχύ̄ς
ἰσχύ̄ς, -ῠ́οςGrammatical information: f.Meaning: `power, strength, might' (seit Hes.).Compounds: Comp. ἄν-ισχυς `powerless' (LXX). - as 1. member e. g. ἰσχυρο-ποιέω `strengthen, fortify' (Plb.), as 2. member (for uneasy - ισχυς, Frisk Adj. priv. 18) in ἀν-ίσχυρος `not strong, without power' (Hp., Str.), ὑπερ-ίσχυρος `extremely strong' (X., Arist.).Derivatives: Denomin. verb ἰσχύω, aor. ἰσχῦσαι, also with prefix, ἐν-, ἐξ-, κατ-, ὑπερ- etc., `have power, strength, might' (Pi., Hp., att.) with ἴσχυσις (LXX). - Adj. ἰσχῡρός `powerful, strong, mighty, vehement' (IA) - From there ἰσχυρικός `strong' (Pl. Tht. 169b; expressive enlargement?; diff. Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 147) and the denominatives 1. ἰσχυρίζομαι, also with prefix as δι-, ἀπ-, ἀντ-, `prove strong, exert oneself, proclaim emphatically etc.' (Heraclit., Att.) with the desiderative ἰσχυρι-είω `venture to affirm' (Hp.); 2. κατ-ισχυρεύομαι `be vehement' (Aq.); Ίσχύλος PN (inscr.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: From H. (and Hdn. Gr. 1, 509) βίσχυν (Lac.), γισχύν ἰσχύν would lead to PGr. *Ϝισχύ̄ς (which Brugmann IF 16, 493f., Grundr.2 2: 1, 209 connected with Skt. vi-ṣah- `have in one's power'; so to σχ-εῖν, ἔχειν (s. v.) with the prefix *u̯i- `from one another', also augment.; cf. on ἴδιος). But Myc. isukuwo-doto shows no digamma. The connection with ἔχειν seems rather improbable. On the ū-stem (like πληθύ̄ς, νηδύ̄ς etc.) s. Schwyzer 463f.; further Meid IF 63, 1 1, who assumes an abstract formation from an adj. *Ϝι-σχ-ύς `resisting' (- υ- as in ἐχυ-ρός), which is also not convincing - Diff. Meillet BSL 27, 129ff.: prothetic ἰ-, adaptation to Ϝίς sec. - Chantraine Emerita 19, 134ff. considers connection with ἰξύς, ἰσχίον; there also on meaning and use ( ἰσχύς as popular avoided by Hom. ?). Pre-Greek origin seems quite probable.Page in Frisk: 1,742-743Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰσχύ̄ς
См. также в других словарях:
ισχυρικός — ἰσχυρικός, ή, όν (Α) [ισχυρός] επίμονος, τραχύς … Dictionary of Greek
ἰσχυρικός — ἰ̱σχυρικός , ἰσχυρίζομαι make oneself strong perf part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ισχυρός — ή, ό (ΑΜ ἰσχυρός, ά, όν) 1. αυτός που διαθέτει σωματική ισχύ, ο ρωμαλέος 2. δυνατός, δύσκολος να αντιμετωπιστεί (α. «ισχυρές μονάδες στρατού» β, «ἰσχυρὰ φάλαγξ», Ξεν.) 3. (για τόπο) οχυρός (α. «ισχυρή τοποθεσία» β. «φρούριον ἰσχυρόν») 4. κραταιός … Dictionary of Greek
