-
1 łączyć
الزام ; بند ; پيوست ; پيوند ; جفت ; رابطه ; زدن ; ضميمه ; قيد ; كراوات ; گراييدن ; گره ; مركب ; وابسته -
2 catenate
łączyć -
3 catenate
łączyćEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > catenate
-
4 connecter
łączyć -
5 embrayer
łączyć -
6 empatter
łączyć -
7 verschmelzen
łączyć -
8 articulate
łączyć przegubowo -
9 connect to frame
łączyć z masą -
10 interconnect
łączyć wzajemnie -
11 bağlamak
łączyć; przymocować; spinać; umocować; wiązać -
12 ligi
łączyć, wiązać -
13 baglamak
łączyć; podłączać; podłączyć; połączenie; połączyć; przyłączyć; spojenie; wiązać; złączenie; związać -
14 çitmek
łączyć; podłączać; podłączyć; połączyć; przyłączyć; wiązać; wygięcie; zakręt; zgięcie; związać -
15 sepişmek
łączyć; podłączać; podłączyć; połączenie; połączyć; przyłączyć; spojenie; wiązać; złączenie; związać -
16 συνδυάζω
łączyć czas. -
17 combine
1. [kəm'baɪn] vt 2. vi 3. ['kɔmbaɪn] n ( ECON)koncern m4. See combine harvesterto combine sth with sth — łączyć (połączyć perf) coś z czymś
* * *1. verb(to join together in one whole; to unite: They combined (forces) to fight the enemy; The chemist combined calcium and carbon.) łączyć (się)2. noun(an association of trading companies: a large manufacturing combine.) konsorcjum- combine harvester -
18 join
[dʒɔɪn] 1. vtqueue dołączać (dołączyć perf) do +gen; club, organization wstępować (wstąpić perf) do +gen; things, places łączyć (połączyć perf); person ( meet) spotykać się (spotkać się perf) z +instr; ( in an activity) przyłączać się (przyłączyć się perf) do +gen; road, river łączyć się z +instrto join forces (with) ( fig) — połączyć ( perf) siły (z +instr)
Phrasal Verbs:- join in- join up2. viroads, rivers łączyć się3. nzłączenie nt* * *[‹oin] 1. verb1) ((often with up, on etc) to put together or connect: The electrician joined the wires (up) wrongly; You must join this piece (on) to that piece; He joined the two stories together to make a play; The island is joined to the mainland by a sandbank at low tide.) połączyć2) (to connect (two points) eg by a line, as in geometry: Join point A to point B.) połączyć3) (to become a member of (a group): Join our club!) wstąpić do4) ((sometimes with up) to meet and come together (with): This lane joins the main road; Do you know where the two rivers join?; They joined up with us for the remainder of the holiday.) (po)łączyć się5) (to come into the company of: I'll join you later in the restaurant.) dołączyć do2. noun(a place where two things are joined: You can hardly see the joins in the material.) złącze, fuga- join hands
- join in
- join up -
19 merge
[məːdʒ] 1. vt 2. vi* * *[mə:‹]1) (to (cause to) combine or join: The sea and sky appear to merge at the horizon.) (po)łączyć się2) ((with into) to change gradually into something else: Summer slowly merged into autumn.) przechodzić3) ((with into etc) to disappear into (eg a crowd, back-ground etc): He merged into the crowd.) wtopić się•- merger -
20 объединять
глаг.• doszlusować• dołączać• dołączyć• jednoczyć• kojarzyć• kombinować• konsolidować• połączyć• przyłączać• przyłączyć• scalać• scalić• spajać• sprzymierzyć• stowarzyszać• ujednolicać• unifikować• wcielać• wcielić• wiązać• wzmacniać• wzmocnić• zespalać• zestawiać• zestawić• zjednoczyć• zjednywać• zrastać• zrzeszać• zunifikować• złączyć• łączyć* * *kojarzyć, jednoczyć, łączyć, wiązać перен., zrzeszać, zespalać
См. также в других словарях:
łączyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, łączyćczę, łączyćczy, łączyćczony {{/stl 8}}– połączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, {{/stl 8}}złączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} tworzyć całość z odrębnych elementów; spajać, zespalać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego
łączyć się — I – połączyć się, złączyć się {{/stl 13}}{{stl 33}} zespalać się w całość; stykać się, zwierać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Dłonie łączą się w uścisku. Dwa miasta połączyły się w jedno. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}łączyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łączyć — przyjemne z pożytecznym zob. przyjemny. Przeciąć, zerwać więzy łączące kogoś z kimś, z czymś zob. więzy … Słownik frazeologiczny
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
kojarzyć — ndk VIb, kojarzyćrzę, kojarzyćrzysz, kojarzyćarz, kojarzyćył, kojarzyćrzony 1. «powodować połączenie, związek kogoś, czegoś; łączyć, zespalać, wiązać, jednoczyć» Kojarzyć pary. Kojarzyć kogoś w pary. ∆ zootechn. Kojarzyć zwierzęta «łączyć samca z … Słownik języka polskiego
spajać — I ndk I, spajaćam, spajaćasz, spajaćają, spajaćaj, spajaćał, spajaćany spoić dk VIa, spoję, spajaćisz, spój, spajaćił, spojony «łączyć ściśle różne przedmioty lub ich elementy, często za pomocą substancji twardniejącej, zlepiającej (np. kleić,… … Słownik języka polskiego
węgieł — m IV, D. węgiełgła, Ms. węgiełgle; lm M. węgiełgły, D. węgiełgłów «miejsce zetknięcia się dwu ścian zewnętrznych (pionowych) budynku; narożnik» Węgieł domu, stodoły. Ukryć się za węgłem. Wyjść, wyskoczyć zza węgła. ∆ Wiązać, łączyć bierwiona,… … Słownik języka polskiego
wiązać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, wiążę, wiąże, wiązaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć końce czegoś, np. nitki, sznura, tworząc węzeł, kokardę; umocowywać coś na czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiązać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… … Słownik języka polskiego
godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… … Słownik języka polskiego