-
1 zmurszały
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmurszały
-
2 zmurszały
1. трухлявый, прогнивший;2. обветшалый, ветхий; \zmurszały mur обветшалая стена+1. zbutwiały, spróchniały
* * *1) трухля́вый, прогни́вший2) обветша́лый, ве́тхийzmurszały mur — обветша́лая стена́
Syn:zbutwiały, spróchniały 1) -
3 zmurszały
-
4 zmurszały
-
5 zmurszały
• rotten -
6 zmurszały
[змуршали]adj -
7 zmurszały
струхлявілий -
8 lód zmurszały
• rotten ice -
9 ветхий
-
10 обветшалый
-
11 zbutwiały
-
12 прогнивший
spróchniały, zbutwiały, zmurszały -
13 трухлявый
spróchniały, zbutwiały, zmurszały -
14 змиршавілий
zmyrszawiłyjприкм. -
15 rotten
['rɔtn]adjfruit zgniły; meat, eggs, teeth zepsuty; wood spróchniały, zmurszały; ( inf) ( unpleasant) paskudny; ( bad) kiepski, marny* * *1) ((of meat, fruit etc) having gone bad; decayed: rotten vegetables.) zgniły2) (bad; mean: What rotten luck!; It was a rotten thing to do.) paskudny -
16 rotten
zgniłyzmurszały -
17 rotten ice
lód topniejącylód zmurszały -
18 altersschwach
altersschwach zgrzybiały, pop. zramolały; fam. fig zdezelowany, rozklekotany; zmurszały (ze starości) -
19 morsch
morsch zmurszały, spróchniały;morsch werden <z>murszeć, <s>próchnieć -
20 brüchig
1) ( mürbe, leicht brechend) Gestein, Frieden kruchy; Fingernägel łamliwy; Leder popękana; Pergament zmurszały
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zmurszały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zmurszał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmurszały płot, pień. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmurszały — «taki, który zmurszał, spróchniały» Zmurszały płot. Zmurszałe drewno. przen. «przestarzały, skostniały, niezmienny w swej postaci» Zmurszałe poglądy, idee … Słownik języka polskiego
posada — Chwiać się, drżeć, dygotać, trząść się, zachwiać się, zadrżeć, zadygotać, zatrząść się w posadach a) «o budynkach, ziemi itp.: być gwałtownie, silnie wstrząsanym»: Od dołu budynku rozlega się kilka potężnych wybuchów. Mury drżą w posadach. CKM… … Słownik frazeologiczny
sęk — m III, D. a, N. sękkiem; lm M. i 1. «dolna część uschniętej lub uciętej gałęzi pozostała przy pniu» Obciosać pień z sęków. ◊ pot. W tym sęk «na tym polega trudność, kłopot; w tym jest szkopuł» 2. «podstawa gałęzi wrośnięta w drewno pnia i mająca… … Słownik języka polskiego
strupieszały — strupieszałyali «zmartwiały, zgrzybiały; spróchniały, zmurszały» Strupieszałe towarzystwo. Strupieszała kasta … Słownik języka polskiego
zmumifikowany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zmumifikować (p.) zmumifikowany zmumifikowanyni w użyciu przym. «taki, który stał się mumią, uległ samoistnej mumifikacji» Zmumifikowany owad w bursztynie. Pod lodowcem odkryto zmumifikowane ciało. przen.… … Słownik języka polskiego
spróchniały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który spróchniał; zmurszały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spróchniały pomost. Spróchniałe deski w podłodze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
starość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. starośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres życia obejmujący lata po wieku dojrzałym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pogodna, smutna, samotna, trudna starość. Starość dokucza … Langenscheidt Polski wyjaśnień