-
1 zgubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren -
2 wątek
3) stracić [ lub zgubić] \wątek den Faden verlieren, aus dem Konzept geraten -
3 gubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren
См. также в других словарях:
tracić – stracić [gubić – zgubić] wątek — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać rozumieć to, co ktoś mówi, co się czyta, czego się słucha, nie móc się skupić na danym temacie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówił długo i nudno, więc słuchacze szybko stracili wątek. Ciągły ruch w czytelni sprawiał, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wątektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}lit. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozwijający się w czasie szereg zdarzeń fabularnych w utworze epickim lub dramatycznym, powiązanych wewnętrznie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wątek — m III, D. wątektku, N. wątektkiem; lm M. wątektki 1. «układ nici biegnących w poprzek tkaniny, prostopadle do nici osnowy, przeplatających się z nimi w określonym porządku; także: przędza, nici przeznaczone na ten układ» Jedwabny wątek. Kolorowy… … Słownik języka polskiego
wątek — Zgubić, gubić, stracić, tracić wątek zob. zgubić 2 … Słownik frazeologiczny
zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… … Słownik frazeologiczny
zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… … Słownik języka polskiego
gubić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gubićbię, gubićbi, gubićbiony {{/stl 8}}– zgubić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić coś przez nieuwagę; błądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gubić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zacukać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zacukać sięam się, zacukać sięa się, zacukać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} speszyć się, stremować się, zgubić wątek, nie umieć przypomnieć sobie czegoś, zmieszać się podczas rozmowy, nie umieć znaleźć właściwej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gubić — kogoś, coś z oczu (z oka) zob. oko 57. Gubić krok zob. krok 18. Gubić myśl, wątek zob. zgubić 2. Gubić rytm, takt zob. zgubić 3 … Słownik frazeologiczny
stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę … Słownik frazeologiczny
tracić — nerwy; tracić panowanie nad sobą, nad nerwami «ulegać emocjom, bardzo się denerwować»: Panu trzeba łopatą pakować do głowy. Uniosłem się, przepraszam, ale w zetknięciu z tępotą zawsze tracę nerwy. S. Zieliński, Listy. Piekąca tęsknota za Ireną… … Słownik frazeologiczny