-
121 задержать
-держу- держишь ρ.σ.μ.1. διακόπτω την πορεία ή την ενέργε ια, σταματώ ανακόπτω, αναχαιτίζω. || μτφ. κρατώ, καθυστερώ•я вас не -у δε θα σας καθυστερήσω•
траур -ал свадьбу το πένθος καθυστέρησε το γάμο.
|| συγκρατώ, βραδύνω, περιορίζω•задержать шаги κονταίνω (μικραίνω) τα βήματα•
задержать дыхание συνγκρατώ την αναπνοή.
2. καθυστερώ, δε δίνω έγκαιρα.3. φυλακίζω προσωρινά• συλλαμβάνω.εκφρ.задержать взгляд – καρφώνω το βλέμμα.1. καθυστερούμαι•письмо -лось на почте η επιστολή καθυστέρησε (καθυστερήθηκε) στο ταχυδρομείο.
|| σταματώ για λίγο, βραδύνω. || καθυστερούμαι, φτάνω καθυστερημένα.2. καθυστερώ το φτιάξιμο. -
122 заключение
-я ουδ.1. έγκλειση, κλείσιμο•заключение в скобки κλείσιμο σε παρένθεση.
2. φυλάκιση, εγκάθειρξη•заключение под страж φυλάκιση με σκοπό (φύλακα)•
подвергать -ю φυλακίζω, βάζω φυλακή•
приговорить к -ю καταδικάζω σε φυλάκιση•
тюремное заключение φυλάκιση, εγκάθειρξη•
пожизненное заключение ισόβια δεσμά•
одиночное заключение εγκάθειρξη στο απομονωτηριο•
предварительное προφυλάκιση.
3. συμπέρασμα, πόρισμα, εξαγόμενο•прийти к заключению καταλήγω, (φτάνω) στο συμπέρασμα•
заключение экспертизы (ή экспертов) πόρισμα των εμπειρογνωμώνων•
обвинительное (νομ.) κατηγορητήριο έγγραφο.
4. τέλος, κατακλείδα, φινάλε• ακροτελεύτιο•в заключение στο τέλος, στην κατακλείδα, τελειώνοντας.
|| σύναψη•заключение мира σύναψη ειρήνης•
заключение договора σύναψη συνθήκης.
-
123 заневеститься
-вещусь, -вестишьсяρ.σ.γίνομαι της παντρειάς, φτάνω το όριο της παντρειάς. -
124 крайность
-и θ.1. ακρότητα, εξτρεμισμός•переходить от одной -и в другую περνώ από τη μια ακρότητα στην άλλη•
избежатъ -и αποφεύγω τις ακρότητες•
впадать в крайность φτάνω στα άκρα.
2. ανάγκη, ανέχεια, εσχάτη ένδεια•жить в -и περνώ πολύ δύσκολη ζωή.
3. επιτακτικότητα.εκφρ.до -и – στο έπακρο•довести до -и – κάνω κάποιον έξω φρενών•в -и – εν ανάγκη, στην ανάγκη. -
125 место
-а, πλθ. места, мест ουδ.1. τόπος, μέρος• χώρος•рабочее место τόπος της δουλειάς•
общественное место δημόσιος χώρος•
место назначения τόπος προσδιορισμού•
место рождения τόπος γένησης•
глухое место έρημο (απόκεντρο) μέρος•
прибыть на место φτάνω στο μέρος.
2. θέση•уступить место παραχωρώ τη θέση•
положить на место βάζω στη θέση.
|| θέση υπηρεσιακή•быть без -а είμαι χωρίς θέση.
3. περικοπή, περίοδος, χωρίο.4. -а πλθ. επαρχία, ύπαιθρος• περιφέρεια.5. βαθμίδα•занимать первое место в соревновании παίρνω την πρώτη θέση στην άμιλλα.
6. αντικείμενο, πράγμα αποσκευών.εκφρ.место заключения – τόπος εγκάθειρξης, φυλακή•к -у ή у -а – πάνω στην ώρα, στον κατάλληλο χρόνο ή στιγμή•не к -у ή не у -а – σε ακατάλληλη ώρα σε ακατάλληλο τόπο και χρόνο•на своём -е – στη θέση του (όπου μπορεί να αποδόσει περισσότερο)•на -е преступления – στον τόπο του εγκλήματος, επ αυτοφόρω, στα πράσα•на -е кого – στη θέση κάποιου•на -е уложить (положить, убить) φονεύω επι τόπου•поставить на (своё) место кого ή указать место кому – βάζω κάποιον στη θέση του (επιτ ιμώ παρεκτρεπό-μενο)•сердце (душа) не на -е – σπάραξε η καρδιά (από φόβο)•не находить (себе) -а – δε με χωρά ο τόπος (ανησυχώ υπερβολικά)•с -а (брать, взять) – αμέσως, χωρίς καθυστέρηση•ни с -а – α) ούτε ρούπι, καθόλου μην (το κουνήσεις), β) μτφ. σημειωτό βήμα, στάσιμος•по -ам! – (παράγγελμα) στις θέσεις σας!•- а общего пользования – μέρη κοινής χρήσης (κουζίνα, αφοδευτήρια κ.τ.τ.). -
126 нагнать
-гоню, -гонишь, παρλθ. χρ. нагнал-ла, -ло, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. нагнать нэт-нанный, βρ: -нан, -а, -о ρ.σ.μ.1. φτάνω, εξισώνομαι.2. (για χρόνο) εξοικονομώ, κερ-ζω, ανακτώ•шофр -ал пять минут ο σωφέρ αναπλήρωσε τα πέντε λεπτά που έχασε.
3. συγκεντρώνω, συναθροίζω, μαζεύω•на базар -ли много скота στο ζωοπάζαρο έφεραν πολλά ζώα•
ветер -ал тучи ο άνεμος μάζεψε σύννεφα.
4. εμπνέω, εμβάλλω• προξενώ•нагнать страх εμπνέω φόβο, εμφοβώ•
нагнать тоску προξενώ θλίψη•
нагнать сон προκαλώ ύπνο.
5. (χτυπώντας) βάζω, περνώ•обручи на бочку βάζω στεφάνια στο βαρέλι.
6. αποστάζω, βγάζω με απόσταξη•нагнать бочку спирта βγάζω με απόσταξη ένα βαρέλι οινόπνευμα.
εκφρ.нагнать цену – ανεβάζω (υψώνω) την τιμή. -
127 нагонять
-
128 назреть
-еет ρ.σ.1. ωριμάζω, γίνομαι. || φτάνω στο σημείο να πυορροήσω.2. μτφ. ωριμάζω στο νου, σκέψη κ.τ.τ.
См. также в других словарях:
φτάνω — (σπάν. φθάνω), έφτασα (σπάν. έφθασα), φτασμένος βλ. πίν. 1 (και ως απρόσ. φτάνει) Σημειώσεις: φτάνω : η μτχ. φτασμένος χρησιμοποιείται κυρίως με την ειδική έννοια → πετυχημένος και αναγνωρισμένος στον τομέα του (π.χ. φτασμένος καλλιτέχνης) … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
φτάνω — Ν βλ. φθάνω … Dictionary of Greek
φτάνω — έφτασα, φτασμένος 1. αμτβ., βρίσκομαι τελικά εκεί όπου πήγαινα ή όπου με πήγαν, στον προορισμό μου ή σε ορισμένο σημείο της διαδρομής μου, έρχομαι κάπου: Φτάσαμε στην Τήνο. 2. είμαι κοντά, κοντεύω να έρθω, πλησιάζω, προσεγγίζω: Σε λίγο φτάνει το… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
γίνομαι — (AM γίγνομαι και γίνομαι) 1. δημιουργούμαι, αποκτώ ζωή, υπόσταση 2. (για γεωργικά προϊόντα) παράγομαι 3. συμβαίνω, πραγματοποιούμαι 4. καθίσταμαι, αποβαίνω 5. είμαι, υπάρχω 6. (για αριθμητικά ποσά) προκύπτω, εξάγομαι από πράξεις ή υπολογισμό 7.… … Dictionary of Greek
πηγαίνω — ΝΜ και πα(γ)αίνω και πά(γ)ω και πάου Ν 1. μεταβαίνω, προχωρώ και φθάνω κάπου (α. «πηγαίνει εκεί πού ναι ψηλό κυπαρίσσι», Σολωμ. β. «διὰ νὰ μὲ ἐπάρωσι νὰ πάγω πρὸς ἐκείνην», Διγ. Ακρ.) 2. απομακρύνομαι, φεύγω (α. «ώρα να πηγαίνουμε, παρακάτσαμε» β … Dictionary of Greek
άκρο — το (Α ἄκρον) 1. το ακραίο, το έσχατο ή το υψηλότερο σημείο ενός πράγματος ή τόπου, η άκρη 2. μτφ. το υπέρτατο σημείο, ο ανώτατος βαθμός, το όριο, και νεοελλ. συνεκδ. υπερβολή, ακρότητα νεοελλ. 1. στον πληθ. τα άκρα* (άνω και κάτω), τα ακραία μέλη … Dictionary of Greek
παραφθάνω — ΝΑ, παραφτάνω Ν νεοελλ. είμαι υπεραρκετός, επαρκώ σε μέγιστο βαθμό, φτάνω και περισσεύω («φτάνω και παραφτάνω») αρχ. 1. προλαμβάνω, προφθάνω, καταφθάνω, φθάνω κάποιον καταδιώκοντας τον 2. μέσ. παραφθάνομαι μτφ. υπερτερώ, υπερέχω από κάποιον, τόν… … Dictionary of Greek
παύω — ΝΜΑ 1. τελειώνω, δίνω τέλος, σταματώ 2. (για πρόσ.) συγκρατώ, αναχαιτίζω κάποιον («ἵνα παύσομεν ἄγριον ἄνδρα», Ομ. Ιλ.) 3. (στην προστ.) πάψε και παῡε σταμάτα, τελείωνε, τερμάτιζε (α. «πάψε τα κλάματα» β. «παῡε γόοιο», Ελλην. Επιγραμμ.) νεοελλ. 1 … Dictionary of Greek
περαίνω — ΝΜΑ, ποιητ. τ. πειραίνω, Α 1. φέρω κάτι σε πέρας, ολοκληρώνω την εκτέλεση κάποιου πράγματος, τό αποπερατώνω 2. (η μτχ. παθ. παρακμ.) πεπερασμένος, η, ον βλ. πεπερασμένος αρχ. 1. (για λόγο) δίνω τέλος, παύω («πέραινέ μοι λόγον», Ευρ.) 2. (για… … Dictionary of Greek
πρωτοφτάνω — Ν φτάνω κάπου πρώτος, πριν από τους άλλους ή φτάνω κάπου για πρώτη φορά … Dictionary of Greek
φθάνω — ΝΜΑ, και φτάνω Ν, και φθάζω ΜΑ 1. (για πρόσ. και πράγμ.) καταλήγω εκεί όπου κατευθύνομαι, έρχομαι κάπου (α. «τί ώρα θα φτάσουμε στο νησί;» β. «μέχρι εδώ φτάνει η μυρουδιά τών λουλουδιών» γ. «φθάσε σήμερον γοργὸν νὰ πᾷς στὸν μύλον», Πρόδρ. δ.… … Dictionary of Greek
