-
1 zrzędzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrzędzić
-
2 marudzić
(-dzę, -dzisz); imp -dź; vi( zrzędzić) to whine, to grumble ( guzdrać się)* * *ipf.1. pot. (= zrzędzić) grouch, whine; nie marudź! stop whining!, don't you start!2. pot. (= guzdrać się) dawdle, lag behind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > marudzić
-
3 burczeć
(-ę, -ysz); vi* * *ipf.- ę -ysz2. pot. (= zrzędzić) grumble, gripe, bitch, belly-ache; burczeć coś pod nosem grumble under one's breath; burczeć na męża gripe at one's husband.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > burczeć
-
4 maru|dzić
impf vi pot., pejor. 1. (narzekać, zrzędzić) to gripe pot. (na coś about sth); to whinge GB pot. (na coś about sth)- chore dzieci zwykle marudzą sick children tend to be fretful- ciągle marudzi na niskie zarobki he’s constantly griping about his low salary2. (grzebać się, guzdrać) to dawdle; to dilly-dally pot.- marudzić z robotą to dawdle over one’s work3. (nudzić mówieniem) to go on (and on); to witter on GB pot.- przez godzinę marudził o dyscyplinie w pracy he wittered on for an hour about discipline at workThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > maru|dzić
См. также в других словарях:
zrzędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zrzędzićdzę, zrzędzićdzi, zrzędź, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać wyraz swojemu niezadowoleniu ciągłymi skargami, utyskiwaniem, narzekać, gderać, ciągle zgłaszać jakieś uwagi i pretensje : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzędzić — ndk VIa, zrzędzićdzę, zrzędzićdzisz, zrzędź, zrzędzićdził pot. «wyrażać swoje niezadowolenie, strofować kogoś w sposób nudny, dokuczliwy; mówić gderliwie; narzekać, gderać, utyskiwać» Zrzędzić cały dzień. Zrzędzić na domowników, na nieporządki w… … Słownik języka polskiego
burczeć — ndk VIIb, burczećczę, burczećczysz, burcz, burczećczał, burczećczeli 1. częściej nieos. pot. «o brzuchu, kiszkach: wydawać charakterystyczny dźwięk, spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu; kruczeć» Burczy komuś w brzuchu (z głodu). 2 … Słownik języka polskiego
gdakać — ndk IX, gdaczę, gdaczesz, gdacz, gdakał, rzad. ndk I, gdakaćam, gdakaćasz, gdakaćają, gdakaćaj gdaknąć dk Va, gdakaćnę, gdakaćniesz, gdakaćnij, gdakaćnął, gdakaćnęła, gdakaćnęli, gdakaćnąwszy 1. «o kurze (rzadko o innych ptakach): wydawać głośne… … Słownik języka polskiego
gderać — ndk I, gderaćam, gderaćasz, gderaćają, gderaćaj, gderaćał, rzad. ndk IX, gderzę, gderzesz, gderz pot. «ustawicznie zwracać komuś uwagę, pouczać kogoś w sposób nudny, dokuczliwy, narzekać stale na coś; zrzędzić, utyskiwać» Stale gderała na dzieci … Słownik języka polskiego
mantyczyć — ndk VIb, mantyczyćczę, mantyczyćczysz, mantyczyćtycz, mantyczyćczył pot. «zrzędzić, nudzić, dziwaczyć; być mantyką» … Słownik języka polskiego
margać — ndk I, margaćam, margaćasz, margaćają, margaćaj, margaćał rzad. margnąć dk Va, margaćnę, margaćniesz, margaćnij, margaćnął, margaćnęła, margaćnęli, margaćnąwszy, pot. «narzekać na coś, na kogoś, skarżyć się, zrzędzić» … Słownik języka polskiego
marudzić — ndk VIa, marudzićdzę, marudzićdzisz, marudzićudź, marudzićdził 1. «robić coś powoli, ślamazarnie, opieszale, długo; zwlekać, guzdrać się, grzebać się» Marudzić z robotą. 2. «ględzić, nudzić, gderać, zrzędzić; grymasić, kaprysić» Chore dziecko… … Słownik języka polskiego
tetryczka — ż III, CMs. tetryczkaczce; lm D. tetryczkaczek rzad. «kobieta zgryźliwa, zgorzkniała, lubiąca zrzędzić; nudziara» … Słownik języka polskiego
tetryk — m III, DB. a, N. tetrykkiem; lm M. tetrykycy, DB. ów «człowiek zgryźliwy, zgorzkniały, lubiący zrzędzić; zrzęda, nudziarz» ‹z łc.› … Słownik języka polskiego
truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować … Słownik języka polskiego