переживать

χρονιώτερόν τινος β. Pind. — переживать кого(что)-л.;

(ἀπό τινος Xen., Arst.; αὐτόθεν Thuc.)

(λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισι Hom.; γηράσκει πάντα ὑπο τοῦ χρόνου Arst.)

(μῆλον ἐπὴ μήλῷ γηράσκει Hom.)

(λυσσητῆρα πόδα Anth.)

τρεῖς ἐλάφους ὅ κόραξ γηράσκεται Hes. — ворон живет три оленьих века

(λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισι Hom.; γηράσκει πάντα ὑπο τοῦ χρόνου Arst.)

(μῆλον ἐπὴ μήλῷ γηράσκει Hom.)

(λυσσητῆρα πόδα Anth.)

τρεῖς ἐλάφους ὅ κόραξ γηράσκεται Hes. — ворон живет три оленьих века

(τοσάδε ἔτη διαγενέσθαι Plat.; ταύτην τέν νύκτα οὕτω διεγένοντο Xen.)

(εὖ διαγεγενῆσθαι Arst.)

ὁποσονοῦν χρόνον ἄρχοντες διαγένωνται Xen. — сколько бы времени они ни удерживали власть;

ἐὰν ἄρα διαγενώμεθα Aeschin. — если только доживем;

χρόνου μεταξὺ διαγενομένου Lys. — по прошествии некоторого времени;

(ἀπὸ τῆς τέχνης Arst.)

(ἔντομα ὅσα φθείρεται καὴ μέ διετίζει Arst.)

(ὀλίγον χρόνον Plut.)

(πάντ΄ ἐ. καὴ πάντ΄ ἐπακούειν Hom.)

(Ἀγαμέμνονος μόρον Aesch.)

(θεοὴ σὲ ἐπορέωσι Her.)

(πολλὰ κακά Hom.; τὰ χαλεπώτατα Xen.)

ἄλλοτε ἀλλαχῇ περιελαύνων ἐφεώρα Xen. — (Кир), переезжая с места на место, производил осмотр (войсковых частей)

(πάντ΄ ἐφορῶν καὴ διοιχῶν Dem.; τὸν αὑτοῦ οἶκον καὴ θεράποντας Plut.)

(ἔκαστα τῶν συγγραμμάτων Her.)

(τὰ μέλλοντα Soph.)

(ὅντινα τετρωμένον Xen.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(ἐπ΄ ὀλίγον χρόνον μεταβιῶναι Plut.)

(φιάλην Xen.; τινὰ δι΄ ἄστεος Eur.)

(κακὸν μόρον Hom.; ἀπροσόρατον πόνον Pind.)

φρουρὰν ἄζηλον ὀ. Aesch. — нести постылую стражу;

(αὐτὸς βαδίζω, τοῦτον δ΄ ὀχῶ Arph.)

(ἵπποισιν HH. и ἐφ΄ ἵππων Xen.; νηυσίν Hom.; ἐφ΄ ἅρματος Plat.)

(σιτία Her.)

τὰ μὲν πέψαντες, τὰ δὲ μάξαντες Plat. — варящие одно и пекущие другое

(τὸν ἀέρα Arst.)

(κατεργάζεσθαι καὴ π. Plut.)

(χόλον, κήδεα Hom.)

(γέρα Hom.)

ἐτελεύτησε χρόνον οὐ πολὺν τοῖς ὀγδοήκοντα προσβιώσας Plut. — (Нума) умер, прожив немногим более восьмидесяти лет

χρόνον οὐκ ὀλίγον ὑπερβιώσασα τἀνδρός Polyb. — она надолго пережила своего мужа

ὠδίνουσαι γυναῖκες Plut. — роженицы

(τινά Eur.)

ὠ. ὀδύνῃσιν Hom. — испытывать страшные боли;

(ὠδίνουσι μέλισσαι Anth.)

(συμφορᾶς βάρος Soph.)

(τινά Soph.)

βαριά2του κακοφάνηκε — он очень огорчён;

μυρίζει βαριά2 — очень неприятно пахнет;

τό παίρνω βαριά2 — сильно переживать;

άρρωστος βαριά2 — или βαριά2 άρρωστος — тяжелобольной;

κοιμούμαι βαριά2 — спать глубоким сном;

§ ακούω βαριά2 — плохо слышать;

χορεύει βαριά2, σαν αρκούδα — он танцует как медведь

διέρχομαι την ώρα — проводить время;

ελαφροπαίρνω τίς δυσκολίες — недооценивать трудности;

ελαφροπαίρνω то γάμο — легкомысленно относиться к браку;

ελαφροπαίρνω τίς βρισιές — не обращать внимания на брань;

ελαφροπαίρνω τό κεράτωμά μου — не принимать близко к сердцу измену жены;

§ πού ελαφροπαίρνει το χαμό, δεν έχει κιόλα γερασμό — посл, кто легко переносит утрату, тот не стареет;

ελαφροπαίρνομαι:

ενόσω ζω2 — пока я жив;

ζω2 ευχαριστημένος — быть довольным жизнью; — жить счастливо;

ζω2 φτωχικά (πλουσιοπάροχα) — жить в бедности (на широкую ногу);

ζω2 με άνεση ( — или εν ανέσει) — жить в достатке;

ζω2 με τίς ψευτιές — жить обманом;

ζω2 στην εξοχή — жить на даче;

ζω2 με κάποιον — а) жить вместе с кем-л.; — б) сожительствовать с кем-л.;

όσο ζω2 και ζώνομαι — живу, кое-как перебиваясь;

ζω2 την οικογένειά μου — содержать семью;

ζω2 την φιλαλήθεια — быть правдолюбом не на словах, а на деле;

ζω2 βίον — или ζω2 ζωή — прожить, провести жизнь;

ζω2 ζωή αφρόντιστη — прожить беззаботно;

ζω2 βίον πλήρη στερήσεων — прожить жизнь полную лишений;

ακατέργαστο λινάρι — лён-сырец;

§ τραβώ τού λινάριου τα πάθη — переживать несчастье за несчастьем

ξαναδοκιμάζω να τού μιλήσω — вновь пытаться с ним поговорить;