κακῶς

(ποιεῖν или ποιήσειν τι Her., Thuc., Xen., Plat.; τέν ἀπόβασιν ἐς τέν νῆσον Thuc.)

(δ. παιδευτέν εἶναι ἀρετήν Plat.)

(πρός τινα Plat.)

(περὴ οὗ αἰσθανόμεθα, πολλάκις καὴ διανοούμεθά τι Arst.)

(τὸ μὲν ἐπὴ δεξιά, τὸ δ. ἐπ΄ ἀριστερά Her.)

(οἶνον εἰς ὀστράκια Arst.)

(τὰ ὄντα Xen.; ἀγῶνας Xen., Arst., Plut.; Διονύσια Arst.)

(νόμους Plat.; διαθήκην Arph. и διαθήκας Lys.)

(κράτιστα τὰ τοῦ πολέμου Thuc.)

(τέν οὐσίαν τινί Isae. и τὰ ἑαυτοῦ Plat.)

καλὸν πρᾶγμα κακῶς διαθεῖναι Dem. — испортить хорошее дело;

διαθέσθαι τινά Xen. — распорядиться кем-л. (по своему усмотрению)

(ἔριν συμφερόντως ἀλλήλοις Xen.)

(λόγους Polyb., Diod., Plut.)

(τι Her., Xen., Isocr., Plat., Arst.)

(τινι Xen., Arst., Diod., Plut. и ποιεῖν τι Arph., Xen., Plat., Arst.)

ἀναστὰς ἐνεχείρησεν εἰς ἑκάτερον Plut. — он поднялся и произнес речь об обеих точках зрения;

(ταῖς πόλεσι Thuc.; τοῖς πολεμίοις и πρὸς τοὺς πολεμίους Polyb.)

(στεφάνους Pind.)

(ὅρμος ἠλέκτροισιν ἐερμένος Hom.)

(τινί τι Hom.; τὸ εἴ. λέγειν ἐστίν Plat.)

εἴρηκα πάντας πείθεσθαί σοι Xen. — я приказал всем слушаться тебя;

μισθὸς εἰρημένος Hes., Her.; — обусловленное вознаграждение - см. тж. ἔρομαι

(γίγνεσθαι Arst.)

(κρεῖσσον εἰ. θανεῖν ἢ πάσχειν κακῶς Aesch.)

(ἐξενείκασθαί τι Her.; εἰ. ἔπιεν ἐλέφας τέσσαρας καὴ δέκα μετρητάς Arst.)

(ἐν πέτροισι πέτρον Soph.)

(πῦρ Xen.)

(σίδηρος ἐκτρίβεται Plut.)

(ῥύπον Plut.)

(τὰς πανοπλίας Polyb.)

(τοῦ Κύκλωπος ὀφθαλμὸν ὥσπερ σφηκιάν Eur.; ποίην ἐκ τῆς γῆς Her.)

(τινὰ πρόρριζον Eur., Plut.)

(ἥ Ἰταλία ἐκτριβεῖσα Plut.)

οὐδὲν φιλαττόμενοι μή τι παίοντες ἐξαμάρτωμεν Xen. — нисколько не опасаясь, что наши удары могут не попасть в цель

βούλομαι καλῶς δρῶν ἐ. μᾶλλον ἢ νικᾶν κακῶς Soph. — я предпочитаю честное поражение нечестной победе

(περί τι Xen., Plat. и ἐν τινι Plat.; οἱ ὀλίγα μὲν κατορθοῦντες, πολλὰ δ΄ ἐξαμαρτάνοντες Isocr.; καὴ οἱ ἔμπειροι πολλάκις ἐξαμαρτάνουσιν Arst.)

(εἴς τινα Aesch., Her., Lys., Plat., Aeschin., Dem., περί τινα Isocr., Plat. и πρός τινα Plut.)

(τινά Hom., Eur., Arph., Plat.)

(ἐ. ὑπὸ τοῦ λιμοῦ Arph.)

(πολλοὺς μὲν ἐφόνευσαν, πολλῷ δ΄ ἔτι πλεῦνας ἐζώγρησαν Her.; Κλεοπάτρα, ζωγρῇ Plut.)

(μηδαμῇ μηδαμῶς ζ. Plat.)

(κακῶς κεκαφηότα θυμόν Hom.)

(σῖτον Her.; καρπόν Xen., Plat., med. Arph.; αἰσχρῶς μὲν ἔσπειρας, κακῶς δὲ ἐθέρισας Gorgias ap. Arst.; ὃ ἂν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὴ θερίσει NT.)

(Ἀσίαν Plut.)

(βροτούς Aesch.; βίον Eur.)

(κεφαλέν καὴ γλῶσσαν Soph.)

(στάχυν Anth.)

(ἐν τοῖς φυχροῖς Arst.)

(ζωέν αἰώνιον NT.)

ἰ. ὀφθαλμῶν Her. — глазной врач;

(πόνων Pind.; κακῶν Aesch.; τῇς πόλεως Thuc.; τῆς ἀμαθίας Plat.; ψυχῆς νοσούσης Plut.)

κακῶς κεκαφηὼς θυμός Hom. — тяжелое дыхание, последние вздохи (умирающего)

(θεῷ Eur.; κ. τινι εὖ γενεσθαι Her.)

(πόλει οἵας κατεύχεται τύχας Aesch.)

(τὸν Ἔρωτα λυγιζεῖν Theocr. - v. l. κατ΄ εὔχεσθαι λυγίζειν)

(ζυγόν, πρυμνήσια Her.)

(ἵππους ἐξ ὀχέων или ὑφ΄ ἅρμασιν Hom.)

(ζώνην, θώρηκα Hom.; στολάς Soph.)

(στόμα Eur.)

(γράμματα Eur.; σφραγῖδας NT.)

(τινὰ δεσμῶν Aesch. и ἐκ τῶν δεσμῶν Plat.; εἱρκτῆς τινα Dem.; ἐκ τῆς φυλακῆς NT.)

(ἡνίαν Soph.)

(ἀγορήν Hom.)

(τέν κοιλίαν Arst.)

(Τροίης κρήδεμνα Hom.; γέφυραν Xen.; ἥ πρύμνα ἐλύετο ὑπὸ τῆς βίας τῶν κυμάτων NT. - ср. 1)

(τάξιν Xen.)

λελύσθαι ἀπ΄ ἀλλήλων Xen. — не общаться друг с другом

(σπονδάς Thuc.; ἐντολάς NT.)

(κακότητος Hom.; ἐκ πενθέων Pind.)

(τὰς ὠδῖνας τοῦ θανάτου NT.)

λ. μένος τινί Hom. — пресечь чью-л. жизнь

(βίον Eur. и τὸ τέλος βίου Soph.)

(μάχην Arph.; νεῖκος Hom.; ἔριν Eur.)

(ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὴ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς NT.)

(νόμους Her.; ψῆφον Dem.; διαθήκας Isae.)

(ἀπορίαν Plat.; αἴνιγμα Luc.)

(τοῦ θεοῦ μαντεῖα Soph.)

(τὰς ἁμαρτίας Arph.; φόνον φόνῳ Soph.)

(μισθούς Xen.)

(λύει δ΄ ἄλγος Eur.)

(τὸν παραλογισμόν Arst.)

(πολλοὴ δὲ πλέξαντες εὖ λύουσι κακῶς Arst.)

(τινὰ ἀρχῆς Diod.)

(θάνατόν τινι Hom.)

(τεκμηρίοισιν Aesch.)

(περί τινος Her., ὑπέρ τινος Eur. и τι Plat.)

(ἄρτον Theocr. - v. l. ἄρκτον)

(πολυγράμματος καὴ μεμουσωμένος Plut.)

μεμουσωμένον ἔργον Sext. — художественное произведение

(τοὺς κακῶς πράσσοντας Aesch.; οὐ ν. ἔξεστί σε Soph.)

(τάδε Soph.)

(τινα ἐπῳδαῖς Soph.)

σ. τινί τι Aesch., Eur., Arst., τινὴ περί τινος Xen. и τινὴ ὑπέρ τινος Polyb. — помогать кому-л. в чем-л.;

(τινί Xen.)

(ὅσοι συνεπρήξαντο Μενέλεῳ τὰς Ἑλένης ἁρπαγάς Her.)

(gen. οὗτινος, ἧστινος, οὗτινος, dat. ᾧτινι, ᾗτινι, ᾧτινι etc., тж. gen. ὅτου - ион. ὅτευ, эп. ὅττεο, dat. ὅτῳ - эп.-ион. ὅτεῳ; pl.: nom. n ἅσσα - атт. ἅττα, gen. ὅτων - эп.-ион. ὅτεων, dat. ὅτοισι - эп.-ион. ὁτέοισιν и ὁτέῃσιν) pron. relat. который бы (ни)

ὅτις τοιαῦτα ῥέζοι Hom. — всякий кто учинит нечто подобное;

οὐκ ἐθέλω Hom. — не хочу;

ἐπεί ἑο κήδετο λίην Hom. — так как (Одиссей) чрезвычайно заботился о (самом) себе;

οὔτις εὑ ἀκήδεσεν Hom. — не было никого, кто не заботился бы о нем (т.е. Патрокле);

(οὗ Σπερχειὸς ἄρδει πεδίον Aesch.; οὗ ἥ μάχη ἐγένετο Xen.)

οὗ κατέφυγε Xen. — (город), куда он бежал;

ἔστι δ΄ οὗ σιγῆς λόγος κρείσσων Eur. — бывают случаи, когда слово лучше молчания