-
1 ἀνεμῶτις
-
2 Ἀνεμῶτις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἀνεμῶτις
-
3 ἀνεμῶτις
ἀνεμῶτις, Besänftigerin der Winde, Beiname der Athene -
4 Ανεμώτιδος
-
5 Ἀνεμώτιδος
-
6 ἄνεμος
Grammatical information: m.Meaning: `wind' (Il.).Derivatives: ἠνεμόεις `windy, windreich' (metr. length.); ἀνεμώλιος `idle, useless (Il.), after ἀποφώλιος (Bechtel Lex., Chantr. Form. 43; Risch 113 reminds of ἀπατήλιος); s. on μεταμώνιος. ἀνεμώτας ὄνος ἄφετος, ἱερός, τοῖς ἀνέμοις θυόμενος ἐν Ταραντίνοις H.; ἀνεμῶτις epithet of Athena (who calms the wind; Paus.). - ἀνεμώνη s. v.Etymology: Gr. ἄνεμος agrees with Lat. animus (\< * anamo, cf. Osc. anamúm-); Skt. ánila- m. `wind, air' has - lo-. Further Arm. hoɫm `wind' (with dissim. of n-m) with o-vocalism. In Celtic with tlo-suffix, W. anadl `breath'. - The root * h₂enh₁- in Skt. áni-ti `breathe', Goth. us-anan `expire'. - See ἄσθμα, ἄνται.Page in Frisk: 1,105Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄνεμος
См. также в других словарях:
Ανεμώτις — Ἀνεμῶτις, ιδος, η (Α) αυτή που καταπαύει τους ανέμους (προσωνυμία της Αθηνάς) … Dictionary of Greek
Ἀνεμώτιδος — Ἀνεμῶτις she that stills the wind fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Anemótis — ANEMÓTIS, ĭdis, Gr. Ἀνεμῶτις, ιδος, ein Beynamen der Minerva, welcher Diomedes einen Tempel in der Stadt Mothona erbauete, als die Winde in der Gegend dereinst einen großen Schaden verursacheten, welches denn auch so viel geholfen haben soll, daß … Gründliches mythologisches Lexikon
άνεμος — ο (AM ἄνεμος) 1. ρεύμα αέρα που προκαλείται απο φυσικά αίτια, βίαιη μετακίνηση του αέρα προς μια κατεύθυνση 2. μτφ. άσκοπη ασχολία, ματαιοπονία, ματαιότητα μσν. νεοελλ. (κατ’ ευφημισμό) διάβολος, δαίμονας νεοελλ. φρ. «πάει κατ’ ανέμου» ή «πάει τ’ … Dictionary of Greek
