-
21 say
[seɪ] 1. pt, pp said, vt 2. nto have a/some say in sth — mieć coś do powiedzenia w jakiejś sprawie, mieć na coś (pewien) wpływ
she said (that) I was to give you this — powiedziała, że mam ci to dać
it says on the sign "No Smoking" — na znaku napisane jest "Palenie wzbronione"
there is something/a lot to be said for this description — ten opis ma parę/wiele zalet
it goes without saying that … — to oczywiste, że …
say (that) you won a million pounds — powiedzmy, że wygrałeś milion funtów
* * *[sei] 1. 3rd person singular present tense - says; verb1) (to speak or utter: What did you say?; She said `Yes'.) mówić2) (to tell, state or declare: She said how she had enjoyed meeting me; She is said to be very beautiful.) powiedzieć3) (to repeat: The child says her prayers every night.) powtarzać4) (to guess or estimate: I can't say when he'll return.) zgadnąć, ocenić, powiedzieć2. noun(the right or opportunity to state one's opinion: I haven't had my say yet; We have no say in the decision.) wypowiedzenie się- saying- have
- I wouldn't say no to
- let's say
- say
- say the word
- that is to say -
22 eingehen
1. * s vi1) ( ankommen) nadchodzićauf Einzelheiten eingehen — wnikać w szczegóły
auf etw eingehen — zgodzić się na coś
2) ( zugrunde gehen) zamierać3) ( Stoff) zbiegać się2. * s vtVerpflichtungen eingehen — podejmować zobowiązania
eine Wette eingehen — zakładać się
-
23 consent
[kən'sɛnt] 1. nzgoda f2. vito consent to — zgadzać się (zgodzić się perf) na +acc
age of consent — pełnoletność (określona prawnie dolna granica wieku, przy której dopuszcza się współżycie płciowe i zawieranie związków małżeńskich)
* * *[kən'sent] 1. verb(to give permission or agree (to): I had no choice but to consent to the plan; Her father consented to her marrying me although I was just a poor student.) wyrażać zgodę2. noun(agreement; permission: You have my consent to leave.) zgoda -
24 issue
['ɪʃuː] 1. n( problem) sprawa f, kwestia f; ( of magazine) ( edition) wydanie nt; ( number) numer m; (old) ( offspring) potomstwo nt2. vt 3. vito issue from — wypływać z +gen
the point at issue is … — chodzi o +acc
to confuse/cloud the issue — zaciemniać (zaciemnić perf) sprawę
to issue sth to sb, issue sb with sth — wydawać (wydać perf) coś komuś
to take issue with sb (over) — nie zgadzać się (nie zgodzić się perf) z kimś (w kwestii +gen)
to make an issue of sth — robić (zrobić perf) z czegoś (wielką) sprawę
* * *['iʃu:] 1. verb1) (to give or send out, or to distribute, especially officially: The police issued a description of the criminal; Rifles were issued to the troops.) wydać2) (to flow or come out (from something): A strange noise issued from the room.) wydostać się na zewnątrz2. noun1) (the act of issuing or process of being issued: Stamp collectors like to buy new stamps on the day of issue.) emisja2) (one number in the series of a newspaper, magazine etc: Have you seen the latest issue of that magazine?) numer3) (a subject for discussion and argument: The question of pay is not an important issue at the moment.) temat -
25 agreement
[ə'griːmənt]n* * *1) (the state of agreeing: We are all in agreement.) zgoda2) (a business, political etc arrangement, spoken or written: You have broken our agreement; We have signed an agreement.) porozumienie -
26 O.K.
['əu'keɪ] 1. excl ( inf)( showing agreement) w porządku; ( in questions) dobrze?, zgoda?; ( granted) zgoda2. adj( average) w porządku post; ( acceptable) do przyjęcia post3. vtzgadzać się (zgodzić się perf) na +acc4. nto give sb the O.K. (to …) — pozwalać (pozwolić perf) komuś ( +infin)
to give sth the O.K. — wyrażać (wyrazić perf) zgodę na coś
is it O.K.? — może być?
are you O.K.? — (czy) wszystko w porządku?
are you O.K. for money? — (czy) masz dosyć pieniędzy?
it's O.K. with/by me — mnie to nie przeszkadza
* * *[ou'kei] 1. interjection, adjective, adverb(all right: Will you do it? O.K., I will; Is my dress O.K.?; That's O.K. with/by me (= I agree).) dobra, w porządku2. noun(approval: He gave the plan his O.K.) zgoda -
27 yes
[jɛs] 1. adv 2. n* * *[jes](used to express agreement or consent: Yes, that is true; Yes, you may go.) tak -
28 zusagen
II v/i -
29 abwinken
-
30 beipflichten
ich muß dir beipflichten muszę przyznać ci rację -
31 einverstanden
einverstanden adj: einverstanden sein (mit) zgadzać < zgodzić> się (z I, na A), <za>aprobować pf (A);einverstanden! zgoda! -
32 einwilligen
-
33 übereinstimmen
über'einstimmen v/i: mit etwas übereinstimmen być zgodnym z (I), odpowiadać (D); ( einer Meinung sein) zgadzać < zgodzić> się ( in etwas z I; darin, dass co do tego, że) -
34 zustimmen
jemandem zustimmen przytakiwać <- knąć> k-u;zustimmend nicken przytakiwać <- knąć> skinieniem głowy -
35 abnicken
ab|nickenvt ( fam) -
36 einigen
-
37 einverstanden
ei nverstanden adj[mit jdm/etw] \einverstanden sein zgadzać [ perf zgodzić] się [z kimś/czymś]sich mit etw \einverstanden erklären wyrażać [ perf wyrazić] zgodę na coś\einverstanden! zgoda! -
38 einwilligen
-
39 konform
-
40 Nein
См. также в других словарях:
zgadzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zgadzać sięam się, zgadzać sięa się, zgadzać sięają się {{/stl 8}}– zgodzić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zgadzać siędzę się, zgadzać siędzi się, zgódź się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgadzać się — → zgodzić się … Słownik języka polskiego
zgodzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zgadzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zgodzić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzi się, zgódź się {{/stl 8}}{{stl 7}} umówić się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgodzić się — dk VIa, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzisz się, zgódź się, zgodzić siędził się zgadzać się ndk I, zgodzić sięam się, zgodzić sięasz się, zgodzić sięają się, zgodzić sięaj się, zgodzić sięał się 1. «udzielić na coś zgody, przystać na coś»… … Słownik języka polskiego
żaden — + żadna, żadne odm. jak przym. 1. «zaimek określający występujący w zdaniach przeczących jako przydawka, oznaczający całkowity brak osoby, przedmiotu, właściwości; ani jeden» Nie przyszedł żaden interesant. Nie było żadnego telefonu. Nie mieć… … Słownik języka polskiego
stawić — dk a. ndk VIa, stawićwię, stawićwisz, staw, stawićwił, stawićwiony daw. dziś tylko we fraz. Stawić czoło komuś, czemuś «oprzeć się, odważnie się przeciwstawić komuś, czemuś; podjąć walkę z kimś, czymś» ◊ Stawić opór «przeciwstawić się,… … Słownik języka polskiego