Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zmarły

  • 1 zmarły

    zmar|ły
    \zmarłyli 1. умерший, покойный;
    2. Чу покойник, покойный
    +

    2. nieboszczyk

    * * *
    1) уме́рший, поко́йный
    2) zmarły м поко́йник, поко́йный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zmarły

  • 2 umarły

    umar|ły
    \umarłyli 1. умерший, мёртвый, покойный;
    2. \umarłyły покойник, покойный; ● tyle pomoże (zda się) co \umarłyłemu kadzidło как мёртвому припарка (поможет)
    +

    1. zmarły 2. zmarły, nieboszczyk

    * * *
    1) уме́рший, мёртвый, поко́йный
    2) umarły м поко́йник, поко́йный
    - tyle zda się co umarłemu kadzidło
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > umarły

  • 3 martwy

    прил.
    • бездеятельный
    • безжизненный
    • мертв
    • мертвенный
    • мертвый
    • мёртвый
    • неживой
    • неодушевленный
    * * *
    martw|y
    \martwyi 1. мёртвый;

    \martwy człowiek мёртвый человек; \martwye rośliny мёртвые растения; \martwy wzrok мёртвый (мертвенный) взгляд; \martwya cisza мёртвая тишина;

    2. \martwyу мёртвый, мертвец;

    ● \martwy sezon мёртвый сезон; stanąć (utknąć) na \martwyym punkcie остановиться на мёртвой точке;

    \martwyа natura иск. натюрморт
    +

    2. zmarły

    * * *

    martwy człowiek — мёртвый челове́к

    martwe rośliny — мёртвые расте́ния

    martwy wzrokмёртвый (ме́ртвенный) взгляд

    martwa cisza — мёртвая тишина́

    2) martwy м мёртвый, мертве́ц
    - stanąć na martwym punkcie
    - utknąć na martwym punkcie
    - martwa natura
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > martwy

  • 4 nieboszczyk

    сущ.
    • мертвец
    • покойник
    * * *
    nieboszczy|k
    ♂, мн. И. \nieboszczykcy/\nieboszczykki разг. покойник; покойный
    * * *
    м, мн И nieboszczycy / nieboszczyki разг.
    поко́йник; поко́йный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nieboszczyk

  • 5 zm.

    zmarł, zmarły у́мер, уме́рший, сконча́вшийся

    Słownik polsko-rosyjski > zm.

См. также в других словарях:

  • zmarły — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, zmarłyrli {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która zmarła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Módlmy się za naszych zmarłych. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zmarły — zmarłyli imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zemrzeć (p.) zmarły w użyciu rzecz. «osoba, która zmarła» Pochować zmarłego …   Słownik języka polskiego

  • Vader (band) — Infobox musical artist Name = Vader Img capt = Vader performing live at Metalmania 2008 Img size = 250 Landscape = yes Background = group or band Alias = Origin = Olsztyn, Poland Years active = 1986–present Label = Regain Mystic Productions… …   Wikipedia

  • Laurynas Gucevičius — Portait moderne Nom de naissance Laurynas Masiulis Naissance avant le 5 août 1753 Migo …   Wikipédia en Français

  • błogosławiony — błogosławionywieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. błogosławić (p.) błogosławiony w użyciu przym. «nieoceniony, pomyślny, chwalebny, zbawienny» Błogosławiony czas. Błogosławiona cisza, myśl. ∆ Błogosławionej pamięci «w religii mojżeszowej: o… …   Słownik języka polskiego

  • denat — m IV, DB. a, Ms. denatacie; lm M. denataci, DB. ów «człowiek zmarły śmiercią gwałtowną, nienaturalną; samobójca lub zamordowany» Znaleźć zwłoki denata. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kanonizacja — ż I, DCMs. kanonizacjacji; lm D. kanonizacjacji (kanonizacjacyj) «w kościele katolickim: akt kościelny, na mocy którego zmarły zostaje uznany za świętego; kanonizowanie» ‹śrdwłc. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… …   Słownik języka polskiego

  • nieboszczyk — m III, DB. a, N. nieboszczykkiem; lm M. ci nieboszczykcy (te i), DB. ów «człowiek zmarły (niekiedy używane w funkcji przydawki rzeczownikowej)» Opłakiwano nieboszczyka …   Słownik języka polskiego

  • testament — m IV, D. u, Ms. testamentncie; lm M. y «akt prawny, za pomocą którego spadkodawca rozporządza własnym majątkiem na wypadek swej śmierci» Testament rodziców. Otworzyć, obalić testament. Sporządzić testament. Zapisać coś komuś w testamencie. Zmarły …   Słownik języka polskiego

  • umarły — imiesł. przeszły przymiotnikowy czas. umrzeć (p.) umarły, umarła w użyciu rzecz. «człowiek zmarły; nieboszczyk, trup» Ten hałas zbudziłby umarłego. □ Tyle to pomoże, co umarłemu kadzidło …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»