zręczność

См. также в других словарях:

• zręczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. zręcznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejętność sprawnego wykonywania pewnych czynności; zwinność, sprawność fizyczna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chwalić się swoją… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zręczność — ż V, DCMs. zręcznośćści, blm 1. «zdolność do sprawnego wykonywania określonych czynności, zwinność, sprawność fizyczna» Zręczność manualna. Żonglerska zręczność. Z kocią zręcznością wdrapał się na drzewo. 2. «umiejętność odpowiedniego… …   Słownik języka polskiego

• dyplomacja — ż I, DCMs. dyplomacjacji; lm D. dyplomacjacji (dyplomacjacyj) 1. «działalność organów państwowych i ich przedstawicielstw za granicą w zakresie realizowania polityki zewnętrznej na drodze pokojowej oraz reprezentowania i ochrony interesów państwa …   Słownik języka polskiego

• ekwilibrystyka — ż III, CMs. ekwilibrystykayce, blm «akrobatyczne ćwiczenia gimnastyczne, polegające na zachowaniu równowagi w utrudnionych warunkach, np. na linie» Karkołomna ekwilibrystyka. Uprawiać ekwilibrystykę. przen. «zręczność, umiejętność lawirowania»… …   Słownik języka polskiego

• małpi — «odnoszący się do małpy; właściwy małpom, podobny do małp» Małpia złośliwość, zręczność. Małpie ruchy, miny …   Słownik języka polskiego

• manualny — książk. «odnoszący się do ręki, wykonywany rękami; ręczny» Czynności manualne. Umiejętności, zdolności manualne. Zręczność manualna. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• misterność — ż V, DCMs. misternośćści, blm «kunsztowność, precyzyjność, wymyślność; umiejętność, biegłość, zręczność» Misterność kompozycji. Misterność wykonania dzieła …   Słownik języka polskiego

• prestidigitatorski — przym. od prestidigitator Sztuka, zręczność prestidigitatorska …   Słownik języka polskiego

• smykałka — ż III, CMs. smykałkałce, blm pot. «umiejętność, zdolność, zręczność, spryt» Mieć smykałkę do interesów. ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

• sport — m IV, Ms. sportrcie; lm M. y 1. D. u «ćwiczenia i gry służące podnoszeniu i nabywaniu sprawności fizycznej i wyrabianiu pewnych cech charakteru, jak wytrwałość, lojalność, nawyk przestrzegania reguł» Sport automobilowy a. samochodowy. Sport… …   Słownik języka polskiego

• sprawność — ż V, DCMs. sprawnośćści 1. blm «zdolność żywego organizmu do wykonywania określonych czynności; dobrze opanowana i wyćwiczona umiejętność ruchowa lub umysłowa; zręczność» Sprawność fizyczna, umysłowa. Sprawność ruchów. Podnosić, rozwijać… …   Słownik języka polskiego