Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

κατα-πίνω

  • 1 κατα-πίνω

    κατα-πίνω (s. πίνω), hinuntertrinken; τὸ καταπ οϑὲν ὕδωρ Plat. Critia. 111 d; übh. hinunter-, verschlingen, τοὺς μὲν (παῖδας) κατέπινε Κρόνος Hes. Th. 459, vgl. 497; Aesch. frg. 80; Eur. Cycl. 218; προςέρχεται ὡς δὴ καταπιόμενός με Ar. Equ. 690, öfter; Ion bei Ath. X, 411 b; sp. D.; in Prosa, Her. 2, 93 Plat. Euthyphr. 6 a u. Sp.; πόλις καταποϑεῖσα ὑπὸ τῆς ϑαλάττης Pol. 2, 41, 7; vom Erdbeben, wo Städte verschlungen werden, Strab. I, 58; καταπιὼν πολύποδα ὠμόν Plut. aqu. et ign. 2. – Εὐριπίδην, ihn verschlingen, eifrig lesen u. sich aneignen, Ar. Ach. 484; Luc. Iov. trag. 1. – Versaufen, mit Fressen u. Sausen durchbringen, Aesch. 1, 96.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κατα-πίνω

  • 2 προ-κατα-πίνω

    προ-κατα-πίνω (s. πίνω), vorher hinuntertrinken, verschlingen, Sp.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > προ-κατα-πίνω

  • 3 ἐγ-κατα-πίνω

    ἐγ-κατα-πίνω (s. πίνω), hineintrinken, verschlucken, Philo im pass.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἐγ-κατα-πίνω

  • 4 πίνω

    Grammatical information: v.
    Meaning: `to drink'
    Other forms: Aeol., also Dor. (Call. Cer. 95) πώνω, fut. πίομαι, aor. ἔπιον, πιεῖν (all Hom.; later πεῖν), ipv. πῖθι (com. a.o.), Aeol. πῶθι, pass. ἐπόθην with fut. ποθήσομαι, perf. act. πέπωκα (all Att.), midd. πέπομαι (Od.); besides as causat. πιπίσκω, fut. πίσω, aor. πῖσαι, πισθῆναι, also w. προ-, ἐν-, συν- a.o. `give to drink, water' (Pi., Hp., Nic.).
    Compounds: Very often w. prefix, e.g. κατα-, ἐκ-, προ-, ὑπο-, ἐν-.
    Derivatives: Many derivv. (condensed survey): A. From the zero grade πο-, most with τ-sufflx: 1. ποτόν n. `beverage' (Il.), ποτός `drinkable' (trag., Th.; ἔμποτος Aret.), πότος m. `drinking, beverage' (Att., Theoc.); from this πότ-ιμος `drinkable, fresh, pleasant' (IA; Arbenz 50f.), - ικός `inclined towards drinking etc.' (Alc. com., Plu.), most συμ- πίνω `belonging to the bacchanalia, pot companion' (Att.: συμπό-της, - σιον, s. v.); - ίζω, Dor. - ίσδω, also with προ- a.o., `to make drink, to drench' (IA., Theoc.) with - ισμός, - ισμα, - ιστές, - ιστήριον, - ιστρίς, - ίστρα. 2. ποτή f. `drink, draught' (pap.) gen. a. acc. - ῆτος, - ῆτα (Hom.; metr. enlerged, orig. at verse-end; Schwyzer 529 w. n. 1 a. lit.; not haplolog. from *ποτο-τη-τος, - τη-τα with Fraenkel Gnomon 21, 40 a.o.); πότ-ημα n. `(medical) drink' (medic.; enlarged form, Chantraine Form. 178). 3. πόσις f. (also w. προ-, κατα- a.o. in diff. senses) `drinking, drink, bacchanalia' (Il.) with πόσιμος `drinkable' (pap. IVp, Ps.-Callisth.; cf. πότιμος above); πόμα s.v. 4. ποτήρ m. `drinking cup' (E.), - ήριον n. `id.' (Aeol. IA.); πότης m. `drinker' (only in πότης λύχνος Ar. Nu. 57), f. πότις (com.); both from the usual compp., e.g. συμπό-της (Pi.), οἰνο-πό-της, - τις (Anacr. etc.), disjoined? (Leumann Mus. Helv. 2, 12 = Kl. Schr. 226); superl. ποτίστατος (Ar. a.o.); to this derivv. like συμπόσ-ιον `bacchanalia' (Pi., Alc.), καταπότ-ιον `pill' (medic.; καταπότης `throat' H., Suid.); οἰνοποτ-ά-ζω `to drink wine' (Hom.). 5. καταπό-θρα f. `(region of the) throat' (Paul. Aeg.). -- B. From the full grade: πῶμα n. `draught, drink, beverage' (Att.), ἔκπω-μα n. `drinking ware' (IA.), beside πόμα ( πρό-, κατά-, ἔκ- πίνω) n. `id.' (Pi., Ion. hell.); ἔκπωτις = ἄμπωτις ( Cat. Cod. Astr.); εὔπωνος ὄμβρος εὔποτος H., γακου-πώνης ἡδυπότης H. -- C. From the zero grade πῑ-: 1. πίστρα f., πῖστρα n. pl. `drinks' (E. Kyk., Str.), also πισμός, πιστήρ, πιστήριον H.; with analog. - σ- as 2. πιστός `drinkable, fluid' (A.; after χριστός, Leumann Mus. Helv. 14, 79 = Kl. Schr. 264), πιστικός `id.' (Ev. Marc., Ev. Io.); 3. Boeot. πιτεύω `to drench, to water' with ἀ-πίτευτος `unwatered' (Thespiae IIIa), from a noun *πῑτ(ο)-; cf. below. To be rejected Brugmann IF 39, 149 ff. (to πίων, OCS pitati `to feed' etc.); cf. Benveniste BSL 51, 29 f. w. lit.
    Origin: IE [Indo-European] [839] * peh₃-, piH- `drink'
    Etymology: The above system developed on the basis of an IE starting point independently inside Greek. From the imperatives πῖ-θι and πῶ-θι we can conclude to two athematic root-aorists *ἔ-πῑ-ν and *ἔ-πω-ν; to the latter provides Skt. á-pā-m (with pā-hí = πῶ-θι) an exact agreement: IE *é-peh₃-m. As zero grade was pī- in the plur. at home: IE *é-piH-me, which in Skt. was replaced by full grade á-pā-ma but in Greek πῖθι left a trace; note further OCS 2. a. 3. sg. aor. pi. Further, in Greek the athemat. forms wer replaced by the themat. ἔ-πι-ον with generalized zero grade. The origin of the form piH- is not well known. The shortvocalic subj. of this root-aorist lives on in fut. πί-ο-μαι (like ἔδ-ο-μαι; s. ἔδω); to the aorist still the nasal prsesents πί-ν-ω and πώ-ν-ω; cf. ἔ-δῡ-ν: δύ̄-ν-ω. To *ἔ-πῑ-ν was formed the factitive ἔ-πῑ-σα `I gave to drink' after ἔ-στη-ν: ἔ-στη-σα, ἔ-φῡν: ἔ-φῡ-σα a.o.; to this the reduplicated pres. πι-πί-σκω (cf. δι-δά-σκω: δα-ῆναι, βι-βά-σκω: ἔ-βη-σα: ἔ-βη-ν). The strongly spread zero grade πο- ( πέποται, ἐπόθην, πόσις usw.) is a Greek innovation after δο- ( δέδοται, ἐδόθην, δόσις). The perf. act. πέ-πω-κα agrees with Skt. pa-páu, but can also have been created newly to *ἔ-πω-ν. The nominal stem πῑτ- in πιτεύω is inherited and is found also in Skt. pī-tá- `drunk(en)', pī-ti ́'drinking, drink'. The 2. member in εὔ-πωνος and γακου-πώνης agrees with Skt. pā́-na-m n. `drink'. In ablaut deviating are πο-τήρ `drinking cup' (only E.; οἰνο-ποτῆρας acc. pl. θ 456 metr. for - πότας) and Skt. pā-tár- 'drinker', comparable πό-σις and pī-tí- (s. ab.); rather parallel innovations than old inherited material. -- Among the remaining many representatives of this family we mention only the reduplicated zero grade themat. pres. Sk. pí-b-ati, Lat. bi-b-ō, OIr. 2. pl. ipv. i-b-id (phonetically in detail uncertain) and the Lat. nouns pō-tus, pō-culum. (The Skt. caus. pāy-áyati goes back on *po-i-ei̯-, not a full grade *pōi̯-) -- On the histoy of the Greek forms s. Leumann Mus. Helv. 14, 75ff. (= Kl. Schr. 260ff.); further material of the other languages with rich lit. in WP. 2, 71 f., Pok. 839 f., W.-Hofmann s. bibō, Mayrhofer s. píbati and pā́ti 2. -- On ἄμπωτις and πῖνον s. v.
    Page in Frisk: 2,540-542

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίνω

  • 5 πίνω

    πίνω [pron. full] [ῑ], [dialect] Ep. inf. πινέμεναι and - έμεν, Il.4.346, Od.7.220: [dialect] Ion. [tense] impf.
    A

    πίνεσκον Il.16.226

    : [tense] fut.

    πίομαι 13.493

    , Thgn.962, A.Ch. 578, S. OC 622, Ar.Eq. 1289, 1401, Fr. 311; later

    πῐοῦμαι Arist.Rh. 1370b18

    , Ael.VH12.49, etc.; also as f.l. in earlier authors,

    πιεῖσθαι Hp.Int.12

    ,

    πιεῖσθε X.Smp.4.7

    , but rejected by Phryn.23, Ath.10.446d; [ per.] 2sg.

    πίεσαι LXXDe.28.39

    , Ev.Luc.17.8: [tense] aor. ἔπῐον, [dialect] Ep.

    πίον Il.22.2

    , etc.; [ per.] 2sg. subj.

    πίῃσθα 6.260

    ; imper.

    πίε Od.9.347

    , Men.151, Carm.Pop. 33, (ἐκ-) E.Cyc. 563, Orph.Fr.32 b iii; also

    πῖθι Cratin.141

    , Ion Trag. 27, Ar.V. 1489, Amips.18, Antiph.163.1, etc., (ἔκ-) E.Cyc. 570; πίει, πίεις, Kretschmer Griech. Vaseninschr.p.195; inf.

    πιεῖν Od.8.70

    , Hdt. 4.172, etc.; later [var] contr.

    πεῖν AP11.140

    (Lucill.), Mim.Oxy.413.66, PMag.Lond.121.738, PFlor.101.8 (i A. D.), etc.; [dialect] Ep.

    πῐέμεν Od.15.378

    ,

    πιέειν Il.4.263

    , πιέναι f.l. for ὑπιέναι in Hp.Epid.5.18; part. πῐών, πῐοῦσα, Il.24.102, etc.,

    πῐέουσα Hp.Epid.7.11

    :—[voice] Med., subj.

    πινώμεθα Hermipp.25

    ; imper.

    πίνεο Nic.Th. 912

    : [full] πίομαι [pron. full] [ῑ] as [tense] pres. [voice] Med., Ibyc.17 (s.v.l.), Pi.O.6.86, and so ἐκπίομαι [ῑ] Ar.Ach. 199, ἐμπίομαι [ῐ] Thgn.1129 ([voice] Pass. in AP5.43 (Rufin.)):—[voice] Pass., Od.20.312, Hp.Aër. 9, etc.: [dialect] Ep.[tense] impf.

    πίνετο Od.9.45

    .—Other tenses are from πω- or πο-, [tense] pf.

    πέπωκα A.Th. 821

    , etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. ποθήσομαι ( κατα-) Ar.V. 1502, (ἐκ- ) Plu.2.240e: [tense] aor. ἐπόθην (ἐξ-) A.Ch.66, ( κατ-) Pl.Criti. 111d: [tense] pf. inf.

    πεπόσθαι Thgn.477

    : [dialect] Aeol. [tense] pres. [full] πώνω Alc.20,52, Supp.20.3: [tense] aor. imper. πῶθι, τῶ, EM698.52. [[pron. full] always in πίνω. πίνομαι; ῐ always in [tense] aor. ἔπιον, hence πίε must be read for πῖνε in AP11.19 (Strat.), and ἔπῑνον for ἔπιον in Anacreont.5.5: Hom. has

    ἐθέλουσι δὲ πῑέμεν ἄμφω Il.16.825

    , cf. Od.18.3; but

    καὶ φαγέμεν πῐέμεν τε 15.378

    ; in imper. πῖθι, ῑ always.—In [tense] fut.

    πίομαι Hom.

    and Trag. use [pron. full] , Il.13.493, A.Ch. 578, S.OC 622, cf. Thgn.962, Ar.Eq. 1289, 1401, Fr. 311; but [pron. full] in lon Lyr.2.10 (nisi leg. πιέτω), (ἐκ-) Pl.Com.9, Amips.22; also in later Poetry, AP11.8,25.5 (Apollonid.); for [tense] pres. [voice] Med. πίομαι, v. supr.]: — drink, freq. from Hom. downwds., c. acc., π. οἶνον, ὐρόν, αἷμα, etc., Od.15.391, 17.225, S.OC 622, etc.; π. ὕδωρ Αἰσήποιο drink its water, i.e. live on its banks, Il.2.825, cf. Pi.O.6.86 ([voice] Med.): c. gen. partit., drink of a thing,

    π. οἴνοιο Od.22.11

    ; εἰς οἶνον.., ἔνθεν ἔπινον whereof.., 4.220;

    αἵματος ὄφρα πίω 11.96

    , cf. 15.373; also πίνειν κρητῆρας οῐνοιο to drink bowls of wine, Il.8.232;

    κύπελλα ὄνου 4.346

    ; π. ἀπὸ κρήνης drink of a spring, Thgn.959 (but

    κρήνης 962

    ); π. ἀπ' αὐτοῦ (sc. δέπαος) αἴθοπα οἶνον from it, Il.16.226;

    δέπα ἔνθεν ἔπινον Od.19.62

    ;

    ἐκ κεράμων μέθυ πίνετο Il.9.469

    ;

    ἐκ τῆς χειρὸς διδοῖ πιεῖν Hdt.4.172

    ;

    ἐκ ταὐτοῦ.. ποτηρίου Ar.Eq. 1289

    ;

    ἐξ ἀργύρου ἢ χρυσοῦ Pl. R. 417a

    ;

    ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ X.Cyr.4.5.4

    ; σκύφος ᾧ περ ἔπινεν with which.., Od.14.112; π. κερατίνοις ποτηρίοις v.l. in X.An.6.1.4; τὰ φάρμακα π. παρὰ τοῦ ἰατροῦ draughts sent by him, Pl.Grg. 467c.
    2 abs., drink,

    ἐσθιέμεν καὶ πινέμεν Od.2.305

    ;

    ὁ πῖνε καὶ ἦσθε 5.94

    , 6.249, cf. Il.24.476, etc.; μῆλα πιόμεν' ἐκ βοτάνης going to drink after pasture, 13.493;

    πρὸς βίαν πώνην Alc.20

    ;

    πῖνε, πῖν' ἐπὶ συμφοραῖς Simon.14

    ;

    π. πρὸς ἡδονήν Pl.Smp. 176e

    ;

    εἰς μέθην Id.Lg. 775b

    ;

    διδόναι πιεῖν Cratin.124

    ;

    πιεῖν αἰτεῖν X.Cyr.8.3.41

    ; τινὶ πιεῖν ἐγχέας ib.1.3.9;

    πιεῖν τις ἡμῖν ἐγχεάτω Philem.9

    : in [tense] pf. πέπωκα, to be drunk, E.Cyc. 536; πίνοντά τε καὶ πεπωκότα drinking and having finished drinking, Pl.Phd. 117c.
    II celebrate by a carouse,

    νίκην Philostr.Gym. 54

    .
    III metaph., drink up, as the earth does rain, τὸ ὕδωρ, ὄμβρον, Hdt.3.117,4.198;

    πιοῦσα κόνις μέλαν αἷμα A.Eu. 979

    (lyr.), cf. Th. 736 (lyr.), 821, S.OT 1401; of plants, X.Smp.2.25; of a lamp,

    π. τοὔλαιον Luc.Cat.27

    ;

    λύχνος.. πολλὰ πιὼν μέλη AP5.196

    (Mel., dub. l.). (I.-E. pōy- and -, cf. Skt. pāy-áyati 'cause to drink', pīti- 'a drink', Lat. pōtus, etc.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πίνω

  • 6 καταπίνω

    κατα-πίνω, hinuntertrinken; übh. hinunter-, verschlingen; vom Erdbeben, wo Städte verschlungen werden. Εὐριπίδην, ihn verschlingen, eifrig lesen u. sich aneignen. Versaufen, mit Fressen u. Saufen durchbringen

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > καταπίνω

  • 7 ἐγκαταπίνω

    ἐγ-κατα-πίνω (s. πίνω), hineintrinken, verschlucken

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > ἐγκαταπίνω

  • 8 καταπινω

         (ῑ) (fut. καταπίομαι, aor. 2 κατέπιον, pf. καταπέπωκα; inf. aor. pass. καταποθῆναι)
        1) выпивать, поглощать
        

    (ὅλον πίθον Eur.; τὸ καταποθὲν ἐκ τῶν ὑψηλῶν ὕδωρ Plat.)

        2) проглатывать, пожирать
        

    (τοὺς παῖδας κατέπινε Κρόνος Hes.; τὰς βδέλλας Her.; τεμάχη Arph.; σῖτον Arst.; πόλις καταποθεῖσα ὑπὸ τῆς θαλάττης Polyb.)

        διυλίζειν τὸν κώνωπα, τέν δὲ κάμηλον κ. погов. NT. — оцеживать комара, а верблюда проглатывать

        3) ( о земле) впитывать, вбирать в себя
        4) перен. жадно впивать
        

    (Εὐριπίδην Arst.)

        5) перен. пожирать, поглощать
        ἐρίων τάλαντον καταπέπωκε Arph. (эта одежда) пожрала (т.е. на нее ушел чуть ли не) талант шерсти

        6) расточать, проматывать
        

    (τέν οὐσίαν Aeschin.)

        7) pass. тонуть

    Древнегреческо-русский словарь > καταπινω

  • 9 προκαταπίνω

    προ-κατα-πίνω, vorher hinuntertrinken, verschlingen

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > προκαταπίνω

  • 10 с

    с
    предлог А с род. п.
    1. (при обозначении предмета, орудия, способа, приема, с помощью которого совершается действие) ἀπό, μέ:
    кормить с ло́жечки ταίζω μέ τό κουταλάκι· пить с блюдечка πίνω ἀπό τό πιατάκι· убить с первого выстрела σκοτώνω μέ τόν πρῶτο πυροβολισμό· узнать с первого взгляда ἀναγνωρίζω μέ τήν πρώτη ματιά· взять с бою κυριεύω μέ μάχη· продавать с аукциона βγάζω σέ πλειστηριασμό· с разбега μέ φόρα, μετά φοράς·
    2. (откуда-л, \с при удалении, отделении) ἀπό:
    встать со стула σηκώνομαι ἀπό τήν καρέκλα· уволить с работы διώχνω ἀπό τή δουλειά· свергнуть с престола ρίχνω ἀπό τό θρόνο, ἐκθρονίζω·
    3. (на основании чего-л.) μέ:
    с разрешения μέ τήν ἄδεια· с его́ ведома ἐν γνώσει του·
    4. (от кого-л.) ἀπό, ἐκ:
    получить деньги с заказчика εἰσπράττω χρήματα ἀπό τόν πελάτη· с миру по нитке\сголому рубашка посл. φασούλι τό φασούλι, γεμίζει τό σακκούλι· с него́ причитается... ἀπ' αὐτόν ἔχουμε νά παίρνουμε...
    5. (при обозначении исходного пункта) ἀπό:
    с сегодняшнего дня ἀπό σήμερα· с завтрашнего дня ἀπό αὐριο· с детства ἀπό τά παιδικά χρόνια. с тех пор ἀπό τότε· рыба гниет с головы погов. τό ψάρι βρωμά ἀπ' τό κεφάλι·
    6. (по причине) ἀπό:
    с досады ἀπό τό κακό μου, ἀπό τή φούρκα μου· сгорать со стыда κατακοκκινίζω ἀπό τή ντροπή μου· устать с дороги κουράζομαι ἀπό τό ταξίδι·
    7. (при обозначении предмета, являющегося оригиналом, образцом) ἀπό, ἐκ:
    писать портрет с кого-л. ζωγραφίζω τό πορτραίτο κάποιου· перевод с греческого μετάφραση ἀπό τά ἐλληνικά· В с твор. п.
    1. μέ, μαζί μέ, μετά:
    говорить с сестрой μιλώ μέ τήν ἀδελφή (μου)· обедать с товарищем τρώγω μαζί μέ τόν φίλο μου·
    2. (в смысле союза «и») και:
    я с товарищем ἐγώ καί ὁ φίλος μου·
    3. (для выражения особенности, качества) μέ:
    дом с зеленой крышей σπίτι μέ πράσινη στέγη· писатель с большим талантом συγγραφέας μέ μεγάλο ταλέντο·
    4. (быть с чем-л., иметь что-л.) μέ, μετά:
    с цветами в руках μέ λουλούδια στά χέρια·
    5. (против) κατά, ἐναντίον:
    6. (при сравнении) μέ:
    его нельзя сравнить с тобой αὐτόν δέν μπορείς νά τόν συγκρίνεις μ' ἐσένα·
    7. (при обозначении образа действия, цели, сопровождающего действия, состояния) μέ:
    с плачем μέ κλάματα· проснуться с головной болью ξυπνώ μέ πονοκέφαλο· читать с выражением ἀπαγγέλλω μέ ἐκφραση· одеваться со вкусом ντύνομαι μέ γούστο· ждать с нетерпением περιμένω μέ ἀνυπομονησία·
    8. (при обозначении начала действия или состояния):
    выехать с рассветом ἀναχωρώ τά ξημερώματα· с заходом солнца ὀταν δύει ὁ ήλιος, τό ἡλιοβασίλεμα· с отъездом гостей ὀταν ἐφυγαν οἱ ξένοι· поумнеть с возрастом βάζω μυαλό μεγαλώνοντας· с каждым часом ὠρα μέ τήν ὠρα·
    9. (при обозначении в пространстве) μέ:
    граница с Румынией τά σύνορα μέ τή Ρουμανία· сидеть рядом с сестрой κάθομαι δίπλα στήν ἀδερφή μου· с рвением μέ ζήλο· с помощью μέ τή βοήθεια (или τή βοήθεια)· с целью μέ σκοπό· С с вин. п. (приблизительно) περίπου, σχεδόν:
    с месяц назад πριν ἕνα μήνα περίπου· величиной с грецкий орех περίπου σάν καρύδι μεγάλο· <> с ним случилось несчастье ἐπαθε (или τοϋ συνέβη) δυστύχημα· хватит с тебя σοῦ φτάνει τόσό с головы до ног ἀπό τήν κορυφή ὡς τά νύχια· с начала до конца ἀπ' τήν ἀρχή ὡς τό τέλος· с самого начала ἀπ' τήν ἀρχή· с изнанки ἀπό τήν ἀνάποδη· уйти ни с чем φεύγω ἀπρακτος, φεύγω μέ ἀδεια χέρια· с минуты на минуту ὀπου ναναι, ἀπό στιγμή σέ στιγμή· с этой точки зрения ἀπ' αὐτή τήν ἀποψη· что с вами? τι 'έχετε;, τί πάθατε;

    Русско-новогреческий словарь > с

  • 11 ударить

    -рю, -ришь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. ударенный, βρ: -рен, -а, -о
    ρ.σ.
    1. χτυπώ•

    ударить кулаком по столу χτυπώ τη γροθιά πάνωστο τραπέζι•

    ударить по липу χτυπώ στο πρόσωπο•

    ударить палкой χτυπώ με τη μαγκούρα•

    ударить в грудь χτυπώ στο στήθος•

    ударить огнивом πριοβολίζω.

    || μτφ. εισδύω, μπαίνω•

    лучи солнца -ли в нашу комнату οι ακτίνες του ήλιου μπήκαν στο δωμάτιο.

    || μτφ. πλήττω•

    мне вино сразу ударитьло в голову εμένα το κρασί αμέσως με χτύπησεστο κεφάλι.

    2. κρούω•

    ударить в колокол χτυπώ την καμπάνα•

    ударить в ладоши χτυπώ τα παλαμάκια•

    ударить тревогу σημαίνω (βαρώ) συναγερμό•

    -ло четыре часа χτύπησε τέσσερις η ώρα.

    3. πυροβολώ•

    он -ил бекаса и промахнулся αυτός πυροβόλησε τη μπεκάτσα και δεν την πέτυχε.

    4. επιτίθεμαι ορμητικά και ξαφνικά•

    ударить врага со всех сторон χτυπώ αιφνιδιαστικά τον εχθρόαπ όλες τις μεριές (από παντού).

    || μτφ. αγωνίζομαι κατά τίνος•

    ударить по бюрократизму χτυπώ το γράφε ιοκρατισμό.

    || μτφ. αρχίζω δραστήρια να κάνω κάτι.
    5. (για φυσικά φαινόμενα)• επέρχομαι ξαφνικά•

    к утру -ил ливень κατά το πρωί έρριξε απότομα ραγδαία βροχή•

    -ла гроза έπεσε κεραυνός•

    -ил сильный мороз έπεσε δυνατό κρύο.

    || το ρίχνω•

    ударить по водке το ρίχνω στη βότκα (πίνω συχνά βότκα).

    6. πλήττω•

    его -ил паралич τον χτύπησε παράλυση (έπαθε παράλυση).

    || κατέχομαι, με πιάνει•

    от жары его -ил пот από τη ζέστη έτρεξε ιδρώτας.

    7. τονίζω, υπογραμμίζω.
    εκφρ.
    ударить во все колокола – διακουδουνίζω, διατυμπανίζω, διαθρυλώ, διαλαλώ•
    ударить по карману – βλάπτω, ζημιώνω οικονομικά.
    1. χτυπώ, χτυπιέμαιπροσκρούοντας. || μωλωπίζομαι.
    2. επιπίπτω•

    камень -ился в окно η πέτρα χτύπησε στο παράθυρο.

    3. παραδίδομαι-
    επιδίδομαι• το ρίχνω•

    ударить воспоминаниями παραδίδομαι στις αναμνήσεις•

    ударить в распутство το ρίχνω στον εκφυλισμό•

    ударить в спорт επιδίδομαι στον αθλητισμό.

    4. (με τις λ. «бегство», «бежать») τρέχω ολοταχώς.
    εκφρ.
    ударить об заклад – στοιχηματίζω.

    Большой русско-греческий словарь > ударить

  • 12 ῥοφέω

    Grammatical information: v.
    Meaning: `to slurp, to gulp', also nasalized ῥυμφάνω (Hp.; Bechtel Dial. 3, 198).
    Other forms: Fut. ῥοφήσομαι, , aor. ῥοφῆσαι (Ar., X., Arist.; also Hp.), Ion. (Hippon., Hp.) ῥυφέω, - ῆσαι, also ῥυμφάνω (Jouanna, RPh 55 (1981)205-13). Rarely - άω (late).
    Compounds: Also w. ἐκ-, ἀνα-, κατα- a.o.
    Derivatives: ῥόφ-ημα ( ῥύφ-) n. "dish, which is slurped", `thick broth, soup' (Hp., Arist.) with - ημάτιον (A. D.), - ηματώδης `soup-like' (medic.); - ησις ( ἀνα-, κατα-) f. `slurping' (Arist., medic.), - ητός `apt for slurping' (Str., medic.), - ητικός `slurping' (Str.); also ῥόμμα = ῥόφημα, ῥοπτός = ῥοφητός (Hp. ap. Gal.), as if from ῥόφω (EM); ῥόφισμα n. (Cyran.: *ῥοφίζω).
    Origin: IE [Indo-European] [1001] * s(e)rbh- `slurp'.
    Etymology: Iterative-intensive formation with many near cognates, which mostly represent a zero grade, IE *sr̥bh-; Arm. arbi `I drank' (pres. ǝmpem prob. to πίνω), Lith. surbiù, sur̃bti `suck', OCS srъbati, Russ. serbátь `slurp', Lat. sorbeō `id.'. Given these forms one is tempted to consider also ῥυφέω as zero grade (Schwyzer 351 f.). A primary full grade present is retained in Lith. srebiù, srė̃bti `eat (liquid food) wit a spoon', IE * srebh-; beside it IE * serbh- in Alb. gjerp `slurp' (the form seems to go back on *sorbʰ-eyō, Huld Alb. Etymologies 143). To a primary verb with remarkable o-vocalism (prob. after ῥοφέω) seem to go back also ῥόμμα, ῥοπτός. The widespread family is also found in German. (e.g. MHG sürpfeln, Swed. sörpla `slurp' with secondary pf resp. p) and in Iran. (Psht. rawdǝl `suck' a.o.; Morgenstierne Pashto s.v., Sarūpa- Bhāratī [1954] 1). -- WP. 2, 704, Pok. 1001, W.-Hofmann s. sorbeō, Fraenkel s. sur̃bti, Vasmer s. serbátь w. further forms a. lit. -- Cf. ῥυβδέω. -- The form ῥυφ- will rather be an (omomatop.?) byform.
    Page in Frisk: 2,663

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥοφέω

  • 13 взбрызнуть

    -ну, -нешь ρ.σ.μ.
    1. ραντίζω, ραίνω, ψεκάζω•

    взбрызнуть цветы ραντίζω τα λουλούδια.

    2. βρέχω, πίνω, κερνώ•

    взбрызнуть новое пальто βρέχω το καινούργιο πανωφόρι.

    ραντίζομαι, πέφτω κατά μικρές σταγόνες.

    Большой русско-греческий словарь > взбрызнуть

  • 14 горло

    ουδ.
    1. λαιμός, το μπροστινό μέρος αυτού•

    схватить за горло αρπάζω (πιάνω) από το λαιμό.

    || λάρυγγας•

    у меня болит горло μου πονά ο λαιμός•

    у меня першит в -е με τρώει ο λαιμός•

    у меня пересохло в -е μου στέγνωσε ο λάρυγγας.

    2. στενό μέρος αντικειμένου•

    -бутылки ο λαιμός του μποκαλιού•

    горло залива ο λαιμός του κόλπου.

    εκφρ.
    по горло – ως το λαιμό (για βάθος)•
    кричать во все горло – ξελαρυγγίζομαι από τις φωνές•
    слова застряли в горло – κομπιάζω κατά την ομιλία•
    быть занятым по горло – είτ μαι πνιγμένος από δουλειά•
    сыт по горло – (κυρλξ. κ. μτφ.) είμαι χορτάτος ως το λαιμό•
    пристать с ножом к -у – βάζω το μαχαίρι στο λαιμό (απαιτώ επίμονα)•
    брать (взять), схватить за— – πιάνω από το λαιμό (εξαναγκάζω)•
    промочить горло – βρέχω λιγάκι το λάρυγγα (πίνω λιγάκι)•
    слезы ή рыдания поступили к -у – είναι ετοιμος να κλάψει, τον πήρε το παράπονο•
    поперек стать ή вставатьκ.τ.τ. μου κάθεταΐι τσάχαλο στο μάτι (ενοχλεί, εμποδίζει).

    Большой русско-греческий словарь > горло

  • 15 захлебнуть

    ρ.σ,μ.
    1. καταπίνω•

    захлебнуть воды при купании καταπίνω νερό κατά το λουτρό.

    2. πίνω, ρουφώ, περνώ κάτω.
    1. πνίγομαι (από υγρό, καπνό κ.τ.τ.), μου πιάνεται, ο λαιμός•

    он -лся и утонул αυτός έπιε νερό και πνίγηκε.

    2. μου πιάνεται, η αναπνοή, κομπιάζω•

    он -лся от радости του πιάστηκε η αναπνοή από χαρά.

    3. διστάζω να προχωρήσω σε ενέργεια.
    4. σταματώ, παύω να λειτουργώ, σβήνω (για μηχανή, αυτόματο όπλο κ.τ.τ.).

    Большой русско-греческий словарь > захлебнуть

  • 16 приложить

    -ожу, -ожишь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. приложенный, βρ: -жен, -а, -о
    ρ.σ.μ.
    1. επιθέτω, βάζω•

    приложить пластырь βάζω έμπλαστρο•

    приложить руку к сердцу βάζω το χέρι στην καρδιά•

    печать βάζω σφραγίδα.

    2. επισυνάπτω•

    приложить к заявлению справку с места жительства επισυνάπτω στην αίτηση βεβαίωση του τόπου διαμονής.

    || επιπροσθέτω, επαυξάνω.
    3. καταβάλλω•

    приложить все силы καταβάλλω όλες τις δυνάμεις, βάζω όλα τα δυνατά.

    || εφαρμόζω•

    приложить теорию на практике εφαρμόζω τη θεωρία στην πράξη.

    1. ακουμπώ, φέρω σιμά, πλησιάζω πολύ•

    он -ился ухом к двери и прислушался αυτός σίμωσε πολύ στην πόρτα και κρυφάκουγε.

    2. φιλώ, ασπάζομαι•

    она -илась к иконе αυτή φίλησε την εικόνα•

    приложить к руке φιλώ το χέρι.

    3. κολλώ το μάγουλο στο κοντάκι του όπλου (κατά τη σκοποβολή).
    4. (απλ.) πίνω λίγο, βάζω λίγο στο στόμα.
    εκφρ.
    остальное (ή всё прочее) приложить – τα παραπέρα, τα υπόλοιπα (όλα τα άλλα) θα γίνουν, θα λυθούν.

    Большой русско-греческий словарь > приложить

  • 17 спрыснуть

    ρ.σ.μ.
    1. ραντίζω, ραίνω, ψεκάζω• μουσκεύω, (κατα)βρέχω.
    2. μτφ. βρέχω, πίνω• κερνώ (για επιτυχία, ψών ι, κ.τ.τ.).
    ραντίζομαι, ραίνομαι•

    спрыснуть духами ραντίζομαι με αρώματα.

    Большой русско-греческий словарь > спрыснуть

  • 18 тянуть

    тяну, тянешь, μτχ. ενστ. тянущий, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. тянутый, βρ: -нут, -а, -о
    ρ.δ.
    1. τραβώ (προς τον εαυτό μου)•

    тянуть ве-рвку τραβώ την τριχιά•

    тянуть за руку τραβώ από το χέρι.

    2. τεντώνω• απλώνω•

    тянуть руку απλώνω το χέρι•

    тянуть бельевую вервку через двор τεντώνω το σχοινί των ρούχων στην αυλή.

    || κατευθύνομαι, τείνω προς. || τοποθετώ, βάζω•, тянуть трубопровод τοποθετώ σωληνωτό αγωγό. || διαστέλλω•

    тянуть провод τεντώνω το καλώδιο•

    тянуть кожу τεντώνω το δέρμα.

    || κατασκευάζω (σύρμα, σωλήνες, μεταλλικές ίνες).
    3. μ. έλκω•

    пароход -ет баржу το ατμόπλοιο τραβά τη μαούνα•

    трактор -ет сеялку το τραχτέρ τραβάτη σπαρτική μηχανή.

    || κατευθύνομαι, πηγαίνω.
    4. κάνω βαριά δουλειά•

    одни -ут всё, а другие ничего μερικοί τα τραβάνε όλα, και μερικοί δεν κάνουν τίποτε.

    || διατρέφω•

    вдова -ет троих детей η χήρα με δυσκολία διατρέφει τα τρία παιδιά.

    || βοηθώ•

    тянуть слабого ученика βοηθώ τον αδύνατο μαθητή.

    5. παλ. • είμαι φόρου υποτελής, πληρώνω φόρο.
    6. μ. παίρνω•

    тянуть труга в кино παίρνω το φίλο στον κινηματογράφο•

    тянуть братишку купаться παίρνω το αδερφάκι να κολυμπήσει.

    || μτφ. οδηγώ. || ενάγω• καλώ•

    тянуть в суд τραβώ στο δικαστήριο•

    тянуть к ответу καλώ να δόσει λόγο.

    7. προσελκύω•

    меня -ет за город με τραβάει η εξοχή•

    его -ет природа τον τραβάει η φύση.

    8. τείνω, έχω τάση•

    -ет ко сну νυστάζω•

    тянуть к рвоте έχω τάση για εμετώ.

    9. βγάζω•

    тянуть невод τραβώ το αλιευτικό δίχτυ•

    тянуть карту из колоды τραβώ χαρτί από την τράπουλα•

    тянуть жребий τραβώ κλήρο.

    10. αναρροφώ•

    насос -ет воду η αντλία τραβά το νερό.

    || πίνω• ρουφώ•

    тянуть вино τραβώ κρασί.

    || καπνίζω, φουμάρω•

    тянуть папироску τραβώ τσιγάρο.

    11. παίρνω συνεχώς, αποσπώ, απομυζώ•

    тянуть деньги τραβώ χρήματα.

    12. κλέβω. || πετώ•

    журавли -ут в небо οι γερανοί πετούν στον ουρανό.

    || (για καπνοδόχο)• τραβώ• βγάζω (τον καπνό).
    13. (για σκολόπακα) • βατεύω. || (για σμήνος πτηνών)• πετώ.
    14. φυσώ, πνέω•

    с моря -еш лёгкий бриз από τη θάλασσα πνέει ελαφρά αύρα.

    || φέρω, παρασύρω•

    ветер -ет запах сена ο άνεμος φέρει τη μυρουδιά χόρτου.

    || απρόσ. έρχομαι, διαδίδομαι•

    -ет гарью έρχεται μυρουδιά κάψας (τσίκνας)•

    -ет холод от окна έρχεται κρύο από το παράθυρο•

    -ет жаром έρχεται ζέστη.

    15. βραδύνω, καθυστερώ, παρελκύω, τρενάρω•

    тянуть с ответом καθυστερώ την απάντηση.

    || συνεχίζω, εξακολουθώ•

    тянуть борьбу дальше немыслимо η συνέχιση του αγώνα παραπέρα δεν έχει νόημα.

    16. παρατραβώ, παρατείνω, παρελκύω (για φωνή, ομιλία, τραγούδι κ.τ.τ.).
    17. είμαι βαρύς•

    ящик -ет десять килограммов το κιβώτιο, τραβάει (σηκώνει) δέκα κιλά.

    || βαρύνω, κρεμώ, λυγίζω•

    груши -ут ветки вниз τα αχλάδια (με το βάρος τους) λυγίζουν τα κλαδιά•

    18. σφίγγω, πιέζω•

    тяжлый мешок -ет плечи το βαρύ τσουβάλι πιέζει τους ώμους•

    рубашка у меня -ет плечи το πουκάμισο τραβάει στους ώμους.

    εκφρ.
    тянуть время – βραδύνω, καθυστερώ•
    тянуть жилы – κατεξαντλώ, καταπονώ• ξεπατώνω στη δουλειά•
    тянуть чью руку ή сторону – δίνω χέρι βοήθειας• παίρνω το μέρος κάποιου•
    тянуть за душуκ. тянуть душу из кого α) βγάζω την ψυχή κάποιου (βασανίζω, κατατυραννώ), β) ενοχλώ πολύ, πρήζω το συκώτι•
    тянуть за язык кого – υποχρεώνω να μιλήσει, λύνω το γλωσσοδέτη κάποιου•
    кто тебя за язык -ул? – ποιος σε ανάγκασε να μιλήσεις; (για κάτι ανεπίτρεπτο να λεχθεί).
    1. εντείνομαι, τεντώνω, -ομαι•

    резина -ется το λάστιχο τεντώνει•

    кожа -ется το δέρμα τεντώνει.

    || εκτείνομαι•

    за рекой -лись холмы πέρα από το ποτάμι εκτείνονταν λόφοι.

    2. (για σώμα) τεντώνομαι• προ•

    тянуть снулся он и-ется ξύπνησε αυτός και τεντώνεται.

    3. στρέφω, γυρίζω•

    цветок -ется к солнцу το λουλούδι στρέφει προς τον ήλιο.

    4. με τραβάει, με ελκύει•

    тянуть к деревню με τρα• тянутьβάει το χωριό.

    5. έχω, βάζω (για) σκοπό• επιδιώκω να γίνω. || στέκομαι κόκκαλο, κλαρίνο, σούζα (μπροστά στο διοικητή, στον ανώτερο).
    6. σύρομαι, σέρνομαι. || ακολουθώ• έπομαι. || αφήνω (για ίχνη). || πηγαίνω, κινούμαι κατά φάλαγγα, διαδοχικά.
    7. διαδίδομαι• διαρκώ, συνεχίζομαι, εξακολουθώ.
    8. εξασφαλίζω δύσκολα τα προς του ζειν, τα βολεύω δύσκολα.
    9. διατείνομαι, εντείνω τις προσπάθειες, τις δυνάμεις. || βλ. κλπ. ρ. ενεργ. φ.

    Большой русско-греческий словарь > тянуть

  • 19 чай

    чая (чаю), προθτ. в чае κ. в чаю α.
    1. το φυτό τσάι, τεία, θέα•

    куст чая θάμνος τσαγιού, τεϊόδεντρο.

    2. τσάι, τα αποξηραμένα φύλλα του τείόδεντρου ηαθώζ και το ποτό αυτού. || υποκατάστατο τσαγιού
    (από διάφορα φύλλα, χόρτα).
    3. τεϊοποσία.
    εκφρ.
    чай да сахар; чай и сахар-
    - с сахаромπαλ. (λαϊκή ευχή στους πίνοντες τσάι)• καλό και γλυκό τσάι•
    гонять чай – πίνω πολύ ώρα τσάι•
    за чаем ή за чашку чая πίνοντας τσάι, κατάτην τεϊποσία•
    на чай давать (брать) – δίνω (παίρνω) πουρμπουάρ•
    на чай ή на чашку чая приглашать, звать – προσκαλώ, καλώ να πιούμετσάι.
    παρνθ. λ. με την αντων. я: я чай ίσως, μπορεί.
    (απλ.) πιθανόν, όπως φαίνεται, κατά τα φαινόμενα. || όμως, εν τούτοις.

    Большой русско-греческий словарь > чай

  • 20 шар

    -а (με τα αριθμητικά:2,3,4: шара) α.
    1. (γεωμ.) η σφαίρα.
    2. κάθε σφαιροειδές αντικείμενο•

    бильярдные -ы οι μπίλες του μπιλιάρδου.

    3. παλ. σφαιρίδιο (ψηφοφορίας)•

    белый шар λευκό σφαιρίδιο (υπέρ)•

    чрный шар το μαύρο σφαιρίδιο (κατά).

    4. (απλ.) πλθ. шары, -ов τα μάτια.
    εκφρ.
    земной шар – γήινη σφαίρα•
    шар запить -ы – πίνω, το τσούζω, μεθώ•
    хоть -ом покати – τελείως άδειος, κενός.

    Большой русско-греческий словарь > шар

См. также в других словарях:

  • πίνω — ΝΜΑ, αιολ. τ. πώνω Α 1. εισάγω στο στομάχι υγρό από το στόμα 2. (με ειδική σημ.) καταναλώνω κρασί ή άλλα οινοπνευματώδη ποτά (α. «αυτός πίνει πολύ» β. «οὕτω πίνοντας πρὸς ἡδονήν», Πλάτ.) 3. μτφ. απορροφώ, ρουφώ, τραβώ (α. «το φαΐ ήπιε όλο το… …   Dictionary of Greek

  • ευκατάποτος — εὐκατάποτος, ον (Α) αυτός που καταπίνεται εύκολα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κατα ποτος (< κατα πίνω), πρβλ. α κατά ποτος, δυσ κατά ποτος] …   Dictionary of Greek

  • καταπιωμός — ο κατάπιομα*. [ΕΤΥΜΟΛ. < (θα / να) καταπιώ, υποτακτ. αορ. τού κατα πίνω] …   Dictionary of Greek

  • πόδι — Στον άνθρωπο, είναι το κατώτερο μέρος του κάτω άκρου το οποίο αποτελείται από ένα σκελετό 26 οστών, που ενώνονται μεταξύ τους με μια σειρά αρθρώσεων, από τις οποίες οι σπουδαιότερες από λειτουργική άποψη είναι η αστραγαλοπτερνική άρθρωση, μεταξύ… …   Dictionary of Greek

  • κρατήρας — I (Αρχαιολ.). Αγγείο (κρατήρ) που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες από τους ομηρικούς χρόνους για να αναμειγνύουν το κρασί με νερό. Επρόκειτο κυρίως για δοχεία αρκετά μεγάλα με πλατύ στόμιο και λαβές. Παλαιότερα οι λαβές των κ. είχαν σχήμα ελίκων και… …   Dictionary of Greek

  • Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… …   Deutsch Wikipedia

  • Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… …   Deutsch Wikipedia

  • Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… …   Deutsch Wikipedia

  • Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… …   Deutsch Wikipedia

  • κρασί — Ποτό που παράγεται από την ολική ή μερική αλκοολική ζύμωση του μούστου (γλεύκους) των νωπών σταφυλιών. Από χημική άποψη, το κ. είναι ένα μείγμα από 85 90% νερό, 5 14% αιθυλική αλκοόλη (οινόπνευμα) και από άλλες ουσίες, που προσδίδουν τα… …   Dictionary of Greek

  • αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»