-
1 належыць
належыць, належыцца дзс. безас.надлежит, следует -
2 належыць
належыцьпринадлежатьБеларуска-расейскі слоўнік: міжмоўныя амонімы, паронімы і полісемія > належыць
-
3 належыцца
належыць, належыцца дзс. безас.надлежит, следует -
4 стадола
стадола, -ы ж.1. Сарай на заезжем дворе.На сярэдзіне дарогі паміж гэтым мястэчкам і Нясвіжам стаяла тады старая карчма, як і належыць ёй, з стадолай і прасторнай хатай на падлозе і з бакоўкамі. Чорны. Уваход у карчму і ўезд у стадолу былі проста з гасцінца. Тычына.2. Большой хлев.Потым у абсмаленай пажарам ксяндзовай стадоле з аполак ладзілі сцэну і паўтаралі па памяці тыя спектаклі, што бачылі ў Нардоме. Грахоўскі.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > стадола
См. также в других словарях:
белецъ — I міранін II свяшчэннік, які належыць да белага духавенства … Старабеларускі лексікон
выть — участак зямлі, які належыць асобнай гаспадарцы … Старабеларускі лексікон
двоематерний — той, хто належыць не толькі роднай маці, але і маці зямлі … Старабеларускі лексікон
знамя — (знаме, знаймя) 1. знак, метка, насечка, кляймо; знамя бортное уласніцкі знак на борці; 2. участак зямлі, які належыць аднаму гаспадару і мае межавы знак; 3. які н. знак на целе чалавека (сіняк, шрам, радзімка); 4. сімвалічнае адлюстраванне… … Старабеларускі лексікон
знаме — знамя (знаме, знаймя) 1. знак, метка, насечка, кляймо; знамя бортное уласніцкі знак на борці; 2. участак зямлі, які належыць аднаму гаспадару і мае межавы знак; 3. які н. знак на целе чалавека (сіняк, шрам, радзімка); 4. сімвалічнае… … Старабеларускі лексікон
знаймя — знамя (знаме, знаймя) 1. знак, метка, насечка, кляймо; знамя бортное уласніцкі знак на борці; 2. участак зямлі, які належыць аднаму гаспадару і мае межавы знак; 3. які н. знак на целе чалавека (сіняк, шрам, радзімка); 4. сімвалічнае… … Старабеларускі лексікон
казенный — які належыць казне; казенный дворъ сховішча казённай маёмасці … Старабеларускі лексікон
пискуплъ — епіскапаў, які належыць епіскапу … Старабеларускі лексікон
рядне — прысл. прыстойна, як належыць … Старабеларускі лексікон
стадникъ — той, хто належыць да статку … Старабеларускі лексікон