-
1 zrywać
глаг.• выломать• изломать• ломать• ломить• накоплять• обрывать• отрывать• переломать• переломить• перервать• перерывать• подобрать• поломать• прекращать• прервать• прерывать• проламывать• проломить• разломить• разрушать• расторгать• расторгнуть• рвать• сломать• сломить• собирать• собираться• собрать• сорвать• срывать* * *zrywa|ć\zrywaćny несов. 1. срывать;2. рвать, разрывать; 3. разрывать, расторгать; 4. поднимать на ноги; ср. zerwać; 5. лес. трелевать* * *zrywany несов.1) срыва́ть2) рвать, разрыва́ть3) разрыва́ть, расторга́ть4) поднима́ть на́ ноги; ср. zerwać5) лес. трелева́ть -
2 zrywać boki ze od śmiechu
-
3 zrywać boki ze śmiechu
= brać się za boki -
4 zrywać piersi
надрыва́ться ( кричать) -
5 zrywać się
несов.1) срыва́ться2) поднима́ться; разража́ться3) do czego поднима́ться на что4) разг. встава́ть, поднима́ться на́ ноги; cp. zerwać się -
6 zrywać\ się
несов. 1. срываться;2. подниматься; разражаться; 3. do czego подниматься на что; 4. разг. вставать, подниматься на ноги; ср. zerwać się -
7 odstawać
глаг.• отставать* * *1) (stać) выстаивать, отстаивать, простаивать2) rzad. odstawać (zrywać relacje) отдаляться, отходить, отступать3) odstawać (nie nadążać) отставать (в развитии, успеваемости)4) odstawać (odłączać się, odklejać się) отставать (отделяться)spóźniać się (o zegarze) отставать (о часах)pozostawać w tyle, zostawać w tyle отставать (позади)pot. odczepiać się разг. отставать (переставать надоедать)* * *odsta|wać\odstawaćje, \odstawaćwaj несов. 1. отставать, отделяться;kora \odstawaćje od pnia кора отстаёт (отходит) от ствола;
2. отходить, отделяться+1. odchodzić 2. opuszczać, zrywać (z kim)
* * *odstaje, odstawaj несов.1) отстава́ть, отделя́тьсяkora odstaje od pnia — кора́ отстаёт (отхо́дит) от ствола́
2) отходи́ть, отделя́тьсяSyn: -
8 bok
сущ.• бок• бочок• катет• наклон• сторона• фланг* * *♂, Р. \boku 1. бок;ująć się pod \boki подбочениться;
. 2. сторона ž; край;iść \bokiem drogi идти по краю дороги; usunąć się na \bok отойти в сторону;
3. мат. сторона ž;● na \bok! посторонись!; patrzeć \bokiem косо смотреть; robić \bokami а) тяжело дышать (о лошади etc.);
б) еле сводить концы с концами;żarty na \bok шутки в сторону; говоря серьёзно; pozostawać na \boku оставаться в стороне; zarabiać z \boku (na \boku) подрабатывать на стороне;
brać się (trzymać się) za \boki, zrywać \boki ze (od) śmiechu смеяться до упаду, хвататься за бока от смеха+2. krawędź, skraj
* * *м, Р boku1) бокująć się pod boki — подбоче́ниться
2) сторона́ ż; крайiść bokiem drogi — идти́ по кра́ю доро́ги
usunąć się na bok — отойти́ в сто́рону
3) мат. сторона́ ż•- na bok!- patrzeć bokiem
- robić bokami
- żarty na bok
- pozostawać na boku
- zarabiać z boku
- zarabiać na boku
- brać się za boki
- trzymać się za boki
- zrywać boki ze śmiechu
- zrywać boki ze od śmiechuSyn: -
9 brać się za boki
= trzymać się za boki; zrywać boki ze śmiechu или zrywać boki ze od śmiechu смея́ться до упа́ду, хвата́ться за бока́ от сме́ха -
10 obrywać
глаг.• вырывать• выхватывать• драть• обрывать• отдирать• отрывать• рвать• терзать* * *obrywa|ć\obrywaćny несов. 1. обрывать;2. отрывать; 3. разг. получать; 4. обваливать, обрушивать; ср. oberwać+1. zrywać 4. obruszać
* * *obrywany несов.1) обрыва́ть2) отрыва́ть3) разг. получа́ть4) обва́ливать, обру́шивать; ср. oberwaćSyn: -
11 pierś
сущ.• бюст• грудь• комод• лоно* * *pier|ś♀, мн. И. \pierśsi 1. грудь;dziecko przy \pierśsi грудной ребёнок;
2. (kurczaka, indyka) грудка;● zaparło dech w \pierśsi заняло (захватило) дух; wyprzedzić о \pierś спорт. обойти на корпус; zrywać \pierśsi надрываться (кричать); kamień (ciężar) spadł z \pierśsi камень с души свалился;
biec (pędzić itp.) co tchu w \pierśsi бежать (мчаться и т.ň.) во весь дух* * *ж, мн И piersi1) грудьdziecko przy piersi — грудно́й ребёнок
2) (kurczaka, indyka) гру́дка•- wyprzedzić o pierś
- zrywać piersi
- kamień spadł z piersi
- ciężar spadł z piersi
- biec co tchu w piersi -
12 płuco
сущ.• легкое• лёгкое* * *płu|co☼ лёгкое;chory na \płucoca лёгочный больной; zapalenie \płucoc воспаление лёгких;
zrywać sobie \płucoсаразг. надрываться (кричать)* * *сchory na płuca — лёгочный больно́й
zapalenie płuc — воспале́ние лёгких
zrywać sobie płuca — разг. надрыва́ться ( кричать)
-
13 podrywać się
несов.1) вска́кивать, ре́зко поднима́ться2) взлета́ть, взмётыватьсяSyn: -
14 śmiech
сущ.• смех• хохот* * *♂, Р. \śmiechu смех, хохот;gromki \śmiech громкий хохот; pękać (pokładać się, tarzać się, zrywać boki) ze \śmiechu покатываться со смеху; dla \śmiechu смеха ради; \śmiech bierze а) смех разбирает;
б) просто (прямо) смех; смех, да и только;\śmiechu wart смехотворный
* * *м, P śmiechuсмех, хо́хотgromki śmiech — гро́мкий хо́хот
pękać (pokładać się, tarzać się, zrywać boki) ze śmiechu — пока́тываться со́ смеху
dla śmiechu — сме́ха ра́ди
śmiech bierze — 1) смех разбира́ет; 2) про́сто (пря́мо) смех; смех, да и то́лько
śmiechu wart — смехотво́рный
-
15 obrywać się
несов.1) отрыва́ться; срыва́ться, обрыва́ться2) обва́ливаться, обру́шиваться; ср. oberwać się 1), 2)Syn: -
16 rwać
глаг.• вырывать• выхватывать• дергать• драть• изодрать• отдирать• отрывать• поранить• порвать• продрать• прорывать• раздирать• разорвать• разрывать• расторгать• рвать• срывать• терзать* * *, zrywać рвать, вырыватьrozsadzać, wysadzać рвать (взрывать)wymiotować разг. рвать (тошнить)* * *rwa|ć\rwaćny несов. 1. рвать, разрывать; драть;\rwać na strzępy рвать в клочки;
2. рвать, срывать;\rwać kwiaty срывать цветы;
3. тпк. 3 л. рвать; ломить;w nogach rwie ломит ноги; 4. мчаться, нестись; konie rwą лошади мчатся;● \rwać oczy привлекать (восхищать) взор; \rwać włosy (z głowy) рвать на себе волосы;
rwący potok стремительный поток* * *rwany несов.1) рвать, разрыва́ть; дратьrwać na strzępy — рвать в клочки́
2) рвать, срыва́тьrwać kwiaty — срыва́ть цветы́
3) тк. 3 л. рвать; ломи́тьw nogach rwie — ло́мит но́ги
4) мча́ться, нести́сьkonie rwą — ло́шади мча́тся
•- rwać włosy
- rwać z głowy
- rwący potok -
17 obrywać\ się
несов. 1. отрываться; срываться, обрываться;2. обваливаться, обрушиваться; ср. oberwać się l, 2+1. urywać się 2. obruszać się, zrywać się, zwalać się
-
18 podrywać\ się
несов. 1. вскакивать, резко подниматься;2. взлетать, взмётываться; 3. do czego перен. вставать, подниматься на что; ср. poderwać się 1—3+l, 3. zrywać się 2. wzbijać się, wzlatywać
См. также в других словарях:
zrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrywaćam, zrywaća, zrywaćają, zrywaćany {{/stl 8}}– zerwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zrywaćrwę, zrywaćrwie, zrywaćrwij, zrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szarpaniem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać — pot. Śmieszny, że boki zrywać «bardzo śmieszny»: Idź na ten film koniecznie. Śmieszny, że boki zrywać. Roz tel 2002. Zerwać więzy (łączące kogoś) z kimś, z czymś zob. więzy. Zerwać z czegoś zasłonę zob. zasłona 2. Zrywać boki od śmiechu, ze… … Słownik frazeologiczny
zrywać boki ze śmiechu — {{/stl 13}}{{stl 7}} śmiać się bardzo serdecznie, głośno, nieskrępowanie; pękać ze śmiechu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Publiczność zrywała boki ze śmiechu na przedstawieniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać się – zerwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odddzielać się, odłączać się od czegoś, przestawać być zamocowanym; urywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Balon zerwał się z uwięzi. Krowa zerwała się z łańcucha. Od wiatru zerwał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrywać — → zerwać … Słownik języka polskiego
zrywać się — Ktoś zerwał się jak oparzony zob. oparzyć. Zerwać się jak wicher zob. wicher 2. Zerwać się jak za naciśnięciem, pociągnięciem sprężyny, jakby sprężyną podrzucony zob. sprężyna 3. Zerwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
zrywać boki — Chichotać; śmiać się Eng. To burst with laughter … Słownik Polskiego slangu
zrywać boki ze śmiechu — Chichotać; śmiać się Eng. To burst with laughter … Słownik Polskiego slangu
płuco — Zrywać sobie płuca «męczyć się głośnym mówieniem, krzykiem» Komuś gra w płucach zob. grać 8 … Słownik frazeologiczny
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
zerwać — pot. Śmieszny, że boki zrywać «bardzo śmieszny»: Idź na ten film koniecznie. Śmieszny, że boki zrywać. Roz tel 2002. Zerwać więzy (łączące kogoś) z kimś, z czymś zob. więzy. Zerwać z czegoś zasłonę zob. zasłona 2. Zrywać boki od śmiechu, ze… … Słownik frazeologiczny
