-
1 ετάραξα
-
2 ἐτάραξα
-
3 ταράζω
(αόρ. ετάραξα, παθ. αόρ. (ε)ταράχτηκα) μετ.1) волновать (море); 2) взбалтывать; взбивать; 3) перен. будоражить, волновать, тревожить; баламутить (прост.);ταράζομαι прям., перен. — бурлить, волноваться, бушевать
-
4 ταράσσω
τᾰράσσω, Pi.O.2.63, etc.; [dialect] Att. [suff] τᾰράξ-ττω Ar.Eq. 902; also [full] θράσσω (q.v.): [tense] fut. ταράξω ib. 358, etc.: [tense] aor.Aἐτάραξα Od.5.291
, ([etym.] συν-) Il.1.579, 8.86: [tense] plpf.συν-ετεταράχει D.C.42.36
: [dialect] Ep. [tense] pf. in pass. sense τέτρηχα (v. infr. 111):—[voice] Pass., [tense] fut.ταραχθήσομαι Men.858
(prob.), Epict.Ench.3, etc.; [voice] Med. ταράξομαι in pass. sense, Th.7.36, X. Cyr.6.1.43: [tense] aor. (anap.), etc.: [tense] pf. τετάραγμαι ib. 388 (anap.), etc.:—stir, trouble, in a physical sense, σύναγεν νεφέλας ἐτάραξε δὲ πόντον [Ποσειδῶν] Od.5.291;κύμασιν ταράσσεται πόντος Archil.54
, cf. Sol.54;τ. πέλαγος ἁλός E.Tr.88
, cf. 692;ὁμοῦ τ. τήν τε γῆν καὶ τὴν θάλατταν εἰκῇ Ar.Eq. 431
;τ. καὶ κυκᾶν Id.Ach. 688
(troch.), Eq. 251 (troch.); οὐ χθόνα ταράσσοντες troubling not the earth (by ploughing), Pi. l.c.;βροντήμασι.. κυκάτω πάντα καὶ ταρασσέτω A.Pr. 994
; τ. φάρμακον perh. mix, Luc.Lex.4, cf. Amips. 18: metaph., φωνὰν ταρασσέμεν to wag the tongue, Pi.P.11.42; πάντα τ., of a speaker, jumble up, D.19.93;τὴν τῶν πραγμάτων διδασκαλίαν Gal.15.185
.2 trouble the mind, agitate, disturb, ; δεινὰ (adverbial) τ. [με] S.OT 483 (lyr.);ὅταν ταράξῃ Κύπρις ἡβῶσαν φρένα E.Hipp. 969
, cf. Fr.1079.4;Νικίαν ταράξω Ar.Eq. 358
(troch.);τ. καρδίαν E.Ba. 1321
; esp. of fear, A.Ch. 289, Ar.Eq.66, etc.; ἄν τις φόβος τ. X.Mem.2.4.6;τὸ σῶμα τ. τὴν ψυχήν Pl.Phd. 66a
, cf. 103c; soτ. γλῶσσαν E.IA 1542
: abs., cause confusion, Pl. R. 564b, Hp.Mi. 373b:—[voice] Pass., Id.Phd. 100d, etc.; ;διά τι D.4.3
;ταράσσομαι φρένας S.Ant. 1095
; ὄμμα σὸν τ. E. Or. 253.3 of an army, etc., throw into disorder, Hdt.4.125, 9.51, etc.; :—[voice] Pass., to be in disorder, Id.4.125, 129, 8.16, Th.4.25, X.Cyr.2.1.27, etc.; ἐν σφίσιν αὐτοῖς τ. Th.7.67.b metaph., rout or upset, κριτήριον τ. Demetr.Lac.Herc.1012.38 (perh. variant of Epicur.Sent. 24):—[voice] Pass.,λόγου ταραχθέντος Phld.Rh.1.136
S.;εἰ τὰ σημεῖα ταραχθείη Gal.6.262
.4 τ. τὴν γαστέρα cause relaxation of the bowels, of purges, Hp.Nat.Mul.12, cf. Acut.56, Arist.Pr. 864b23, Gal.15.667:—[voice] Pass.,ἐταράχθης τὴν γαστέρα Ar.Nu. 386
(anap.);τὸ πνεῦμα Gal.15.903
; more generally,τεταραγμένον σῶμα Sor.1.105
.5 freq. of political agitation,τ. τὴν πόλιν Ar.Eq. 867
; τὰ πράγματα ib. 214:—[voice] Pass., to be in a state of disorder or anarchy, ἐν ἀλλήλοις τ. Th.2.65, cf. D.2.14, Ptol.Tetr. 164.6 ταράττεσθαι ἐπὶ τῶν ἵππων to be shaken in one's seat on horseback, X. Cyr.5.2.17.7 Math., τεταραγμένη ἀναλογία disturbed proportion, Euc.5Def.18, Archim.Sph.Cyl.2.4.II stir up, metaph., τ. νεῖκος, πόλεμον, S.Ant. 794 (lyr.), Pl.R. 567a; ;ἡλίκα πράγματα ταράξασα D.18.153
, cf. X.An.5.10.9;τ. δίκας τινὶ πρός τινας Plu.Them.5
:—[voice] Pass.,πόλεμος ἐταράχθη D.18.151
;γόος.. ταραχθείς A.Ch. 331
(lyr.).III exc. in the places mentioned, Hom. uses only intr. [tense] pf. τέτρηχα, to be in disorder or confusion, be in an uproar,τετρήχει δ' ἀγορή Il.2.95
;ἀγορὴ τετρηχυῖα 7.346
; soτετρηχυῖα θάλασσα AP7.283
(Leon.);τετρηχότος οἴδματος A.R.1.1167
;τετρηχότα βῶλον Id.3.1393
;τετρηχότι νώτῳ Nic.Th. 267
; but ἐκ σέθεν.. ἄλγεα.. τετρήχασι cruel woes arise, A.R. 4.447, cf. 3.276, Philet.7; in Nic.Th.72 τετρήχοντα κλήματα is f.l. for δὲ τρήχοντα. (Alexandrine and later Poets seem to have thought erroneously that τέτρηχα = to be rough (cf. τραχύς).) ( ταράχψω from ταραχ-ή, τάραχ-ος and these from Θᾰρᾰχ-: cogn. with θράσσω from θρᾱχ-ψω of which the [dialect] Ion. [tense] pf. is τέτρηχα.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ταράσσω
-
5 ταράσσω
ταράσσω impf. ἐτάρασσον; fut. 3 sg. ταράξει LXX; 1 aor. ἐτάραξα. Pass.: impf. ἐταρασσόμην; fut. 3 sg. ταραχθήσεται; 1 aor. ἐταράχθην; pf. τετάραγμαι, ptc. τεταραγμένος (Hom.+; Ath., R. 3 p. 51, 30 [-ττ]).① to cause movement by shaking or stirring, shake together, stir up of water (Hom. et al.; Aesop 155 P.=274b Halm/160 H-H; Babrius 166, 5=Fgm. 4 p. 144 L-P.; Athen. 7, 52, 298c ταραττομένου τοῦ ὕδατος; Hos 6:8; Is 24:14; Ezk 32:2, 13) J 5:3 [4] v.l.; pass. (Solon 11 Diehl3) be moved, be stirred vs 7.② to cause inward turmoil, stir up, disturb, unsettle, throw into confusion, fig. ext. of 1 (Aeschyl., Hdt. et al., pap, LXX; Just., A I, 68, 7 [Hadrian]; Ath., R. 3 p. 51–30), in our lit. of mental and spiritual agitation and confusion (Menand., Epitr. 611 Kö. [but s. 931 S. mg.]; Philo, Conf. Lingu. 69), which can manifest themselves in outward tumult τὸν ὄχλον Ac 17:8; cp. vs. 13 (Hyperid. 1, 31, 8; POxy 298, 27; PGiss 40 II, 20 ταράσσουσι τὴν πόλιν). τὴν διάνοιάν τινος ταρ. 2 Cl 20:1 (Epict., Ench. 28 τ. γνώμην σου). Of mental confusion caused by false teachings ταρ. τινά Ac 15:24 (w. λόγοις foll.); Gal 1:7; 5:10. Of Jesus in John’s Gospel ἐτάραξεν ἑαυτόν he was troubled or agitated J 11:33 (difft. NRSV ‘deeply moved’. S. Hdb. ad loc.—Menand., Sam. 672 S. [327 Kö.] σαυτὸν ταράττεις; M. Ant. 4, 26 σεαυτὸν μὴ τάρασσε).—Pass. be troubled, frightened, terrified (Ps 47:6; Is 8:12; Jos., Ant. 7, 153; 12, 164; Just., D. 38, 2) Mt 2:3 (GJs 21:2); 14:26 (cp. Phlegon: 257 Fgm. 36, II, 3 w. θαρρεῖν, at a φάσμα); Mk 6:50; Lk 1:12; 24:38; MPol 5:1; 12:1; Hm 12, 4, 2. μηδὲ ταραχθῆτε do not let yourselves be intimidated 1 Pt 3:14 (Is 8:12). ἡ ψυχή μου τετάρακται J 12:27 (cp. Diod S 17, 112, 4 Alexander ἐταράττετο τὴν ψυχήν at the prediction of his death; Dio Chrys. 23 [40], 20 ταράξαι τὴν ψυχήν; Chion, Ep. 16, 7 ταράσσειν τὴν ψυχήν; Ps 6:4; TestZeb 8:6; TestDan 4:7b); also ἡ καρδία 14:1, 27 (cp. Ps 108:22; 54:5; TestDan 4:7a). ταραχθῆναι τῷ πνεύματι be inwardly moved 13:21; cp. 11:33 v.l. (Ps.-Callisth. 2, 12, 5 ἐταράσσετο τῇ ψυχῇ).—DELG. M-M. Spicq.
См. также в других словарях:
ἐτάραξα — ταράσσω stir aor ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διδάσκω — και διδάχνω (AM διδάσκω, Μ και διδάχνω) 1. μαθαίνω σε κάποιον κάτι, μεταδίδω γνώσεις («εδίδασκε τα ελληνικά γράμματα», «τὸν διδάσκει τοὺς δεσμοὺς ἐκεῑνος τῆς ἀγάπης», «σε... ἱπποσύνας ἐδίδαξαν», «μέ δίδαξε η ζωή», «πολλὰ διδάσκει μ ὁ πολὺς… … Dictionary of Greek
ταράσσω — ΝΜΑ, και ταράζω Ν, και αττ. τ. ταράττω Α 1. ανακινώ, αναταράσσω (α. «η θάλασσα είναι ταραγμένη» β. «σύναγεν νεφέλας ἐτάταξε δὲ πόντον [ὁ Ποσειδῶν]», Ομ. Οδ.) 2. μτφ. προκαλώ ταραχή, προξενώ σύγχυση, καταστρέφω την ψυχική γαλήνη και την ησυχία… … Dictionary of Greek
ταραξιππόστρατος — ον, Α (ως προσωνυμία τού δημαγωγού Κλέωνος, άσπονδου εχθρού τής παράταξης τών ιππέων) αυτός που προκαλεί αναστάτωση, αναταραχή στην παράταξη τών ιππέων. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ταραξ τού ταράσσω (πρβλ. ἐτάραξα) + ἵππος + στρατός] … Dictionary of Greek
