-
1 ściągać
ściągać (-am) < ściągnąć> (-nę) v/t herunterholen; buty, ubranie ausziehen; podatki einziehen; skórę, pierścionek abziehen; wino abfüllen; flagę einholen; brwi zusammenziehen; EDV herunterladen, downloaden; (sprowadzić) kommen lassen, herbeiholen; (odpisywać) fam. spicken, abschreiben;ściągać na siebie uwagę die Aufmerksamkeit auf sich ziehen;ściągać na siebie czyjś gniew sich jemandes Unmut zuziehen;ściągać sznurem zuschnüren;ściągać z łóżka aus dem Bett holen;ściągać v/i ludzie zusammenströmen, zusammenkommen;ściągać k-u na kark fam. jemandem auf den Hals schicken;ściągać sobie na kark sich aufhalsen;ściągać się chodnik Falten werfen;ściągać się pasem den Gürtel fester ziehen -
2 ściągać
I. vt3) ( mocno związywać)\ściągać coś czymś etw mit etw [zu]schnürenśrodki ściągające Kontraktionsmittel ntPl5) ( sprowadzać)\ściągać kogoś dokądś jdn irgendwohin holen6) ( skupiać) zusammenziehen, versammeln\ściągać na siebie podejrzenie/spojrzenia/uwagę den Verdacht/die Blicke/die Aufmerksamkeit auf sich +akk ziehen7) ( odprowadzać)\ściągać piwo z beczki Bier aus dem Fass zapfen\ściągać ropę z rany Eiter aus der Wunde ziehen8) ( pobierać)\ściągać podatki/opłaty Steuern/Gebühren einziehenII. vi1) ( przybywać) zusammenkommenIII. vr1) ( związywać się)\ściągać się czymś sich +akk mit etw einschnüren -
3 ściągnąć
ściągać (-am) < ściągnąć> (-nę) v/t herunterholen; buty, ubranie ausziehen; podatki einziehen; skórę, pierścionek abziehen; wino abfüllen; flagę einholen; brwi zusammenziehen; EDV herunterladen, downloaden; (sprowadzić) kommen lassen, herbeiholen; (odpisywać) fam. spicken, abschreiben;ściągać na siebie uwagę die Aufmerksamkeit auf sich ziehen;ściągać na siebie czyjś gniew sich jemandes Unmut zuziehen;ściągać sznurem zuschnüren;ściągać z łóżka aus dem Bett holen;ściągać v/i ludzie zusammenströmen, zusammenkommen;ściągać k-u na kark fam. jemandem auf den Hals schicken;ściągać sobie na kark sich aufhalsen;ściągać się chodnik Falten werfen;ściągać się pasem den Gürtel fester ziehen -
4 abgucken
ab|guckenI. vt( fam)eine Lösung [von jdm] \abgucken ściągać [ perf ściągnąć] rozwiązanie [od kogoś]ich guck dir nicht ab ( fam) nie masz się czego wstydzićII. vi[bei jdm] \abgucken Schüler: ściągać [ perf ściągnąć] [od kogoś] -
5 ściągnąć
vt pf→ ściągać -
6 zrzynać
-
7 ściągnąć
-
8 toczyć
-
9 wytaczać
-
10 zdejmować
vt2) ( obrać zwierzę ze skóry) abbalgen\zdejmować skórę z zająca den Hasen abbalgen3) ( zabierać skądś)\zdejmować książkę z półki ein Buch vom Fach nehmen\zdejmować nogę z gazu den Fuß vom Gaspedal nehmen -
11 zrzynać
-
12 zwalać
( pot)I. vt1) ( zrzucać niechcący) herunterwerfen ( fam), runterschmeißen ( fam); książki, doniczki umwerfen, umschmeißen ( fam)4) (pot: obarczać czymś) abwälzen, schieben\zwalać na kogoś obowiązki die Pflichten auf jdn abwälzen\zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen, jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schiebenII. vr2) (pot: przychodzić w gości)3) zwalić się komuś na głowę [ lub na kark] jdn überfallen ( fam), jdn unerwartet und ungelegen besuchen -
13 zżynać
-
14 abschreiben
ab|schreibenI. vt3) ( plagiieren) dokonać plagiatu6) (fam: verloren geben)ich hatte ihn schon abgeschrieben spisałem go już na straty ( pot)II. vi1) ( plagiieren)[von jdm/etw] \abschreiben dokonać plagiatu [kogoś/czegoś]2) ( in der Schule)er hat schon wieder abgeschrieben znowu [od kogoś] ściągnął [o odpisał] -
15 abziehen
ab|ziehenI. vi3) sein ( wegziehen) Rauch: uchodzić [ perf ujść]; Gewitter: przechodzić [ perf przejść]; Zugvögel: odlatywać [ perf odlecieć]5) ( entfernen)jdm die Haut \abziehen zdzierać [ perf zedrzeć] z kogoś skóręeinem Tier das Fell \abziehen ściągać [ perf zdjąć] skórę ze zwierzęcia6) ( von den Bezügen befreien)das Bett \abziehen zdejmować [ perf zdjąć] pościel7) ( abfüllen)Wein auf Flaschen \abziehen rozlewać [ perf rozlać] wino do butelek -
16 beziehen
beziehen *I. vtdie Betten frisch \beziehen powlec świeżą pościel6) ( in Beziehung setzen)etw auf jdn/etw \beziehen odnieść coś do kogoś/czegośII. vr1) ( sich bewölken)sich \beziehen Himmel: zachmurzyć się2) ( betreffen)sich auf jdn/etw \beziehen Bemerkung: dotyczyć kogoś/czegoś3) ( sich berufen)sich auf jdn/etw \beziehen powołać się na kogoś/coś -
17 Blickfang
als \Blickfang dienen przyciągać wzrok, ściągać na siebie spojrzenia -
18 downloaden
downloaden ['daʊnlɔʊdən] -
19 einheben
-
20 einnehmen
ein|nehmenvt irr1) ( Geld verdienen) zarabiać [ perf zarobić]; ( Geld erhalten) zainkasować; ( im Geschäft) utargowaćseinen Platz \einnehmen zająć swoje miejsce6) mil skonfiskowaćeingenommen skonfiskowany7) ( Sympathie gewinnen)jdn für sich \einnehmen zjednać sobie kogoś
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ściągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ściągaćam, ściągaća, ściągaćają, ściągaćany {{/stl 8}}– ściągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ściągaćnę, ściągaćnie, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… … Słownik języka polskiego
ściągać się – ściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kurczyć się, fałdować się; ulegać kurczeniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Twarz ściągnęła się w grymasie. Firanki ściągnęły się w praniu. Popraw chodnik, bo znowu się ściągnął! {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściągać — 1. Ściągnąć kogoś z łóżka «obudzić kogoś i zmusić go do wstania z łóżka»: Żołnierze ściągnęli mnie z łóżka, kazali położyć się twarzą do ziemi, związali mi ręce na plecach. Rzecz 04/04/2000. 2. Ściągnąć komuś kogoś na głowę, na kark, pot. na łeb… … Słownik frazeologiczny
ściągać — 1) (Especially about money) To demand and obtain by force; to exact; to enforce 2) Przepisywać od kogoś odpowiedzi lub po kryjomu korzystać podczas egzaminu z niedozwolonej pomocy naukowej zawierającej odpowiedzi Eng. To copy … Słownik Polskiego slangu
ściągnąć — → ściągać … Słownik języka polskiego
sznurować — ndk IV, sznurowaćruję, sznurowaćrujesz, sznurowaćruj, sznurowaćował, sznurowaćowany 1. «łączyć dwa brzegi czegoś przewlekając sznurek, tasiemkę przez dziurki; dawniej też: krępować, związywać sznurem» Sznurować buty. Sznurować gorset. Sznurować… … Słownik języka polskiego
robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… … Słownik frazeologiczny
sznurować — Sznurować, zasznurować usta, wargi a) «zaciskać, zacisnąć, ściągać, ściągnąć usta»: (...) jego pochwały wypowiedziane jakby z przymusem przez zasznurowane usta, odczułem prawie jak zniewagę. J. Czapski, Patrząc. b) «mówić mało, być powściągliwym… … Słownik frazeologiczny
ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… … Słownik frazeologiczny
usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… … Słownik frazeologiczny