-
1 θῡλακῖτις
θῡλακῖτις, ιδος, ἡ, μήκων, der Mohn, papaver sativum, nach den Mohnköpfen benannt, Diosc.
-
2 θῡλακῖτις
θῡλακῖτις, ιδος, ἡ, μήκων, der Mohn, papaver sativum, nach den Mohnköpfen benannt -
3 θῡλακίς
-
4 θυλακίτης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θυλακίτης
-
5 θύλακος
Grammatical information: m.Meaning: `sack, bag, mostly of leather' (IA);Other forms: θυλλίς θύλακος H, θυλίδες οἱ θύλακοι H.; also θῦλαξ (Com.; backformation from θυλάκιον?, Kalén Quaest. gramm. graecae 106)Compounds: As 2. member in παρσουλακίρ (= παραθυλακίς) τὸν τρίβωνα, ὅταν γένηται ὡς θύλακος H. (Lac.).Derivatives: Diminut.: θυλάκιον (IA), θυλακίς f. (Ael.), θυλακίσκος m. (Com., Dsc.). Other: θυλακή `scrotum' ( Hippiatr.), θυλακώδης (Thphr.), θυλακόεις (Nic.) `sack-like'; θυλακῖτις in plant names (Dsc.): θ. μήκων (after the capsules of the seeds), θ. νάρδος (after the acorn-like root-stock; Strömberg Pflanzennamen 36); θυλακίζειν τὸ ἀπαιτεῖν τι ἑπόμενον μετὰ θυλάκου. Ταραντῖνοι H. - Short form, poss. with hypocoristic gemination: θυλ(λ)ίς H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unexplained; prob. foreign, like σάκκος. - Removing a κ-suffix gives *θῡλ(ο)- which has been compared with Lith. dundùlis `puffed, big-bellied', if from *dul-dùlis (Persson Beitr. 2, 798 n. 1; other suggestion by Fraenkel Lit. et Wb. s. demblỹs), in the end connected with 1. θύω; cf. Slav., e. g. Russ. dutь `blow' with dúlo `mouth (of a gun, a canon)', Ukr. dúɫo `bellows'. - The forms θαλλίς μάρσιππος μακρός, θάλλικα σάκκου εἶδος H.. with different vowel, are unexplained. - The suffix - ακ- shows Pre-Greek origin (Beekes, Pre-Greek, Suffixes).Page in Frisk: 1,691Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θύλακος
См. также в других словарях:
θυλακίτης — θυλακίτης, ὁ, θηλ. θυλακῑτις (Α) [θύλακος] (μόνο στο θηλ.) φρ. α) «θυλακῑτις μήκων» η κοινή παπαρούνα β) «θυλακῑτις νάρδος» η άγρια νάρδος … Dictionary of Greek
SALIUNCA — I. SALIUNCA Autrigonum urbs in Hispania Tarraconensi Ptol. Hodie forte Orduna, in Biscaia, in Mediterraneis 9. leuc. a Flaviobriga in Meridiem. Brietius. II. SALIUNCA herbae genus, quae Orci tunica dicta, adeoque ipsissima nardus montana est.… … Hofmann J. Lexicon universale
