-
1 κεραϊς
κεραί̈ςGrammatical information: f.Other forms: only acc. κεραϊν (Thphr. HP 9, 15, 5; cerain Plin. HN 19, 82); [the accent given by Frisk is prob. wrong].Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] BalkanEtymology: The agreement with the Slavic word for `horse-radish, Cochlearia Armoracia', e. g. Russ. chrén, Czech. křen, must, if not accidental, be a loan from a common source (the coasts of the Black Sea?). Schrader-Nehring Reallex. 2, 55; Further Vasmer Russ. et. Wb. s. v.Page in Frisk: 1,822Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κεραϊς
-
2 κέραι
κέραϊ, κέραςAër.neut dat sgκέρᾳ, κέραςAër.neut dat sg (epic) -
3 κεραι-οῦχος
κεραι-οῦχος, die Raaen haltend, κάλως, Hesych., der es aber auch δικαιοδότης erkl. S. κεροῠχος.
-
4 κέρ'
κέραϊ, κέραςAër.neut dat sgκέρᾳ, κέραςAër.neut dat sg (epic) -
5 κεραιοῦχος
-
6 κεραΐζω
Grammatical information: v.Meaning: `destroy' (Il.).Other forms: aor. κεραΐσαι (Hdt.), - ΐξαι (Nonn.), fut. inf. κεραϊξέμεν (Π 830 after Bekker for κεραϊζέμεν),Compounds: also with ἐκ- (Call., AP),Derivatives: κεραϊστής `destroyer' (h. Merc. 336; Zumbach Neuerungen 7), κεραϊσμός `destruction' (D. H.).Origin: IE [Indo-European] [578] *ḱerh₂- `damage, intr. fall apart'Etymology: The secondary present κεραΐζω, the basis of the group, may have replaced an older primary verb, which is retained in the nasalpresents Skt. śr̥ṇā́ti `breaks', OIr. ar-a-chrin `fall into decay'. The disyll. stem κερα- has an exact counterpart in Skt. aorist a-śarī-t (length of the ī secondary) and in the OIr. preterite do-cer `he fell' (IE. ḱerh₂-). In Greek he is still seen in ἀ-κέρα-ιος `unhurt', perhaps also in ἀ-κήρα-τος `id.' (η metr. lengthening?, cf. s. v.). An intermediate noun *κερα-Ϝός (Bechtel Lex. s. v.; cf. also Schwyzer 735) is improbable and unecessary. - Independent formations are κεραυνός; not here κήρ; s. vv.Page in Frisk: 1,822Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κεραΐζω
-
7 κέρας
κέρᾰς, τό, [dialect] Ep. gen. Κέρᾰος, [dialect] Att. [var] contr. κέρως; [dialect] Ep. dat. κέρᾰϊ (elided) or κέραι orAκέρᾳ Il.11.385
, cf. Hdn.Gr.2.75, κέρᾳ also in Th. 2.90, 7.6: nom. pl. κέρᾱ (v. infr.), gen. κεράων, κερῶν, dat. κέρασι, [dialect] Ep. κεράεσσι:—[dialect] Att. Inscrr. have dual [κέρ]ατε IG12.301.109
: pl. κέρατα ib.237.59; later [dialect] Ep. κεράατα ([pron. full] ?κέραςX ¯ ?κέραςX?κέραςX) Nic.Th. 291, κεράατος ([pron. full] ?κέραςX ¯ ?κέραςX?κέραςX) Arat.174, Q.S.6.225:—Hdt.has gen.κέρεος 6.111
, dat.κέρεϊ 9.102
: pl.κέρεα 2.38
, κερέων ib. 132; but Hp. has gen. sg. κέρως, pl. κέρατα, Aër.18. [In nom. and acc. κέρας, ᾰ always: in the obl. cases [pron. full] ᾰ in [dialect] Ep., asκέρᾰσιν Od.3.384
(in [var] contr. dat. κέρᾱ, nom. pl. κέρᾱ (cf. Batr.165), a is shortd. before a vowel, Il.11.385, Od.19.211); but [pron. full] ᾱ in Trag.and Com.,κέρᾱτος Hermipp.43
, , κεράτων [ᾱ] prob. in S.Tr. 519 (lyr.), . In later [dialect] Ep. the quantity varies.] ( κέρας is prob. related to κάρα; cf. κεραός.)I the horn of an animal, in Hom. mostly of oxen, Il.17.521, etc.;ταῦροι.. εἰς κέρας θυμούμενοι E.Ba. 743
; ὀφθαλμοὶ δ' ὡς εἰ κέρα ἕστασαν his eyes stood fixed and stiff like horns, Od.19.211; as a symbol of strength, LXX Ps.17(18).3, Diogenian.7.89, cf. Arist.PA 662a1; of elephants' tusks, Aret.SD2.13, Opp.C.2.494.II horn, as a material,αἱ μὲν γὰρ [πύλαι] κεράεσσι τετεύχαται Od.19.563
; the horn of animals' hoofs, Longus 2.28.1 bow,τόξον ἐνώμα.. πειρώμενος.. μὴ κέρα ἶπες ἔδοιεν Od. 21.395
, cf. Theoc.25.206, Call.Epigr.38, AP6.75 (Paul.Sil.); for Il.11.385 v. infr. v.l.2 of musical instruments, horn for blowing,σημῆναι τῷ κέρατι X.An.2.2.4
, cf. Arist.Aud. 802a17; also, the Phrygian flute, because it was tipped with horn (cf. Poll.4.74),αὐλεῖν τῷ κ. Luc.DDeor.12.1
;καὶ κέρατι μὲν αὐλεῖν Τυρρηνοὶ νομίζουσι Poll.4.76
, cf. Ath.4.184a.3 drinking-horn,ἐκ τοῦ κέρατος αὖ μοι δὸς πιεῖν Hermipp.43
, cf. X.An.7.2.23, OGI214.43 (Didyma, iii B.C.);ἐξ ἀργυρέων κ. πίνειν Pi.Fr. 166
, cf. IG12.280.77; ;ἐκπιόντι χρύσεον κ. S.Fr. 483
; for measuring liquids, Gal.13.435.4 Ἀμαλθείας κ. cornucopiae, v. Ἀμάλθεια.IV βοὸς κ. prob. a horn guard or cover attached to a fishing-line, Il.24.81, cf. Sch.;ἐς πόντον προΐησι βοὸς κέρας Od.12.253
;ψάμμῳ κ. αἰὲν ἐρείδων AP6.230
(Maec.), cf. Aristarch. ap. Apollon.Lex.s.v. κέρᾳ ἀγλαέ, Arist. ap. Plu.2.977a (also expld. as a fishing-line of ox-hair (cf. infr.v.l), ap.Plu.2.976f, cf. Poll.2.31; perh. an artificial bait).3 in pl., horn points with which the writing-reed was tipped, AP6.227 (Crin.).V of objects shaped like horns,1 a mode of dressing the hair,κέρᾳ ἀγλαέ Il.11.385
(unless the meaning be bow), cf. Aristarch. ad loc., Herodorus and Apionap. Eust. ad loc.: hence κέρας is expld. as = θρίξ or κόμη, Apollon.Lex., Hdn.Gr. ap. Eust.l.c., Poll.2.31, Hsch.; cf. iv. l, and v. κεροπλάστης.2 arm or branch of a river,Ὠκεανοῖο κ. Hes. Th. 789
; ;τὸ Μενδήσιον κέρας Th.1.110
;ἐν Ἰνδοῖς ἐν τῷ Κέρατι καλουμένῳ Arist.Mir. 835b5
, cf. Mu. 393b5; τὸ κ. τὸ Βυζαντίων the 'Golden Horn', Str.7.6.2, cf. Plb.4.43.7, Sch.A.R.4.282; Ἑσπέρου K., name of a bay, Hanno Peripl.14, cf. Philostr.VS1.21.2.3 wing of an army, Hdt.9.26, etc.; or fleet, Id.6.8, Th.2.90, etc.; κ. δεξιόν, λαιόν, A.Pers. 399, E.Supp. 704;τὸ εὐώνυμον κ. ἀναπτύσσειν X.An.1.10.9
.b κατὰ κέρας προσβάλλειν, ἐπιπεσεῖν, to attack in flank, Th.3.78, X.HG6.5.16, etc.; κατὰ κ. προσιέναι, ἕπεσθαι, Id.Cyr.7.1.8 and 28;κατὰ κ. συμπεσών Plb.1.40.14
;πρὸς κ. μάχεσθαι X.Cyr.7.1.22
.c ἐπὶ κέρας ἀνάγειν τὰς νέας to lead a fleet in column, Hdt.6.12, cf.14;κατὰ μίαν ἐπὶ κέρως παραπλεῖν Th.2.90
, cf. 6.32, X.Cyr.6.3.34, Eub.67.4; of armies, κατὰ κέρας, opp. ἐπὶ φάλαγγος, X.Cyr.1.6.43, cf. An.4.6.6, HG7.4.23;εἰς κ. Id.Eq.Mag.4.3
;ἐκ κέρατος εἰς φάλαγγα καταστῆσαι Id.Cyr.8.5.15
; οὐκ ἐλᾶτε πρὸς τὸ δεξιὸν κ.; Ar.Eq. 243.b = μεραρχία, Ascl.Tact.2.10.6 mountainpeak, v.l. in h.Hom.1.8; spur,τὸ κ. τοῦ ὄρους X.An.5.6.7
, cf.Lyc. 534: in pl., extremities of the earth,γῆς Philostr.VA2.18
(pl.).7 in Anatomy, extremities of the uterus, Hp.Superf.1, Gal.7.266; of the diaphragm, Sor.1.57.b ἁπαλὸν κ., = πόσθη, Archil.171, cf.Neophro (?) in PLit.Lond.77 Fr.2.19, E.Fr. 278, AP12.95.6 (Mel.).8 of the πήχεις of the lyre,χρυσόδετον κ. S.Fr. 244
(lyr.) (rather than the bridge, because made of horn, Ael.Dion.Fr. 133, Poll.4.62).VI κέρατα ποιεῖν τινι to give him horns, cuckold him, prov. in Artem.2.11; cf.κερασφόρος 11
. -
8 κέρας
Grammatical information: n.Meaning: `horn, for blowing and drinking', metaph. `branch (of a river), part of an army, top etc.'.Other forms: gen. ep. *-ραος, Hdt. - ρεος, Att. - ρως, -ρᾱτος, dat. ep. -ραϊ, Hdt. -ρεϊ, Att. - ρᾳ, nom. acc. pl. ep. - ρα(α), Hp. and Att. -ρᾱτα, gen. ep. - ράων, Att. - ρῶν, -ρᾱτων, dat. -ρᾱ̆σι, ep. also - ράεσσι; late ep. gen. sg. -ρά̄ατος, n. a. pl. -ρά̄ατα (further see Schwyzer 515).Compounds: As 1. member a. o. in κερασ-φόρος `with a horn' (trag.), also κερατο-φόρος `id.' (Arist.); κεραο-ξόος `polishing horn' (Δ 110, AP; on the euphonically determined thematic vowel Schwyzer 440, Sommer Nominalkomp. 20 n. 2), thematically reshaped e. g. in κερο-φόρος (E.), also κερε-αλκής `with strong horn' (A. R.; cf. Schwyzer 440). As 2. member mostly - κερως (m. f.) \< - κερα(σ)-ος in ὑψί-, ἄ-κερως etc.; with special feminine form ὑψι-, καλλι-κέραν acc. (B.; Sommer 20 n. 1); quite isolated -κέρᾱτος, e. g. ἀ-κέρατος (Pl., Arist.; τῆς ἀκεράτου beside την ἀκέρων Pl. Plt. 265b, c), also ἀ-κέρωτος (AP), - κερος e. g. in νή-κεροι pl. `hornless' (Hes. Op. 529); with the subst. δί-κερας n. `double horn' (Callix.) and, as plant names, αἰγό-, βού-, ταυρό-κερας n. (after the form of the fruit, Strömberg Pflanzennamen 54); also αἰγο-κέρως `Capricornus' with metrically conditioned gen. - κερῆος (Arat., Q. S.; cf. Bosshardt Die Nom. auf - ευς 64).Derivatives: Diminutives: κεράτιον `little horn' (Arist., hell.), `name of a weight a. a coin, "carat" (Hero) = Lat. siliqua (inscr. and pap.); τὰ κεράτια `the fruits of the carob-tree' (Ev. Luc. 15, 16, Dsc.); from there κερατία f. `carob-tree' (Str., Plin.), also - τέα (pap., Gp.; after the tree names in - έα), κερωνία `id.' (Thphr., Plin.; as βρυωνία a. o.; Chantraine Formation 207f.), from cross κερατωνία `id.' (Gal., Aët.). Further substantives: κερασ-τής m. `horned being' (S., E.; of ἔλαφος, Πάν etc.), name of a snake, `Cerastes cornutus' (Nic. a. o.), f. - στίς (A).; cf. Fraenkel Nom. ag. 2, 209; also surname of the island of Cyprus (Hdn. 1, 104, 15: " ἀπὸ τοῦ πολλὰς ἄκρας ἔχειν"); κερατῖτις ( μήκων) `kind of poppy' (Thphr., Dsc.; Redard Les noms grecs en - της 72f.); κεραΐτης m. = Lat. cornicularius (Lyd. Mag.), κεραϊ̃τις f. "Hornpflanze" = τῆλις a. o. (Redard 41 and 72, Strömberg Pflanzennamen 54); however κεραΐτης and κεραϊ̃τις belong rather to κεραία (s. below); κερατίας m. name of Dionysos (D. S.), also name of a comet (Plin.; Scherer Gestirnnamen 107); κεραία f. name of several hornlike objects, e. g. `yard, beam, cornucopia', as sign of writing = Lat. apex (Att., hell.); dimin. κερᾳδιον (Attica, Delos; or κεραΐδιον?); κερατών, - ῶνος m. name of an altar on Delos (hell.; prop. "place adorned with horns"; after the place names in - ών). - Adjectives: κεράτινος `made of horn' (X., Pl. Com.), κερατίνης m. `the fallacy called the Horns' (D. L., Luc.); κερατώδης `hornlike' (Thphr.); κερόεις `horned' (Anakr., Simon.); κερέϊνος `id.' (Aq., Sm.). - Denomin. verb: 1. κερατίζω `but with the horns' (LXX); from there κερατιστής (LXX), κεράτισις (Apollod. Poliork.); κερατισμός `loss on excange of solidi in ceratia' as if from κερατίζω *`change in ceratia' (pap. VIp, Lyd. Mag.); 2. κερατόω `change in horn' (Ael.); 3. κεράω `provide with horns' (Arat.), `form a wing' (Plb.). - On κεραός, κεραΐς, κεράμβυξ, κερανίξαι, κερουτιάω, κέρνα s. vv.Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱer-h₂(e)s- `horn, head'Etymology: Beside κέρας `horn' stands in κάρᾱ, κάρηνα `head' a reduced grade *καρασ- (\< *ḱerh₂-es-), in κρᾱνίον `skull' a zero grade *κρᾱσ- (\< ḱr̥h₂s-); on the meaning s. below. A zero grade also in Skt. śíras- n. `head' (\< *ḱr̥h₂es-); Av. sarah- n. `head' is polyinterpr.); zero grade in gen. śīrṣ-ṇ-ás (\< *ḱr̥h₂s-nos; κρά̄ατος \< *ḱr̥h₂s-n̥-tos, cf. on κάρᾱ). The full grade with e- in Lat. cerebrum `brain' (IE. *ḱerh₂(e)s-ro-m \> * keras-ro-m). - The s-stem has an u-complement in κερα(Ϝ)-ός (s. v.); further there is an n-fomation in Germ., e. g. NHG Horn, Lat. corn-ū, Skt. śŕ̥ṇ-g-am `horn'. Full discussion in Nussbaum, Head and Horm, 1986. The original meaning was prob. `horn, Gehörn', from where `horned animal-head' and `head in gen.' - Further forms s. on κάρᾱ, κρᾱνίον, κρήδεμνον, κράνος; also W.-Hofmann s. cerebrum and cornū.Page in Frisk: 1,826-827Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κέρας
-
9 κέρας
κέρας, gen. κέρατος, ep. κέραος, ion. κέρεος, att. κέρως, Thuc. 2, 90, u. s. w., dat. κέρατι, κέραϊ, κέρᾳ, so Il. 11, 385; plur. κέρατα, B. A. 104, gew. κέρᾱ, z. B. Hosch. 2, 87; gen. κεράτων, κεράων, κερῶν, dat. κέρασι, ep. κεράεσσι; [in den dreisylbigen casus ist α lang bei Tragg. u. sp. D., die sogar nach Analogie von κράατα κεράατα sagen, Nic. Th. 291, u. κεράατος, Arat. 174; bei Hom. aber ist α stets kurz; vgl. Herm. Soph. Trach. 516 Mehlhorn Anacr. p. 102]; – das Horn; – 1) Horn, Geweih, gew. von Rindern; κόψας ἐξόπιϑεν κεράων βοός Il. 17, 521; βοῦν δ' ἀγέτην κεράων Od. 3, 439, öfter; ὀφϑαλμοὶ δ' ὡσεὶ κέρα ἕστασαν, fest u. starr wie Hörner, Od. 19, 211; ταυρείων κεράτων Soph. Trach. 516; ταῦρος εἰς κέρας ϑυμούμενος Eur. Bacch. 742; κέρᾱτε 919; κέρεα, κερέων, Her. 4, 29. 183; κόλοβον κεράτων Plat. Polit. 265 d; κυρίττοντες ἀλλήλους σιδηροῖς κέρασι Rep. IX, 586 b. – Auch das Horn am Hufe der Thiere, Long. 2, 28. – 2) das Horn als Material zu künstlicher Verarbeitung; αἱ μὲν γὰρ (ύλαι) κεράεσσι τετεύχαται Od. 19, 563, worauf Plat. Charmid. 173 a mit ὄναρ διὰ κεράτων anspielt; u. so Alles aus Horn Gemachte, – a) der Bogen; κέρᾳ ἀγλαέ, durch den Bogen berühmt, Il. 11, 385, wiewohl einige alte Erkl. es hier für Haar erkl., vgl. Apoll. Lex. u. Schol.; μὴ κέρα ἶπες ἔδοιεν Od. 21, 395; Theocr. 25, 216 u. a. Sp. – b) das Horn an der Angelschnur, welches den Fisch verhindert, die Angelschnur zu durchbeißen; ἐς πόντον προΐησι βοὸς κέρας Od. 12, 253, vgl. Il. 24, 81; Qu. Haec. 5 (VI, 230). Einige Alte wollten es in dieser Vbdg auf Ochsenhaare deuten, was Plut. de sol. anim. 24 widerlegt. – c) Steg an der Lyra, Soph. frg. 232; vgl. Poll. 4, 62. – d) Trinkhorn, wozu man ursprünglich die Hörner des Ochsen nahm, später auch von Metall, Ath. XI, 7, 476 b; κατὰ τὸν Θρᾴκιον νόμον κέρατα οἴνου προὔπινον Xen. An. 7, 2, 23; ἐξ ἀργυρέων κεράτων πίνειν Pind. frg. 147; ἀργυρήλατα Aesch. frg. 170; Soph. frg. 429 u. A. bei Ath. a. a. O. – 3) Horn als musikalisches Instrument; ἐπειδὰν σημήνῃ τῷ κέρατι Xen. An. 2, 2, 4; Τυῤῥηνῶν δ' ἐστὶν εὕρημα κέρατά τε καὶ σάλπιγγες Ath. IV, 184 a; αὐλεῖ τῷ κέρατι Luc. D. D. 12, 1. – 4) der Arm eines Stromes; κέρας Ὠκεανοῦ Hes. Th. 789; Νείλου Pind. frg. 215; Μενδήσιον Thuc. 1, 110. – 5) der Flügel eines Heeres, einer Flotte; Aesch. Pers. 391; δεξιόν, λαιόν, Eur. Suppl. 658. 704. Sehr gewöhnlich bei Her., τοῦ δεξιοῦ κέρεος ἡγέετο 5, 111; Thuc. u. folgde Geschichtschreiber; τὸ κέρας ἀναπτύσσειν Xen. An. 1, 10, 9; κατὰ κέρας συμπίπτειν, προςβάλλειν τοῖς πολεμίοις, in den Flanken angreifen, Thuc. 3, 78 Xen. Cyr. 7, 1, 26 Pol. 1, 40, 14. 2, 30, 9 u. öfter; – ἐπὶ κέρας ἀνάγειν τὰς νῆας, in langer Reihe, so daß ein Schiff dem andern folgt, Her. 6, 12; κατὰ κέρας ἄγων Xen. An. 4, 6, 6, wie κατὰ κέρας ἅτε καϑ' ὁδὸν πορευόμενοι Hell. 7, 4, 22, wo vorhergeht εἰς δύο ἄγων; u. so ist auch wohl Thuc. 2, 90 κατὰ μίαν ἐπὶ κέρως παραπλέοντες zu nehmen; so auch 6, 32; ἐκ κέρατος εἰς φάλαγγα καταστῆσαι, aus der cotonnenförmigen Marschordnung in die gedrängte Phalanx aufmarschieren lassen, Xen. Cyr. 8, 5, 8, vgl. 2, 4, 29 An. 6, 3, 5. – Aber ἐπὶ κέρως = auf der Flanke, Ggstz ἐπὶ μετώπου, Luc. hist. conscr. 37. – 6) τοῦ ὄρους, Bergspitze, Xen. An. 5, 6, 7 u. Sp.; von andern Hervorragungen, Spitzen, Enden, κάλαμον (Schreibrohr) εὖ μὲν ἐϋσχίστοισι διάγλυπτον κεράεσσιν Crinag. 4 (VI, 227). – 7) = κεραία, Segelstange, Raa; Att. Seew.; Luc. Amor. 6; Mel. 77 (V, 204). – 8) = πόσϑη; Archil. bei Eust. 851, 53; Mel. 5 (XII, 95). – 9) κέρατα ποιεῖν τινι, Einem Hörner aufsetzen, ihn zum Hahnrei machen, Artemid. 2, 11; vgl. κερατίας. – 10) ein sophistischer Trugschluß; Luc. D. Hort. 1, 2; Sext. Emp. pyrrh. 2, 241.
-
10 κερας
τό (gen. κέρᾱτος - эп. κέρᾰος, ион. κέρεος, атт. κέρως; dat. κέρᾱτι - эп. κέραϊ, ион. κέρεϊ, атт. κέρᾳ; dual.: nom. и acc. κέρᾱτε, κέρᾶε - эп. κέρᾱ; gen. и dat. κεράτοιν, κεράοιν и κερῷν; pl.: nom. κέρᾱτα, κέρᾰα - эп. κέρᾱ, gen. κεράτων, κεράων и κερῶν, dat. κέρᾱσι, κεράεσσι; в эп. формах - ᾰ, в атт. трехсложных - ᾱ)1) рог(βοός Hom.; ταύρειον Soph.)
κόλοβος ἀγέλη κεράτων Plat. — безрогое стадо;ταῦρος εἰς κ. θυμούμενος Eur. — бодливый бык;как символ — мощи κ. σωτηρίας NT. рог спасения, т.е. могучий оплот2) рог, вещество рога(αἱ μὲν - sc. πύλαι - κεράεσσι τετεύχαται, αἱ δ΄ ἐλέφαντι Hom.)
3) роговой лук(τοξότης κέρᾳ ἀγλαός Hom.)
4) роговая втулка ( для защиты рыболовной лесы), т.е. удочка5) рогообразныи брусок, «рог»(λύρας Soph.)
6) роговой выступ7) рог ( служивший сосудом для питья)(κέρατα οἴνου Xen.; ἐξ ἀργυρέων κεράτων πίνειν Pind.)
8) рог, рожок ( духовой инструмент)(ἐπειδὰν σημήνη τῷ κέρατι Xen.; αὐλεῖν τῷ κέρατι Luc.)
9) ответвление, рукав(Ὠκεανοῦ Hes.; Νείλου Pind.)
τὸ Μενδήσιον κ. Thuc. — Мендесский рукав (Нила)10) воен., мор. крыло, фланг(δεξιόν, λαιόν Eur.)
κατὰ κ. ἐπιπίπτειν Xen. (προσβάλλειν Thuc.; συμπίπτειν Polyb.) и πρὸς τὸ κ. προσάγειν Xen. — атаковать во фланг;κατὰ τὸ εὐώνυμον τῶν Ἑλλήνων κ. εἶναι Xen. — оказаться против левого фланга греков;ἀναπτύσσειν τὸ κ. Xen. — отвести назад фланг;κατὰ κ. ἄγειν Xen. — двигаться фланговым маршем;ἐκ κέρατος εἰς φάλαγγα καταστῆσαι Xen. — перестроиться из походной колонны в боевой порядок;κατὰ μίαν ἐπὴ κέρως παραπλέοντες Thuc. — (афинские корабли), проплывающие по одному в кильватерной колонне11) вершина(τοῦ ὄρους Xen.)
12) роговой наконечник(τοῦ καλάμου Anth.)
13) membrum virile Anth.14) рея Luc.κ. ἱστῷ κυρτοῦται Anth. — рея гнется на мачте
15) клешня(τοῦ ἀστακοῦ Arst.)
16) щупальце(τοῦ σκώληκος Arst.)
17) Luc., Sext. = κερατίνης -
11 κέρα
κέρᾱ, κέραςAër.neut nom /voc /acc dual (epic)κέρᾱ, κέραςAër.neut nom /voc /acc pl (epic)——————κέραϊ, κέραςAër.neut dat sgκέραςAër.neut dat sg (epic) -
12 ἀγλαός
ἀγλαός (root γαλ-): splendid, shining, bright; epith. of pellucid water, golden gifts, etc.; met. ‘illustrious,’ ‘famous,’ υἱός, Od. 4.188; ‘stately,’ Il. 19.385; in reproach κέραι ἀγλαέ, ‘brilliant with the bow,’ Il. 11.385.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀγλαός
-
13 κέρας
κέρας, κέραος, dat. κέραι ( κέρᾳ), pl. κέρᾶ (but shortened before a vowel), κεράων, dat. κέρασι, κεράεσσι: horn; bows were made of horn, Il. 4.109 ff., Od. 21.395; hence said for ‘bow,’ Il. 11.385; a sheath of horn was used to encase a fishing-line, to prevent the hook from being bitten off, Il. 24.81; with a play upon the word κραίνω, Od. 19.566.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κέρας
См. также в других словарях:
κέραι — κέραϊ , κέρας Aër. neut dat sg κέρᾳ , κέρας Aër. neut dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κέρ' — κέραϊ , κέρας Aër. neut dat sg κέρᾳ , κέρας Aër. neut dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κέρᾳ — κέραϊ , κέρας Aër. neut dat sg κέρας Aër. neut dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
хрен — род. п. а, также старый хрен, презрительно, о старике; укр. хрiн, сербск. цслав. хрѣнъ, болг. хрян(ът), сербохорв. хре̏н, род. п. хрѐна, словен. hrèn, род. п. hrena, др. чеш. chřěn, чеш. křen, слвц. chren, польск. chrzan, в. луж. khrěn, н.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
НАВИГАЦИЯ — • Navigatio, ναυτιλία. Мореплавание достигло у греков, которые самой природой были направлены на морскую стихию, уже рано известной степени совершенства. Гомеровский корабль (ср. Autenricht, hom. Wörterbuch и Fridrichs, hom. Realien,… … Реальный словарь классических древностей
κεραιικός — ή, ό φρ. ζωολ. «κεραιικοί αδένες» ονομασία ζεύγους σωληνοειδών εκκριτικών οργάνων που απαντούν σε ορισμένα αρθρόποδα. [ΕΤΥΜΟΛ. Κεραι ικός αντί του ορθ. κεραϊκός (πρβλ. Αχαιός > αχα ϊκός) < κεραία + ίκος. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ.… … Dictionary of Greek