-
1 zręczny
прил.• быстрый• верткий• живой• изворотливый• искусный• исправный• коварный• ловкий• лукавый• оборотливый• поворотливый• подвижной• подвижный• политичный• понятливый• проворный• светлый• сноровистый• способный• умелый• умный• утонченный• ухищренный• хитрый• юркий* * *zręczn|y\zręcznyi, \zręcznyiejszy ловкий* * *zręczni, zręczniejszyло́вкий -
2 zręczny człowiek
ловкий человекOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny człowiek
-
3 zręczny dyplomata
ловкий дипломатOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny dyplomata
-
4 zręczny magik
ловкий фокусникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny magik
-
5 zręczny manewr
ловкий манёврOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny manewr
-
6 zręczny prawnik
ловкий юристOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny prawnik
-
7 zręczny przewodnik
ловкий проводникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny przewodnik
-
8 zręczny sposób
ловкий способOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny sposób
-
9 zręczny środek
ловкая серединаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny środek
-
10 zręczny wojownik
ловкий воинOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny wojownik
-
11 zręczny złodziej
ловкий ворOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zręczny złodziej
-
12 obrotny
прил.• изворотливый• ловкий• находчивый• оборотливый• хитрый* * *obrotn|y\obrotnyi, \obrotnyiejszy ловкий, оборотистый+zręczny;
przedsiębiorczy, zaradny* * *obrotni, obrotniejszyло́вкий, оборо́тистыйSyn: -
13 zgrabny
прил.• быстрый• верткий• гибкий• живой• изворотливый• изящный• искусный• легкий• ловкий• лукавый• приятный• проворный• складный• сноровистый• способный• стройный• умный• хитрый• юркий* * *zgrabn|y\zgrabnyi, \zgrabnyiejszy 1. стройный;\zgrabnya dziewczyna стройная девушка;
2. изящный; грациозный;\zgrabnye ruchy грациозные движения;
3. ловкий;\zgrabny skok ловкий прыжок;
4. удачный;\zgrabny wierszyk удачный стишок+1. kształtny, foremny 2. wdzięczny 3. zręczny 4. udany
* * *zgrabni, zgrabniejszy1) стро́йныйzgrabna dziewczyna — стро́йная де́вушка
2) изя́щный; грацио́зныйzgrabne ruchy — грацио́зные движе́ния
3) ло́вкийzgrabny skok — ло́вкий прыжо́к
4) уда́чныйzgrabny wierszyk — уда́чный стишо́к
Syn: -
14 Coup
-
15 gekonnt
-
16 geschickt
-
17 gewandt
См. также в других словарях:
zręczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zręcznyni, zręcznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawny fizycznie; zwinny, zgrabny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zręczny sportowiec. Zręczna dziewczynka. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zręczny — zręcznyni, zręcznyniejszy 1. «sprawny fizycznie, zwinny, zgrabny; świadczący o czyjejś sprawności fizycznej» Zręczna dziewczyna. Zręczna postać. Chłopiec zręczny do stolarki. Zręczne ręce. Zręczne ruchy. 2. «umiejący tak postępować, aby osiągnąć… … Słownik języka polskiego
bon mot — [wym. bą mo] m IV, D. bon motu, Ms. bon mocie; lm M. bon moty (pisane czasem: bonmot, bon mot) «zręczny zwrot, zwięzłe powiedzenie; trafny dowcip» Nie zależy mi na bon motach i efekciarskich błyskach. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
celny — I celnyni, celnyniejszy 1. «trafiający w cel, do celu» Celny rzut, strzał. Celne uderzenie. Celna broń. Celny strzelec. 2. «trafiający w sedno; trafny, udany, zręczny» Celny dowcip. Celne powiedzenie … Słownik języka polskiego
cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» … Słownik języka polskiego
dyplomata — m odm. jak ż IV, CMs. dyplomataacie; lm M. dyplomataaci, DB. dyplomatatów «mąż stanu zajmujący się polityką zagraniczną państwa, członek placówki lub misji dyplomatycznej» przen. «człowiek zręczny w postępowaniu, taktowny, układny» ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
dyplomatyczny — dyplomatycznyni 1. «dotyczący dyplomacji, odnoszący się do dyplomacji lub dyplomatów, należący do dyplomacji» Stosunki dyplomatyczne. Przedstawiciele dyplomatyczni. Wiza, nota dyplomatyczna. Służba dyplomatyczna. Kariera dyplomatyczna. Język… … Słownik języka polskiego
fertyczny — fertycznyni «żwawy, zwinny, ruchliwy, zgrabny, zręczny» Fertyczna dziewczyna. Fertyczne podskoki. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
gibki — gibcy «giętki, sprężysty, zwinny, zręczny» Gibka kibić, gibkie ruchy. Gibcy młodzieńcy … Słownik języka polskiego
gracki — grackiccy przestarz. «dzielny, zręczny, chwacki» Gracki chłopak, młodzian … Słownik języka polskiego
gracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «człowiek biorący udział w grze towarzyskiej, sportowej, hazardowej» Dobry, doskonały gracz w kręgle, w szachy, w piłkę nożną. Nałogowy, namiętny gracz karciany. Gracze klubu „Spójnia . przen. «o kimś… … Słownik języka polskiego