-
1 zgrzyt
grate, rasp, (przen: nieprzyjemna sytuacja) embarrassment* * *mi1. (= odgłos zgrzytania) grate, grind, jar; zgrzyty i trzaski noise interference, blasting; bez najmniejszego zgrzytu without the slightest hitch.2. pot. (= sprzeczka) argument.3. pot. (= niemiłe wrażenie) embarrassment; ale zgrzyt! what an embarrassment!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgrzyt
-
2 zgrzyt
słychać zgrzyt klucza w zamku man hört den Schlüssel im Schloss;zgrzyty pl (nieporozumienia) Unstimmigkeiten pl -
3 zgrzyt
-
4 zgrzyt
сущ.• горшок• скрежет* * *♂, Р. \zgrzytu 1. скрежет;2. перен. разлад; диссонанс* * *м, P zgrzytu1) скре́жет2) перен. разла́д; диссона́нс -
5 zgrzyt
grincement -
6 zgrzyt
ч скрегіт -
7 zgrzyt
vasos -
8 zgrzyt|nąć
pf — zgrzyt|ać1 impf (zgrzytnęła, zgrzytnęli — zgrzytam) vi 1. (wydawać odgłos) [zawiasy] to creak, to grate; [dźwignia biegów] to grind 2. (zębami) to grind one’s teeth; (ze złości) to gnash one’s teethThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgrzyt|nąć
-
9 cichy zgrzyt
тихий скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > cichy zgrzyt
-
10 głęboki zgrzyt
глубокий скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > głęboki zgrzyt
-
11 krótki zgrzyt
короткий скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > krótki zgrzyt
-
12 nagły zgrzyt
внезапный скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nagły zgrzyt
-
13 ostry zgrzyt
острый скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ostry zgrzyt
-
14 potworny zgrzyt
ужасный скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > potworny zgrzyt
-
15 przenikliwy zgrzyt
пронзительный скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przenikliwy zgrzyt
-
16 przeraźliwy zgrzyt
ужасный скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przeraźliwy zgrzyt
-
17 słychać zgrzyt
слышать скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słychać zgrzyt
-
18 słyszeć zgrzyt
слышать скрежетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słyszeć zgrzyt
-
19 скрежет
-
20 горшок
сущ.• donica• doniczka• dysharmonia• dzban• dzbanek• garnek• jar• naczynie• rondel• słoik• słój• wazon• zgrzyt* * *
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zgrzyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zgrzytycie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dźwięk, powstający w wyniku tarcia o siebie twardych przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgrzyt zębami. Zgrzyt piły. Zgrzyt… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgrzyt — m IV, D. u, Ms. zgrzytycie; lm M. y «odgłos powstający przy tarciu o siebie twardych przedmiotów (np. metalu o metal lub drewno, szkło, zębów o zęby)» Przenikliwy, ostry zgrzyt. Zgrzyt łańcuchów. Zgrzyt klucza w zamku. Zgrzyt piły. Zgrzyt… … Słownik języka polskiego
zgrzytać — ndk I, zgrzytaćam, zgrzytaćasz, zgrzytaćają, zgrzytaćaj, zgrzytaćał zgrzytnąć dk Va, zgrzytaćnę, zgrzytaćniesz, zgrzytaćnij, zgrzytaćnął, zgrzytaćnęła, zgrzytaćnęli, zgrzytaćnąwszy 1. «wydawać, wywoływać, powodować zgrzyt» Żwir zgrzytał pod… … Słownik języka polskiego
скрежет — род. п. а, скреготать, скрежетать, укр. скреготати, скрегочу, скрегiт, род. п. оту скрежет , блр. скреготаць, скрыгаць скрежетать , др. русск скрежьтати, скрегътати, скрьгътати, русск. цслав. скръгътати, ст. слав. скрьжьтъ βρυγμός (Зогр., Мар.),… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Judith Herzberg — Judith Frieda Lina Herzberg, née à Amsterdam le 4 novembre 1934, est une poétesse, dramaturge, scénariste et essayiste néerlandaise. Sommaire 1 Biographie 2 Œuvre 2.1 Poésie 2.2 Théâtre … Wikipédia en Français
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
chrobot — m IV, D. u, Ms. chrobotocie; lm M. y «odgłos wywołany przesuwaniem (się) czegoś ciężkiego, twardego (zwłaszcza: metalowego), darciem, gryzieniem itp.; chrzęst, trzask, zgrzyt» Chrobot piły, łańcucha. Chrobot czołgu. Chrobot myszy w spiżarni.… … Słownik języka polskiego
chrzęst — m IV, D. u, Ms. chrzęstęście; lm M. y «odgłos kruszenia się, łamania się czegoś, tarcia o coś; trzask, szczęk, zgrzyt; chrobotanie» Chrzęst piasku, słomy, igliwia. Chrzęst czołgu, zbroi, piły. Chrzęst ścinanego zboża. Chrzęst klucza w zamku … Słownik języka polskiego
dźwięk — m III, D. u, N. dźwiękkiem; lm M. i 1. «wszelkie wrażenie słuchowe będące reakcją na bodziec zewnętrzny; brzmienie czegokolwiek; głos, szmer, hałas, zgrzyt, stuk» Dźwięki mazurka, walca. Dźwięk dzwonka, fletu, cymbałów. Maszerować przy dźwiękach… … Słownik języka polskiego
przeraźliwy — przeraźliwywszy 1. «taki, który przeraża, budzi strach, lęk, grozę; przeszywający» Przeraźliwy huk, krzyk, zgrzyt. Przeraźliwy gwizd syreny. Przeraźliwe wycie psów. Przeraźliwy widok. 2. «występujący w dużym natężeniu, intensywny; okropny,… … Słownik języka polskiego
tępy — tępypi 1. «mający nieostrą, nie wyostrzoną krawędź, część służącą do cięcia; źle tnący, słabo kłujący; nieostry, nie naostrzony» Tępe nożyczki, narzędzia. Tępy nóż. ◊ Tępy cios, tępe uderzenie «cios, uderzenie zadane czymś nieostrym, nie tnącym»… … Słownik języka polskiego