-
1 abdrängen
-
2 drängen
drängen v/t odpychać < odepchnąć> ( zur Seite na bok), spychać < zepchnąć> ( von der Straße z drogi); wypierać <- przeć> ( aus etwas z G); zur Eile usw przynaglać ( jemanden zu k-o do G); vi ( fordern) nalegać ( auf D na A);die Zeit drängt czas nagli; -
3 hinunterstürzen
hi'nunterstürzen v/t strącać <- cić>, spychać < zepchnąć> w dół; vi (sn) runąć pf ( von z G);vr sich hinunterstürzen von … rzucić się pf, skoczyć pf z (G) -
4 Peter
Peter m Piotr;Schwarzer Peter ( Spiel) czarny Piotruś;fig jemandem den schwarzen Peter zuschieben zepchnąć pf odpowiedzialność na k-o -
5 Rand
Rand m (Rand[e]s; Ränder) brzeg, krawędź f, skraj; eines Ortes, Waldes a kraniec; DRUK, fig margines;bis an den Rand voll napełniony po brzegi;außer Rand und Band sein nie posiadać się ( vor Freude usw z radości usw); Kinder rozdokazywać się, rozswawolić się;mit etwas, jemandem nicht zu Rande kommen →LINK="zurande" zurande -
6 schieben
-
7 stoßen
I v/tdie Kugel stoßen pchnąć pf kulą;jemandem den Dolch in die Brust stoßen pchnąć pf k-o sztyletem w pierś;von sich stoßen, zur Seite stoßen odpychać < odepchnąć> od siebie, w bok;7. fam. fig jemanden vor den Kopf stoßen urazić pf k-o;II v/i8. ( rütteln) trząść;9. ( angrenzen) stykać się, graniczyć (an A z I);auf Schwierigkeiten stoßen napot(y)kać trudności; (sich anschließen) dołączać <- czyć> (się) ( zu uns do nas);III v/r sich am Kopf stoßen stłuc pf sobie głowę;sich an der Tischkante stoßen uderzyć się pf o kant stołu;
См. также в других словарях:
zepchnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}spychać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}usunąć [zepchnąć] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w cień [na drugi plan] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zepchnąć — dk Va, zepchnąćnę, zepchnąćniesz, zepchnąćnij, zepchnąćnął, zepchnąćnęła, zepchnąćnęli, zepchnąćnięty, zepchnąćnąwszy spychać ndk I, zepchnąćam, zepchnąćasz, zepchnąćają, zepchnąćaj, zepchnąćał, zepchnąćany 1. «pchnięciem spowodować zmianę… … Słownik języka polskiego
usunąć [zepchnąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}w cień [na drugi plan] {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawić kogoś, coś dotychczasowego znaczenia, pozycji; czynić mniej ważnym, znaczącym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawa ta usunęła w cień wszystkie zmartwienia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spychać — → zepchnąć … Słownik języka polskiego
spychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spychaćam, spychaća, spychaćają, spychaćany {{/stl 8}}– zepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, spychaćnę, spychaćnie, spychaćnij, spychaćnął, spychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
margines — 1. Być, znaleźć się na marginesie (czegoś) «przestać się liczyć, stracić na znaczeniu, na wartości, być odsuniętym od czegoś»: Z czasem podzielone wewnętrznie partie komunistyczne znalazły się właściwie na marginesie życia politycznego (...). A.… … Słownik frazeologiczny
dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… … Słownik języka polskiego
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
piłeczka — I ż III, CMs. piłeczkaczce; lm D. piłeczkaczek «mała piłka do gry» Piłeczka pingpongowa. ◊ Odbić piłeczkę «w biurokratyczny sposób zepchnąć na kogoś jakąś pracę, odpowiedzialność za coś, nie podjąć się jakiejś pracy wbrew oczekiwaniom, przekazać… … Słownik języka polskiego
plan — m IV, D. u, Ms. plannie; lm M. y 1. «zamiar, zamysł, pomysł, projekt» Fantastyczny, realny, szalony, zuchwały plan. Plan co do kogoś, czegoś. Snuć plany na przyszłość. Mieć coś w planie. Plan dojrzewa. Plan się udał, spełzł na niczym. ◊ Pokrzyż … Słownik języka polskiego
popychadło — n III, Ms. popychadłodle; lm D. popychadłodeł pot. «osoba, którą się wszyscy posługują, nie wykazująca inicjatywy, niesamodzielna w pracy, traktowana lekceważąco» Być popychadłem w domu. Pozwolił się zepchnąć do roli popychadła. Traktować kogoś… … Słownik języka polskiego