-
1 zdybać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdybać
-
2 zdybać
глаг.• поймать -
3 zdybać
surprendre -
4 zdybać
здибати -
5 zdyb|ać
pf (zdybię) vt pot. to catch- zdybał ją z kochankiem he caught her with her lover- zdybać kogoś na kradzieży/kłamstwie to catch sb stealing/lying- zdybać kogoś na gorącym uczynku to catch sb red-handed a. in the actThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdyb|ać
-
6 przydybać
глаг.• застать• поймать* * *przydyba|ć\przydybaćny сов. разг. застигнуть, застичь, захватить врасплох, накрыть+przyłapać, zdy-bać
* * *przydybany сов. разг.засти́гнуть, засти́чь, захвати́ть враспло́х, накры́тьSyn:
См. также в других словарях:
zdybać — dk IX, zdybaćbię, zdybaćbiesz, zdyb, zdybaćał, zdybaćany pot. «spotkać, znaleźć kogoś, coś poszukiwanego, zwłaszcza przychwycić kogoś znienacka na jakimś złym uczynku» Zdybać kogoś na kradzieży, na kłamstwie … Słownik języka polskiego
