-
1 λείψαι
-
2 λεῖψαι
-
3 λείψαι
λείψαῑ, λείβωpour: aor opt act 3rd sg -
4 λείβω
λείβ-ω, Il.1.463, etc.: [tense] aor. inf. λεῖψαι, part. λείψας, 7.481, 24.285:— [voice] Med., [tense] aor.A :—[voice] Pass., Hes.Sc. 390, E.(v.infr.):— pour, pour forth, used like σπένδω in a religious sense, οἶνον λείβειν make a libation of wine, Il.1.463, Od.3.460;μέθυ 12.362
; also λείβειν (without οἶνον) Il.24.285;ἐξ ἀσαμίνθου κύλικος λ. Cratin.234
; esp. with a dat. of the gods to whom the libation is made,λεῖψαι Κρονίωνι Il.7.481
;θεοῖς Od.2.432
; in full,Διὶ λ. αἴθοπα οἶνον Il.6.266
, cf. 10. 579: rare in Trag.,σπονδὰς θύειν τε λ. τ' A.Supp. 981
; :—[voice] Med., σπονδάς Id.Alc.l.c.II like εἴβω (q.v.), let flow, shed,δάκρυα λ. Il.13.88
, 658, Od.5.84, 16.214;δάκρυ λ. A. Th.51
; ἐκ δ' ὀμμάτων λείβουσι δυσφιλῆ λίβα ( δία cod. M) Id.Eu.54;δι' ὄμματος ἀστακτὶ λ. δάκρυον S.OC 1251
; τήκειν καὶ λ. (abs.) melt and liquefy one's spirit, Pl.R. 411b:—[voice] Pass., of the tears, to be shed, pour forth, E.Ph. 1522 (lyr.), X.Cyr.6.4.3; but also, of persons, λείβομαι δάκρυσιν κόρας have my eyes running with tears, E.Andr. 532 (lyr.).2 of other liquids, κόμαι λείβουσιν ἔλαια drip with oil, Call.Ap.38:—[voice] Pass., ἀφρὸς περὶ στόμα λείβεται Hes.l.c., cf. Pl.Ti. 82d; ὅπλα λύθρῳ λ., τύμβος λ. μέλιτι, AP6.163 (Mel.), 7.36 (Eryc.): metaph., of sound (cf. χέω), θρῆνον.. λειβόμενον.. σὺν καμάτῳ Pi.P. 12.10
. -
5 λείβω
Grammatical information: v.Meaning: `pour (forth), make a libation' (Il.).Other forms: aor. λεῖψαι,Derivatives: A. λειβῆνος ὁ Διόνυσος H., λείβηθρον ( λίβ-) n. `dripping place' (Eup. 428), λείβδην `by drops' (EM). - B. With ablaut: λοιβή f. `sacrifice of drinks, gift' (Il.) with λοιβ-εῖον (Plu.), - ίς (Antim., inscr.), - άσιον (Epich.) `vase for spilling', - αῖος `belonging to spilling' (Ath.); λοιβᾶται σπένδει, θύει H. (cf. below). - C. With zero-grade: 1. *λιψ f., only gen. λιβός, acc. λίβα `drink-offering, drip' (A., A. R.) with λιβηρός `wet' (Hp. ap. Gal.); 2. λίψ, λιβός m. "the dripper", name of the rainbringing Southwest-, (West)wind, also as name of the heavenly region `Southwest, West' (Hdt., Arist.) with λιβικός `(south)western' (pap.). For λίψ... πέτρα, ἀφ' ἧς ὕδωρ στάζει H. cf. αἰγίλιψ. 3. From λίψ: λιβάς, - άδος f. `spring, fount etc.' (trag. etc.) with the dimin. λιβάδιον (Str., Plu.), also ' χωρίον βοτανῶδες', i. e. `wet meadow' (H., EM), λιβάζω, - άζομαι `drip' (AP, Poll.), ἀπο- λείβω metaph. `throw away, remove oneself' (com.). 4. λίβος n. = λιβάς (A. Ch. 448 [lyr.], Gal.). - On λιβρός s. v.Etymology: The regelar fullgrade thematic λείβω (with λεῖψαι) and the zero grade primary noun λίψ stand side by side in Greek (cf. νείφει: νίφ-α; quite uncertain λίβει σπένδει, ἐκχύνει H.). - To λοιβᾶται (from λοιβή, s. above) Lat. lībāre `pour out, spill' can be a direct counterpart (cf. Porzig Satzinhalte 254, 322), but it can also be a an independent iterative deverbative (so certainly dēlĭbūtus, if with ū after imbūtus); quite doubtful is λαβά σταγών H., after v. Blumenthal Hesychst. 18 f. Maced. or Messap. for λοιβά. If we remove the -b-, we can adduse other words for `pour (out)', e. g. OCS lьjǫ, lějǫ, liti, Lith. líeju, líeti, s. Bq, WP. 2, 392f., W.-Hofmann s. lībō, Vasmer Wb. s. litь, Fraenkel Wb. s. líeti; always with further connections. - The length in ὄφρᾱ λείψαντε (Ω 285 = ο 149) must not prove λλ- \< IE sl-; cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 176. A riming form is εἴβω, s. v.Page in Frisk: 2,96-97Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λείβω
-
6 σπένδω
σπένδω, fut. σπείσω, aor. ἔσπεισα, perf. ἔσπεικα, Plut. Sert. 14 ass. ἔσπεισμαι, – spenden, ein Trankopfer darbringen, indem man, bevor man sclbst trinkt, einen Theil des Getränkes auf den Tisch oder den Opferaltar oben abgießt, Hom. absolut, ἐπεὶ σπεῖσάν τ' ἔπιόν ϑ' ὅσον ἤϑελε ϑυμός, Od. 3, 342 u. öfter; auch mit εὔχομαι verbunden, 15, 258, ἐπὴν σπείσῃς τε καὶ έὔξεαι 3, 45; bes. am Ende der Mahlzeit, vor dem Zubettgehen; – mit dem dat. des Gottes, dem man spendet; ὄφρα ἀϑανάτοισι σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεϑα, Od. 3, 334; οὔ τέ τεῳ σπένδεσκε ϑεῶν ὅτι μὴ Διΐ, Il. 16, 227; ἵνα σπένδῃσϑα ϑεοῖσιν, Od. 4, 591; δέπας ἑλὼν σπείσασκε ϑεοῖσιν, 8, 89; – mit dem dat. instrum., πολλὰ δὲ καὶ σπένδων χρυσέῳ δέπαϊ λιτάνευεν, Il. 23, 196; Od. 7, 137; οὐκ εἶχον μέϑυ λεῖψαι ἐπ' αἰϑομένοις ἱεροῖσιν, ἀλλ' ὕδατι σπένδοντες, 12, 363; doch auch σπένδειν οἶνον, Il. 11, 775 Od. 18, 151, wie παρεστίους σπένδοντα λοιβάς Soph. El. 262; σπονδὰς ἔσπεισα, Eur. El. 512; σπείσασα νερτέροις χοάς, Or. 1322; auch im med., ϑεοῖς ἐσπεισάμην σπονδάς, Alc. 1028, vgl. Phoen. 1246. – Selten in Prosa, wie Plat. Legg. VII, 799 b Xen. Cyr. 7, 1, 1. Ueberh. ausgießen, ἐκ χρυσέης φιάλης ἐς τὴν ϑάλασσαν, Her. 7, 54; vergießen, sprengen, spritzen, 4, 187; σπένδειν φίλτρα γάμου, den Zauber der Vermählung durch ein feierliches Ehebündniß weihen, Apollnds. 19 (IX, 422). – Das med. nimmt die bestimmte Bdtg an »durch Traukopfer«, wie ste bei feierlichen Verträgen, Bündnissen, Aussöhnungen üblich waren, »einen Vertrag mit Einem schließen«, sich mit ihm verbinden; absolut, einen Vertrag schließen, Her. 3, 144; σπείσασϑαι εἰρήνην, feierlich Frieden schließen, 7, 148; νεῖκος ἐσπ εῖσϑαι, Eur. Med. 1140, einen Zwist feierlich beilegen; ἀναίρεσιν τοῖς νεκροῖς, einen Vertrag über das Aufnehmen und Bestatten der Todten schließen, Thuc. 3, 24; ähnl. ἀναχώρησιν, 3, 109; ὁ δ' μὲν σπενδόμενοι, τὰ δὲ πολεμοῠντες, 1, 18; – gewöhnlich τινί, mit Einem, ἐσπείσω τοῖς Λάκωσιν, Ar. Ach. 285; Ἀϑηναίοις, Thuc. 5, 5; σπ. τινὶ σπονδάς, 5, 14; Xen. An. 1, 9, 7 u. öfter; auch πρὸς τοὺς Ἀϑηναίους, Thuc. 5, 17. 30, wie Xen. An. 3, 5, 16; Plut. de am. prolis 2; σπένδεσϑαι τῇ πρεσβείᾳ, der Gesandtschaft sicheres Geleit feierlich zusagen, Aesch. 3, 23; Pol. 2, 32, 3, u. sonst.
-
7 ΤΛΑΏ
ΤΛΑΏ, ungebräuchliche Stammform, von der kein praes. vorkommt (vgl. ἀνέχομαι, ὑπομένω u. ä., die es ersetzen); fut. τλήσομαι; aor. ἔτλην, ἔτλαν für ἔτλησαν, Il. 21, 608, τλῆναι, τλῆϑι, τλαῖεν = τλαίησαν, 17, 490; perf., gew. mit Präsensbdtg, τέτληκα, doch auch wirkliches perf., Ar. Plut. 280; davon im plur. synkopirte Formen bei Dichtern, u. sämmtlich mit Präsensbdtg, τέτλαμεν (z. B. Od. 20, 311, wo früher falsch τετλάμεν accentuirt war) u. s. w., imper. τέτλαϑι, τετλάτω, Od. 16, 275, opt. τετλαίην, Il. 9, 373, inf. τετλάναι, bei Hom. τετλάμεν, auch τετλάμεναι, Od. 15, 307, partic., ion. u. ep., τετληώς, ότος, Hom. u. Her., fem. τετληυῖα, Od. 20, 23; nur episch ist der aor. ἐτάλασα, ἐτάλασσα, Il. 17, 166, conj. ταλάσσω, 13, 829. 15, 164, wozu Sp., wie Lycophr. 746, auch das fut. ταλάσσω gebildet haben; – ertragen, auf sich nehmen u. aushalten; von allem Schweren, Mühseligen, Gefährlichen, nie, wie φέρω, von körperlichen Lasten; Hom.; absolut, ἤτοι ἐγὼ μενέω καὶ τλήσομαι, Il. 11, 317; τέτλαϑι, μῆτερ ἐμή, καὶ ἀνάσχεο, 1, 586; τλήσομαι ἐν στήϑεσσιν ἔχων ταλαπενϑέα ϑυμόν, Od. 5, 222; τλήσομαι ἄλγεα πάσχων, 362; oft τετληότι ϑυμῷ, mit standhafter Seele, ausdauerndem, duldendem Gemüthe; auch κραδίη τετληυῖα, 20, 23; c. accus., ἥτις δὴ τέτληκε τόσα, 19, 347; ἔτλην ἀνέρος εὐνήν, Il. 18, 433; ἔτλην δ' οἷ' οὔπω τις ἄλλος, 24, 505; u. bes. c. inf., Etwas unternehmen, über sich gewinnen, od. wagen Etwas zu thun; auch im schlimmen Sinne, sich erdreisten, sich erfrechen; οὔτε λόχονδ' ἰέναι τέτληκας ϑυμῷ, 1, 228; ὅ μευ ἔτλης ἀντίος ἐλϑεῖν, 21, 150; ὃς ἔτλης ἐμεῦ εἵνεκα τείχεος ἐξελϑεῖν, 22, 236; πῶς ἔτλης ἐλϑέμεν οἶος, 24, 519; οὐδέ τις ἔτλη πρὶν πιέειν, πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι, 7, 480, Keiner wagte es früher zu trinken, mochte früher trinken; μήποτε πενίην ἀνδρὶ τέτλαϑ' ὀνειδίζειν, Hes. O. 720. – So auch Pind. u. Tragg.: οὐκέτι τλάσομαι ψυχᾷ, Pind. P. 3, 41; ἔτλαν πένϑος, I. 6, 37; τλᾶϑι ϑέμεν, P. 4, 276; οἷα χρὴ πάϑη τλῆναι πρὸς Ἥρας τήνδε τὴν νεάνιδα, Aesch. Prom. 706; τλάσομαι τὸ κατϑανεῖν, Ag. 1263; μήτι τλᾷς τὰν ἱκέτιν εἰςιδεῖν, Suppl. 428; πῶς πατρῷα δώματα λιπεῖν ἔτλητε, 322; πῶς ἔτλης σὰς ὄψεις μαρᾶναι, Soph. O. R. 1327, u. öfter; τλῆϑι τὰ μὴ φίλα, Eur. Hec. 1251; τλῆϑι τοὺς σοὺς προςβλέπειν ἔναντίους ἐχϑρούς, Heracl. 943; μὴ τλῇς με προδοῠναι, Alc. 276, u. öfter; οὔπω τέτληκας ἡμῖν φράσαι, Ar. Plut. 280. – In Prosa selten, οὐκέτι ἔτλη εἰς χεῖρας ἐλϑεῖν, Xen. Cyr. 3, 1, 2. – Auch c. partic., καὶ παῖδα γάρ τοι φασὶν Ἀλκμήνης ποτὲ πραϑέντα τλῆναι, Aesch. Ag. 1041; ὅςτε μὴ πρὸς ἁγνὰν σπείρας ἄρουραν ῥίζαν αἱματόεσσαν ἔτλα, Spt. 378.
-
8 πριν
I(ῐ и ῑ) adv. прежде, раньшеἔθ΄ ὡς π. Hom. — доселе, как (и) прежде;
(ἀρχαί), ἃς ἐκεῖνος εἶχε π. Soph. — власть, которая раньше принадлежала ему;ὅ π. γενόμενος Her. — раньше появившийся, прежний;ἐν τῷ π. χρόνῳ Soph. и τὸ π. Hom., Her., Aesch., Plat. — в прежнее время, ранее;Θησεύς, τοῦ π. Αἰγέως τόκος Soph. — Тесей, сын прежде царствовавшего Эгея;π. ὥρη (sc. ἐστίν) Hom. — преждевременноIIπ. ὥρας Pind. — прежде времени;
π. τοῦ βλέψαι Sext. — прежде, чем увидетьconj. (тж. π. ἤ, π. ὅταν и др.)(с ind., conjct. с ἄν и opt.) прежде чем, пока не, доколе
οὐδέ τις ἔτλη π. πιέειν, π. λεῖψαι Κρονίωνι Hom. — и никто не посмел пить прежде, чем совершить возлияние Крониону;μέ (οὐ) πρόσθεν или μέ (οὐ) πρότερον … π. Her., Xen., Plat., Soph., Arph. — не ранее …чем, не …пока не;ἀπετράποντο ἐς τέν πόλιν π. ὑπερβαίνειν Thuc. — они вернулись в город прежде, чем вышли за (его) стены;οὐδὲ λήξει, π. ἂν ἢ κορέσῃ κέαρ Aesch. — (Зевс) не успокоится, пока не утолит (своего) гнева;π. ἴδοιμ΄ ὀρθὸν ἔπος Soph. — пока я не узнаю правды -
9 λείβω
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > λείβω
-
10 τλαώ
τλαώ (ungebräuchliche Stammform, von der kein praes. vorkommt), ertragen, auf sich nehmen u. aushalten; von allem Schweren, Mühseligen, Gefährlichen, nie, wie φέρω, von körperlichen Lasten; oft τετληότι ϑυμῷ, mit standhafter Seele, ausdauerndem, duldendem Gemüte; bes. c. inf., etwas unternehmen, über sich gewinnen, od. wagen etwas zu tun; auch im schlimmen Sinne: sich erdreisten, sich erfrechen; οὐδέ τις ἔτλη πρὶν πιέειν, πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι, keiner wagte es früher zu trinken, mochte früher trinken -
11 λείπω
Grammatical information: v.Meaning: `let, leave, leave behind', intr. `to be wanting, disappear', midd. `depart'.(Il.)Other forms: λιμπάνω (Sapph., Hp., Th., v. l. Λ 604), fut. λείψω, aor. 2 λιπεῖν, perf. λέλοιπα (alle Il.), midd. λέλειμμαι (Il.), aor. pass. λειφθῆναι (h. Merc., Pi.), aor. 1 λεῖψαι (Ar.),Compounds: often with prefix, e. g. ἀπο-, ἐκ-, ἐν-, κατα-, ὑπο-, As 1. member in mehreren governing compp., partly with privative meaning, e. g. λιπό-τεκνος `childless' (Pi.), s. Schwyzer 442; on the stemformation see Sommer Nominalkomp. 124 f.; also with inversion of the members as σαρκο-λιπής (AP) for λιπό-σαρκος (Hp.). Besides note λειψ(ι)- in λειψ-υδρ-ία `dirt of water' (Thphr.) etc.Derivatives: Subst.: 1. λεῖμμα ( ὑπό-, κατά-, ἔλ- λείπω etc.) `rest' (IA., Arist.). 2. λεῖψις ( ἔκ-, ἀπό- λείπω etc.) `leaving, be absent' (IA.). 3. λείψανον, most pl. -α `remainder' (E., Ar., Pl. 4. ἐκλειπ-ία `lack' (J.; cf. ἐκλιπ-ής below). - Adj.: 5. λοιπός (also ὑπό-, κατά- λείπω a. o. from ὑπο-λείπω etc.) `remaining' (posthom.) with ( ὑπο)λοιπ-άς f. `rest' (pap.), ἀπολοιπ-ασία `id.' (Hero, pap.; *ἀπολοιπ-άζω: ἀπόλοιπ-ος; Chantraine Form. 85, Schwyzer 469). 6. ἐκ-, ἐν-, ὑπο-λιπ-ής etc. (v. l. - λειπής) `lacking, remaining etc.' (Att.). 7. ἐκ-, ἐν-, παρα-, ὑπο-λειπτικός `regarding the ἔκλειψις' (hell.). - On its own is λίσσωμεν ἐάσωμεν H.; the explanation is dubious, cf. Schwyzer 692.Origin: IE [Indo-European] [669] `let, leave behind'Etymology: The thematic root aorist ἔ-λιπ-ε has exact parallels in Arm. e-lik', Skt. á-ric-a-t, IE *é-likʷ-e-t `he left'. With λέ-λοιπ-α agrees except the accent and the reduplication vowel Skt. ri-réc-a; without reduplication Germ., e.g. Goth. laiƕ, Lat. līqu-ī, IE *- loikʷ-. The nasalpresent λι-μ-π-άν-ω resembles best Arm. lk`-an-em (IE * likʷ-); nasalpresents of diff. formation are found also elsewhere, e. g. Skt. (3. sg.) ri-ṇá-k-ti, Lat. li-n-qu-ó. With the thematic root present λείπω agree Germ., e. g. Goth. leiƕan, OHG līhan `loan' (PGm. *līhu̯-) and Lith. liekù `let'; the last stands for older athemat. liek-mì. The Germ. present may go back on a nasalized *liŋhu̯-, which would agree with Lat. linquō. Note λοιπός beside the subst. Skt. ati-reka- m., Lith. ãt-laikas, OCS otъ-lěkъ `remainder' (IE *- loikʷ-o-); cf. Porzig Satzinhalte 304, Gliederung 167. - Further details WP. 2, 396f., Pok. 669f., W.-Hofmann s. linquō, Fraenkel s. lìkti.Page in Frisk: 2,99-100Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λείπω
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский