-
1 λιβα
acc. к λίψ I и II -
2 λίβα
λίβᾱ, λίβοςtears: neut nom /voc /acc pl (doric aeolic)λίψ 1the SW. wind: masc acc sgλίψ 2stream: fem acc sg -
3 λίβα
-
4 λίβα
λίβα s. λίψ. -
5 λίβ'
λίβα, λίψ 1the SW. wind: masc acc sgλίβε, λίψ 1the SW. wind: masc nom /voc /acc dualλίβα, λίψ 2stream: fem acc sgλίβε, λίψ 2stream: fem acc dual -
6 λίψ
3 the West, opp. ἀπηλιώτης, PTeb. 14.19 (ii B. C.), Vett.Val.8.5, Paul.Al.A.2, Herm. ap. Stob.1.21.9, 1.49.45; rarely in LXX, 2 Ch.32.30, 33.14, Thd.Da.8.5; λιβός or λίβα εἰς ἀπηλιώτην from West to East, BGU1037.15 (i A. D.), CPR28.21 (ii A.D.).4 Astron., πρωινὸς λ., μεσημβρινὸς λ., ὀψινὸς λ., position of a star on the W. horizon at sunrise, midday, or sunset, Ptol.Alm. 8.4.------------------------------------A stream, ἐξ ὀμμάτων λείβουσι.. λίβα (Burges for δία) A.Eu.54; ἀφθονέστερον λίβα f.l. in A.Fr.72;μέλιτος λίβα A.R.4.1454
.2 = λοιβή, libation,φιλοσπόνδου λιβός A.Ch. 292
;εὐκταίαν λίβα Id.Fr.55
.------------------------------------ -
7 λιψ
Iλῐβός ὅ либ, юго-западный ветер Her., Arst., Theocr., Polyb.IIἥ [λείβω] (только gen. λιβός и acc. λίβα)1) влага, жидкость(ἐξ ὀμμάτων λείβειν δυσφιλῆ λίβα Aesch.)
2) возлияние(φιλόσπονδος Aesch.)
3) струя или источник Anth. -
8 λίψ [2]
λίψ, λιβός, ἡ (λείβω), 1) das Ausgegossene, Quell, Tropfen, Trankopfer, φιλοσπόνδου λιβός, Aesch. Ch. 290, accus. λίβα, fr. 49. 65, wie Ep. ad. 261 (IX, 142); ὀλίγην μέλιτος λίβα, Ap. Rh. 4, 1454; Man. 1, 176. – 2) nach Hesych. auch πέτρα, ἀφ' ἧς ὕδωρ στάζει, also = λισσάς, steiler Felsen. Vgl. αἰγίλιψ.
-
9 λείβω
λείβω, träufeln, fließen lassen, vergießen, bes. wie σπένδω, vom Opfer, οἶνον, Il. 1, 463. 16, 231 Od. 3, 460; Hes. O. 726; μέϑυ λείβειν, Od. 12, 362, Wein als Trankopfer ausgießen, spenden; auch mit dem dat. des Gottes, οἶνον Ἀϑήνῃ λείβειν, Il. 10, 579; ohne Zusatz, spenden, ein Trankopfer bringen, 24, 285, wie λείβειν Διΐ, ϑεοῖς, 6, 266. 7, 481 Od. 2, 432. So vrbdt auch Aesch. ϑύειν τε λείβειν τε, Suppl. 959; ὅταν σπονδὰς ϑεοῖς μέλλωσι λείβειν, Eur. Ion 1033, u. sp. D. – Sonst noch δάκρυα λείβειν, Thränen vergießen, wie εἴβω, Il. 13, 88. 18, 32 Od. 5, 84. 158; δάκρυ λείβοντες Aesch. Spt. 51, ἐκ δ' ὀμμάτων λείβουσι δυςφιλῆ λίβα Eum. 54; δι' ὄμματος ἀστακτὶ λείβων δάκρυον Soph. O. C. 1253; Eur. Andr. 417 u. sp. D., wie δάκρυα λειβέμεν ὄσσων Orph. Arg. 546; Plat. Rep. III, 411 b vrbdt es mit τήκω, schmelzen. – Pass. sowohl δακρύοις λείβεσϑαι, in Thränen zerfließen, Hes. Sc. 390; vgl. Eur. Andr. 532 λείβομαι δακρύοις κόρας; Ar. Equ. 327; auch in der Anth. öfter, wie Anyte 18 (VII, 646) δάκρυσι λειβομένη; – als δακρύοισιν λειβομένοις, von den fließenden Thränen, Eur. Phoen. 1522; u. dah. ϑρῆνος λειβόμενος, Pind. P. 12, 10; übh. = fließen, träufeln, λειβόμενον ἀπὸ τῶν ὀστῶν καὶ στάζον Plat. Tim. 82 d; ἐλείβετο δὲ αὐτῇ τὰ δάκρυα κατὰ τῶν παρειῶν, die Thränen rannen die Wangen herab, Xen. Cyr. 6, 4, 3; Sp., bei denen es auch übh. hinschmelzen, verschmachten bedeutet. – Medial ist Aesch. Prom. 399 ῥαδινὸν λειβομένα ῥέος παρειὰν νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς.
-
10 αλίβας
-
11 ἀλίβας
-
12 λιβάς
-
13 λιβᾶς
-
14 запал
запал 1-а α.1. εμπυρείο, εμπύρευμα, καψούλι.2. έξαψη, παράφορα.εκφρ.под – (απλ.) στην παράφορα.запал 2-а α.άσθμα των υποζυγίων, λαχάνιασμα, πνευστίαση, εμφύσημα•лошадь с -ом άλογο ασθματικό (ή με εμφύσημα).
запал 3-а α. (για σιτηρά) κάψιμο (από ξηρασία, λίβα). -
15 εὐκταῖος
1 of or for prayer, votive,Ἄιδου.. εὐκταίαν χάριν A.Ag. 1387
;τρίτην Διὸς σωτῆρος εὐκταίαν λίβα Id.Fr.55
; ; ; εὐ. [νύμφα] devoted, E.IT 213 (lyr.); πανηγύρεις εὐ., Lat. ludi votivi, D.C.58.12: εὐκταῖα, τά, votive offerings, vows, prayers, A.Supp. 631 (lyr.), S.Tr. 239.2 epith. of gods, invoked in or by special prayer, πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν, πατρόθεν εὐκταία φάτις, of the curse invoked by Oedipus, A.Th. 723, 841 (both lyr.);Θέμις εὐκταία E.Med. 169
(anap.); .3 generally, prayed for, desired, ἠώς, λιμένες, AP6.242 (Crin.), 9.41 ([place name] Theon);γάμος γὰρ.. εὐκταῖον κακόν Men.Mon. 102
, cf. Epicur.Sent.Vat.35; desirable, f.l. for εὐκτέον in Pl.Lg. 687e: [comp] Sup., τήβεννος (of the latus clavus), AJA18.323 (Sardes, i B.C.);ἴασις Gal. 7.738
, cf. Luc.Tyr.17. Adv. - αίως, ἔχειν Sch.Pi.P.5.159;δέχεσθαί τινα J.BJ7.2.1
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐκταῖος
-
16 λείβω
λείβ-ω, Il.1.463, etc.: [tense] aor. inf. λεῖψαι, part. λείψας, 7.481, 24.285:— [voice] Med., [tense] aor.A :—[voice] Pass., Hes.Sc. 390, E.(v.infr.):— pour, pour forth, used like σπένδω in a religious sense, οἶνον λείβειν make a libation of wine, Il.1.463, Od.3.460;μέθυ 12.362
; also λείβειν (without οἶνον) Il.24.285;ἐξ ἀσαμίνθου κύλικος λ. Cratin.234
; esp. with a dat. of the gods to whom the libation is made,λεῖψαι Κρονίωνι Il.7.481
;θεοῖς Od.2.432
; in full,Διὶ λ. αἴθοπα οἶνον Il.6.266
, cf. 10. 579: rare in Trag.,σπονδὰς θύειν τε λ. τ' A.Supp. 981
; :—[voice] Med., σπονδάς Id.Alc.l.c.II like εἴβω (q.v.), let flow, shed,δάκρυα λ. Il.13.88
, 658, Od.5.84, 16.214;δάκρυ λ. A. Th.51
; ἐκ δ' ὀμμάτων λείβουσι δυσφιλῆ λίβα ( δία cod. M) Id.Eu.54;δι' ὄμματος ἀστακτὶ λ. δάκρυον S.OC 1251
; τήκειν καὶ λ. (abs.) melt and liquefy one's spirit, Pl.R. 411b:—[voice] Pass., of the tears, to be shed, pour forth, E.Ph. 1522 (lyr.), X.Cyr.6.4.3; but also, of persons, λείβομαι δάκρυσιν κόρας have my eyes running with tears, E.Andr. 532 (lyr.).2 of other liquids, κόμαι λείβουσιν ἔλαια drip with oil, Call.Ap.38:—[voice] Pass., ἀφρὸς περὶ στόμα λείβεται Hes.l.c., cf. Pl.Ti. 82d; ὅπλα λύθρῳ λ., τύμβος λ. μέλιτι, AP6.163 (Mel.), 7.36 (Eryc.): metaph., of sound (cf. χέω), θρῆνον.. λειβόμενον.. σὺν καμάτῳ Pi.P. 12.10
. -
17 νίφα
-
18 σαμώση
A v. Σ ς B. 2. [full] σάναπτιν· τὴν οἰνώτην, Σκύσαι, Hsch. [full] σανδαία· τροπὴ ἀπὸ γῆς, ἔνιοι δὲ τὸν λίβα ἄνεμον, Id. -
19 σωτήρ
σωτήρ, ῆρος, ὁ, voc. σῶτερ (v. infr. 1.2): poet. [full] σᾰωτήρ Simon. 129, Call.Del. 166: ([etym.] σῴζω):—A saviour, deliverer, c. gen. of person etc. saved, σ. ἀνθρώπων, νηῶν, h.Hom.22.5, 33.6;τῆς Ἑλλάδος Hdt. 7.139
;ἑστίας πατρός A.Ch. 264
; but also c. gen. rei, [νόσου], κακῶν, βλάβης, a preserver from disease, ills, hurt, S.OT 304, E. Med. 360 (anap.), Heracl. 640; c. dat.,σ. τῇ πόλει καὶ νῷν φανείς Ar.Eq. 149
; σ. δόμοις. Id.Nu. 1161; of a philosopher or guide,ὁδηγόν.. ὅν φησι σωτῆρα μόνον Phld.Lib.p.20
O.; esp. of Epicurus,ὁ σ. ὁ ἡμέτερος Polystr.Herc.346p.80V.
2 epith. of Ζεύς, Pi.O. 5.17, Fr.30.5, IG22.410.18 (iv B.C.), etc.; to whom persons after a safe voyage offered sacrifice, Diph.43.24; there was often a temple of Ζεὺς Σ. at harbours, e.g. the Piraeus, Str.9.1.15; to Ζεὺς Σωτήρ the third cup of wine was dedicated,τρίτον Σωτῆρι σπένδειν Pi.I.6(5).8
; ; , Din.1.36;ὦ Ζεῦ σῶτερ Philem.79.21
, Men.532.2; to drink this cup became a symbol of good luck, and the third time came to mean the lucky time, τρίτος ἦλθέ ποθεν--σωτῆρ' ἢ μόρον εἴπω; A.Ch. 1073 (anap.); whence the proverb τὸ τρίτον τῷ σωτῆρι the third (i.e. the lucky) time, Pl.R. 583b, Phlb. 66d, Chrm. 167a; and Zeus was himself calledτρίτος σ., Παλλάδος καὶ Λοξίου ἕκατι καὶ τοῦ πάντα κραίν οντος τρίτου σωτῆρος A.Eu. 760
, cf. Supp.26 (anap.).b epith. of other gods, as of Apollo, Id.Ag. 512, etc.; of Hermes, Id.Ch.2; of Asclepios, IG4.718 ([place name] Hermione), 7.2808 (Hyettus, iii A.D.), BMus. Cat.Coins Pontus p.156 ([place name] Nicaea);σ. εὐρυχόρου Λακεδαίμονος Isyll. 82
;τὸν σ. τῶν ὅλων Ἀσκληπιόν Jul.Or.4.153b
;Ζεὺς Ἀσκληπιὸς σ. τῶν ὅλων Aristid.Or.42(6).4
; of the Dioscuri, IG12(3).422 (Thera, iii B.C.), 14.2406.108 ([place name] Tarentum), etc.; even with fem. deities, Τύχη σωτήρ, for σώτειρα, A.Ag. 664, S.OT81: generally, of guardian or tutelary gods, Hdt.8.138, A.Supp. 982, S.Ph. 738;τοῖς ἀποτροπαίοις καὶ σωτῆρσι X.HG3.3.4
.3 applied to rulers, διὰ σέ, βασιλεῦ (viz. Ptolemy IV Philopator), τὸν πάντων κοινὸν ς. PEnteux. 11.6 (iii B.C.); Πτολεμαῖος Σ. OGI19.1, al.; Ἀντίοχος Σ. ib.233.3, al.; of Roman Emperors or governors, ib.668.3 (Egypt, i A.D.), PLond.1.177.24 (i A.D.), etc.II in Poets, as Adj.,σ. ναὸς πρότονος A.Ag. 897
, cf. Pi.Fr. 159; with a fem. noun, γονῆς σωτῆρος (as Herm. for γυνή) A. Th. 225; τιμαὶ σωτῆρες the office or prerogative of saving, of the Dioscuri, E.El. 993 (anap.). -
20 λείβω
Grammatical information: v.Meaning: `pour (forth), make a libation' (Il.).Other forms: aor. λεῖψαι,Derivatives: A. λειβῆνος ὁ Διόνυσος H., λείβηθρον ( λίβ-) n. `dripping place' (Eup. 428), λείβδην `by drops' (EM). - B. With ablaut: λοιβή f. `sacrifice of drinks, gift' (Il.) with λοιβ-εῖον (Plu.), - ίς (Antim., inscr.), - άσιον (Epich.) `vase for spilling', - αῖος `belonging to spilling' (Ath.); λοιβᾶται σπένδει, θύει H. (cf. below). - C. With zero-grade: 1. *λιψ f., only gen. λιβός, acc. λίβα `drink-offering, drip' (A., A. R.) with λιβηρός `wet' (Hp. ap. Gal.); 2. λίψ, λιβός m. "the dripper", name of the rainbringing Southwest-, (West)wind, also as name of the heavenly region `Southwest, West' (Hdt., Arist.) with λιβικός `(south)western' (pap.). For λίψ... πέτρα, ἀφ' ἧς ὕδωρ στάζει H. cf. αἰγίλιψ. 3. From λίψ: λιβάς, - άδος f. `spring, fount etc.' (trag. etc.) with the dimin. λιβάδιον (Str., Plu.), also ' χωρίον βοτανῶδες', i. e. `wet meadow' (H., EM), λιβάζω, - άζομαι `drip' (AP, Poll.), ἀπο- λείβω metaph. `throw away, remove oneself' (com.). 4. λίβος n. = λιβάς (A. Ch. 448 [lyr.], Gal.). - On λιβρός s. v.Etymology: The regelar fullgrade thematic λείβω (with λεῖψαι) and the zero grade primary noun λίψ stand side by side in Greek (cf. νείφει: νίφ-α; quite uncertain λίβει σπένδει, ἐκχύνει H.). - To λοιβᾶται (from λοιβή, s. above) Lat. lībāre `pour out, spill' can be a direct counterpart (cf. Porzig Satzinhalte 254, 322), but it can also be a an independent iterative deverbative (so certainly dēlĭbūtus, if with ū after imbūtus); quite doubtful is λαβά σταγών H., after v. Blumenthal Hesychst. 18 f. Maced. or Messap. for λοιβά. If we remove the -b-, we can adduse other words for `pour (out)', e. g. OCS lьjǫ, lějǫ, liti, Lith. líeju, líeti, s. Bq, WP. 2, 392f., W.-Hofmann s. lībō, Vasmer Wb. s. litь, Fraenkel Wb. s. líeti; always with further connections. - The length in ὄφρᾱ λείψαντε (Ω 285 = ο 149) must not prove λλ- \< IE sl-; cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 176. A riming form is εἴβω, s. v.Page in Frisk: 2,96-97Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λείβω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
λίβα — λίβᾱ , λίβος tears neut nom/voc/acc pl (doric aeolic) λίψ 1 the SW. wind masc acc sg λίψ 2 stream fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λίβ' — λίβα , λίψ 1 the SW. wind masc acc sg λίβε , λίψ 1 the SW. wind masc nom/voc/acc dual λίβα , λίψ 2 stream fem acc sg λίβε , λίψ 2 stream fem acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λιβᾶς — λιβᾶ̱ς , λιβάζω let fall in drops fut ind act 2nd sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λίβας — ο (Α λιψ, λιβός, Μ λίβας) πολύ θερμός νοτιοδυτικός άνεμος που πνέει από τη Λιβύη, αλλ. γαρμπής («ὅ τε νότος καὶ ὁ λίψ, ἀνέμων πολλὸν τῶν πάντων ὑετιώτατοι», Ηρόδ.) νεοελλ. πολύ θερμός και ξηρός άνεμος, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση από την οποία… … Dictionary of Greek
FAVONIUS — ventus ab occasu aequinoctiali spirans contra Subsolanum. Plin. l. 2. c. 47. a fovendo dictus, quod cuncta foveat. Lucret. l. 1. Genitabilis aura Favoni. Graeci Zephyrum vocant. Item Favonius, Catonis aemulus, Suet. in Octav. c. 13. Sed et ventus … Hofmann J. Lexicon universale
ανεμοκαίω — 1. ενεργ. καίω τον αέρα, ματαιοπονώ 2. (μέσ., ανεμοκαίγομαι) καίγομαι απο φλογερό άνεμο, από τον λίβα (για σπαρτά) … Dictionary of Greek
λιβοζέφυρος — ο άνεμος που πνέει από διεύθυνση ενδιάμεση εκείνης τού λίβα και τού ζεφύρου, αλλ. πουνεντογάρμπης. [ΕΤΥΜΟΛ. < λίβας + ζέφυρος] … Dictionary of Greek
λιβόνοτος — ο (AM λιβόνοτος) άνεμος που πνέει από διεύθυνση ενδιάμεση εκείνης τού λίβα και τού νότιου ανέμου («ὁ νότος ἀπὸ τῆς μεσημβρίας φερόμενος ἔχει μεσάζοντας αὐτὸν τὸν λιβόνοτον καὶ εὐρόνοτον», Γεωπ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < λίβας + νότος] … Dictionary of Greek
λιψ — (I) λίψ, λιβός, ὁ (Α) βλ. λίβας. (II) λίψ, λιβός, ἡ (Α) (μόνο στη γεν. και αιτ. εν.) (ως ονομ. χρησιμοποιείται η λιβάς ή το λίβος) 1. ρεύμα, ρυάκι («μέλιτος λίβα», Απολλ. Ρόδ.) 2. λοιβή*, σπονδή («φιλοσπόνδου λιβός», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. θ. λιβ… … Dictionary of Greek
σανδαία — Α (κατά τον Ησύχ.) «τροπὴ ἀπὸ γῆς, ἔνιοι δὲ τὸν λίβα ἄνεμον» … Dictionary of Greek
σαντζάκι — Τουρκική λέξη, που σημαίνει σημαία. Έτσι ονομάστηκαν οι δύο μοναδικές διοικητικές μονάδες του τότε Οθωμανικού κράτους, επί Σουλτάνου Ορχάν, δεύτερου χρονολογικά σουλτάνου του κράτους. Καθώς όμως το κράτος μεγάλωνε σε έκταση, αυξανόταν και ο… … Dictionary of Greek
