-
1 ἄντλος
Grammatical information: m.Meaning: `bilge-water' (Od.).Derivatives: Denom. vb.: ἀντλέω `bale out bilge-water' (Hdt.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: ἄντλος is often taken as a psilotic form of *ἅντλος, with assimilation of μ from *ἅμ-θλο-ς, cognate with Lat. sentīna (Solmsen Wortforsch. 189; Chantr. Form. 375), but this is simply impossible: *sm̥- would give ἁ-. The Myc. form, if reliable, would exclude orig. *s-. Benveniste ( BSL 50, 1954, 39) compared Hitt. han- `draw warer', which is quite convincing, though it gives the unusual suffix - τλος (thus DELG). Improbable vW. (*αντι-τλος from τέλλω, "of the rising water"). As to Lith. semiù, sémti `scoop', it has a root * semH- which is impossible in the Greek form. It is tempting to compare Lat. sentīna `bilge-water', which has always been done, but in that case the word cannot be IE, which seems quite possible for such a technical term. Connection with 2. ἀμάομαι seems formally improbable.Page in Frisk: 1,114Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄντλος
-
2 άντλος
-
3 ἄντλος
-
4 ἄντλος
ἄντλος, ὁ, 1) das im untern Schiffsraume sich sammelnde Meerwasser, auch der unterste Schiffsraum selbst, Od. 12, 411. 15, 479; ἄντλον εἴργων ναός Eur. Tro. 686, das Eindringen des Wassers abwehrend; πόλις ἄντλον οὐκ ἐδέξατο Aesch. Sept. 778, wehrte die eindringenden Wogen ab, wurde nicht leck; ἐν ἄντλῳ τιϑέναι, in Grund bohren, übertr. wie unser scheitern lassen, Pind. P. 8, 12. – Das Meer selbst, Ol. 9, 67; ἀλίμενος Eur. Hec. 1025; vgl. Heracl. 169. – 2) Schöpfgefäß, Schiffspumpe, Sp. – 3) ein Haufen ausgedroschener, aber noch nicht gereinigter Feldfrüchte, Add. 1 (VI, 258); Suid. συγκομιδὴ τῶν ἀσταχύων ἐν τῇ ἅλῳ; vgl. Nic. Th. 115.
-
5 ἄντλος
1 floodwaterἀνάπωτιν ἐξαίφνας ἄντλον ἑλεῖν O. 9.53
met., τιθεῖς ὕβριν ἐν ἄντλῳ (i. e. obscurity. ἀφανίζεις. Σ.) P. 8.12 -
6 ἄντλος
A hold of a ship, Od.12.411, 15.479.2 bilge-water, πόλις.. ἄντλον οὐκ ἐδέξατο let in no water, metaph. for 'let no enemy come in', A.Th. 796; ἄντλον εἴργειν ναός pump out water from a ship, E.Tr. 691; εἰς ἄντλον ἐμβαίνειν πόδα, metaph. for getting into a difficulty, Id.Heracl. 168.3 a flood of water, Pi.O.9.53; (lyr.); ἐν ἄντλῳ τιθέναι scuttle, sink, metaph.,ὕβριν Pi.P.8.12
.II bucket, Man.6.424. -
7 ἄντλος
ἄντλος, ου: bilge - water, hold of a ship. (Od.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἄντλος
-
8 ἄντλος
-
9 κάτ-αντλος
κάτ-αντλος, = ὑπέραντλος, σκάφος Poll. 1, 113.
-
10 ὑπέρ-αντλος
ὑπέρ-αντλος, eigtl. vom Schiffe, von eindringendem Wasser überschwemmt, ganz leck, so daß kein Ausschöpfen mehr hilft, ὁλκός, Plut. Luc. 13; vgl. Luc. Tim. 18; dah. übertr., vom Uebermaaß des Leidens niedergedrückt, χαλεπᾷ ὑπέραντλος οὖσα συμφορᾷ, Eur. Hipp. 767; auch ὕβρις, übermäßig, Luc. Tim. 4.
-
11 ἀμάομαι
Grammatical information: v.Meaning: `draw (milk), gather' (Od.)Other forms: Act. ἀμάω only late.Derivatives: ἄμη `shovel' (Ar.), `hod' inscr., `water-bucket, pail' (Plu.; Lat. hama, Cato), `spade' (Gp.); prob. derived from the verb, not the other way round; from here ἁμίς f. `chamber-pot' (Hp.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Mostly connected with ἄμη, but even this seems not quite certain (Schulze Q. Ep. 365 n. 3 and Solmsen Beitr. 195 separate them). As the basic meaning of the verb and of ἄμη is unclear, the etym. is uncertain. - It has further been connected with ἀμνίον (q.v.) and ἄντλος (q.v.); also ἄμαλλα (q. v.) has been suggested; all uncertain (as ἄμαλλα means `sheaf', this can hardly be connected if ἀμάομαι is used primarily of water, liquids). Cf. Bechtel Lexil., Solmsen Wortforschung 180ff., WP. 2, 487, 489ff. - Connection with Skt. ámatram `vase' is also quite uncertain (unsatisfactory EWAia; words for vases mostly have no etym.). One has further connected Lith. semiù, sémti `scoop, ladle' with sámtis `ladle' (root * semH-); further Lat. sentīna `bilge-water' has been compared (s. ἄντλος). The meaning was no doubt originally technical, i.e. specific, so it should not (also) be connected with ἅμα.Page in Frisk: --Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀμάομαι
-
12 σκώληξ
σκώληξ, ηκος, ὁ, 1) der Wurm; ὥςτε σκώληξ ἐπὶ γαίῃ κεῖτο ταϑείς, Il. 13, 654; vgl. Ar. Vesp. 1111; bes. der Spulwurm u. der Regenwurm, lumbricus; bei Phot. 26 a 37 der Seidenwurm. – Komisch der Faden, der vom Rocken gesponnen, gedreht wird, Epigen. bei Poll. 7, 29. – 2) nach Phryn. in B. A. 62 ἡ κωφὴ τῶν κυμάτων ἐπανάστασις τῆς ϑαλάσσης, von der wurmähnlichen Bewegung der Wellen; ib. 114 τὸ παυόμενον ϑαλάσσιον κῠμα καὶ ἀρχόμενον, aus Plat. com.; äol. = κολόκυμα. – 3) ein Haufen ausgedroschenes Getreides, ἄντλος. – 4) bei Alciphr. frg. 10 eine Art Kuchen von wurmförmiger Gestalt, zw.
-
13 ἀντλέω
ἀντλέω ( ἄντλος), eigtl. eingedrungenes Seewasser aus dem Schiffsboden ausschöpfen; übh. ausschöpfen, Her. 6, 119; ἐκ κρήνης Plat. Tim. 79 a; εἰς πίϑον τετρυπημένον ἀντλεῖν Xen. Oec. 7, 40. Uebertr., ergründen, ἔμπρακτον μηχανάν, ein ausführbares Werk, Pind. P. 3, 62; aushalten, ertragen (den ganzen Kelch leeren), τύχην, κακά, Aesch. Prom. 375 Ch. 737; λυπρὸν βίον Eur. Hipp. 902; πολυετῆ δουλείαν Luc. Merc. cond. 17.
-
14 ἄντλη
ἄντλη, ἡ, = ἄντλος, πόνων Alc. Heraclid. alleg. 5.
-
15 ἄντλον
-
16 αλιμενος
21) лишенный пристаней, не имеющий гаваней(χθών Aesch.; ἀκτή Eur.; τὰ τῆς Πύλου, sc. χωρία Thuc.; θάλαττα Plat., Plut.)
2) не дающий пристанища, негостеприимный; немилосердный, суровый(ὄρεα, ἄντλος, καρδία Eur.; αἰθέρος αὖλαξ Arph.)
-
17 ικρια
ἴκρια, ἱκρίατά [эп. gen. и dat. pl. ἰκριόφι(ν)]1) палуба (у носа и кормы; средняя часть корабля - ἄντλος - палубы не имела)2) бортовые скрепы, поперечные брусья, корабельные ребра(ἱ. ἱστάμενοι Hom.)
3) помост, настил(ἱ. ἐπὴ σταυρῶν ὑψηλῶν ἐζευγμένα Her.)
4) театральный помост, т.е. места для зрителей, театр -
18 ικρια...
ἱκρία...ἴκρια, ἱκρίατά [эп. gen. и dat. pl. ἰκριόφι(ν)]1) палуба (у носа и кормы; средняя часть корабля - ἄντλος - палубы не имела)2) бортовые скрепы, поперечные брусья, корабельные ребра(ἱ. ἱστάμενοι Hom.)
3) помост, настил(ἱ. ἐπὴ σταυρῶν ὑψηλῶν ἐζευγμένα Her.)
4) театральный помост, т.е. места для зрителей, театр -
19 υπεραντλος
-
20 άντλοις
- 1
- 2
См. также в других словарях:
άντλος — ἄντλος, ο κ. ἄντλον, το (Α) 1. αμπάρι πλοίου 2. το ακάθαρτο νερό που συρρέει στο εσωτερικό του πλοίου 3. μτφ. συσσώρευση δεινών, δυσχερειών 4. η θάλασσα 5. φρ. «ἐν ἄντλῳ τιθέναι» ρίχνω στη θάλασσα, εξαφανίζω 6. κάδος, κουβάς. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. ο τ.… … Dictionary of Greek
ἄντλος — hold of a ship masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄντλοις — ἄντλος hold of a ship masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄντλον — ἄντλος hold of a ship masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄντλου — ἄντλος hold of a ship masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄντλων — ἄντλος hold of a ship masc gen pl ἀνατλῆναι bear up against imperf ind act 3rd pl (homeric) ἀνατλῆναι bear up against imperf ind act 1st sg (homeric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄντλῳ — ἄντλος hold of a ship masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
υπέραντλος — ον, Α 1. (για πλοίο) πλημμυρισμένος από νερό («πρός τε τὴν θάλασσαν ἤδη βαρείας καὶ ὑπεράντλου γενομένης», Πλούτ.) 2. ξέχειλος («ὑπέραντλος σιτοθήκη», Θεμίστ.) 3. καταβεβλημένος από θλίψεις και ατυχίες («χαλεπᾷ ὑπέραντλος οὖσα συμφορᾷ», Ευρ.) 4.… … Dictionary of Greek
Alcaeus — Alkaios und Sappho, attische rotfigurige Kalathos, um 470 v. Chr., Staatliche Antikensammlungen (Inv. 2416) Alkaios (griech. Ἀλκαῖος, lat. Alcaeus, Alcäus) (* um 630 v. Chr. in Mytilini auf Lesbos; † um 580 v … Deutsch Wikipedia
Alcäus — Alkaios und Sappho, attische rotfigurige Kalathos, um 470 v. Chr., Staatliche Antikensammlungen (Inv. 2416) Alkaios (griech. Ἀλκαῖος, lat. Alcaeus, Alcäus) (* um 630 v. Chr. in Mytilini auf Lesbos; † um 580 v … Deutsch Wikipedia
Alkaios von Lesbos — Alkaios und Sappho, attische rotfigurige Kalathos, um 470 v. Chr., Staatliche Antikensammlungen (Inv. 2416) Alkaios (griechisch Ἀλκαῖος, latinisiert Alcaeus, Alcäus) (* um 630 v. Chr. in Mytilene auf Lesbos; † um 580 v. Chr.) war ein antiker… … Deutsch Wikipedia