-
1 μίσηθρον
μίσηθρον, τό, Mittel, Haß gegen Jemand zu erwecken, Luc. D. Mer. 4.
-
2 μισηθρον
-
3 μίσηθρον
μίσηθρονcharm for producing hatred: neut nom /voc /acc sg -
4 μίσηθρον
μίσηθρον, τό, Mittel, Hass gegen Jemand zu erwecken -
5 μίσηθρον
μῑσ-ηθρον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μίσηθρον
-
6 μισήθροις
μίσηθρονcharm for producing hatred: neut dat pl -
7 μίσητρον
μίσητρον, τό, = μίσηϑρον, Paul. Sil. 74, 63.
-
8 μίσητρον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μίσητρον
-
9 μισέω
Grammatical information: v.Meaning: `hate, loathe' (Pi., IA.);Other forms: aor. μισῆσαι (P 272), pass. μισηθῆναι (Hdt.), fut. pass. μισήσομαι (E.), - ηθήσομαι (LXX), perf. μεμίση-κα, - μαι (Att.).Compounds: Also w. prefix, e.g. δια-. ἀπο-. Very often as 1. member (oppos. φιλο-), e.g. μισό-θεος `who hates the gods' (A., Luc.), cf. Schwyzer 442.Derivatives: μίσημα n. `what is hated' (trag.), μίσηθρον (- τρον) `charm for producing hatred' (Luc., pap.; after στέργηθρον, Benveniste Origines 203), μισητός `hated, hateful' (A., X.), - ητικός `prone to hatred' (Arr.), μισήτιζε μίσει, στύγει H. Beside it with paroxytonon (after Ammon. 94) and with unclear change of meaning μισήτη f. `lascivious wench, whore' (Archil. [?], Cratin., μισητός... ἄπληστος H.) with μισητία `lasciviousness, unsatibale desire' (Ar., Procop.). -- μῖσος n. `hatred, enmity, grudge, object of hatred' (trag., Att.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin](X)Etymology: The date and the spread of attestations are not in favour of the usual assumption that μισέω is a denominative of μῖσος. Also the Hom. aor. μίσησεν for *μίσε(σ)σεν (analog. after φίλησεν?) tells against it. A convincing etymology has not been found; the connections with Lat. miser and mittō (s. Bq and W.-Hofmann s.v.) are not satisfactory, as is a basis *μίνθι̯ος to μίνθος (Pisani Rend. Acc. Linc. 6: 5, 218). Fur. 254 who objects to a suffix - σος, assumes a Pre-Greek word with assibilated dental.Page in Frisk: 2,243-244Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μισέω
См. также в других словарях:
μίσηθρον — και μίσητρον, τὸ (Α) μαγικό μέσο το οποίο εγείρει μίσος εναντίον κάποιου. [ΕΤΥΜΟΛ. < μισῶ* + κατάλ. θρον/τρον (πρβλ. στέργ ηθρον)] … Dictionary of Greek
μίσηθρον — charm for producing hatred neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μισήθροις — μίσηθρον charm for producing hatred neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-θρο(ν) — το επίθημα θρο(ν), όπως και το θηλ. θρα, εμφανίζει αρκετά μεγάλη παραγωγικότητα στην Αρχαία, Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική. Το θ τού επιθήματος είναι πιθ. τής ίδιας προέλευσης όπως και στα θλο *, θμο *. Πρόκειται για παλαιότατο επίθημα, το οποίο… … Dictionary of Greek
μίσητρον — μίσητρον, τὸ (Α) βλ. μίσηθρον … Dictionary of Greek
μισώ — (ΑΜ μισῶ, έω) 1. αισθάνομαι μίσος για κάποιον, εχθρεύομαι 2. αποστρέφομαι, αντιπαθώ, αποφεύγω («πολλοί τον πλούτο εμίσησαν, τη δόξα ουδείς», γνωμ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Οι τ. μισῶ και μῖσος είναι αβέβαιης ετυμολ. Η άποψη κατά την οποία το μισῶ είναι… … Dictionary of Greek
