-
1 zdruzgotać
глаг.• разить• размозжить• сокрушить* * *zdruzgo|tać\zdruzgotaćcze/\zdruzgotaćce, \zdruzgotaćtany сов. сокрушить+strzaskać, zmiażdżyć, zgruchotać
* * *zdruzgocze / zdruzgoce, zdruzgotany сов.сокруши́тьSyn: -
2 zgnieść
глаг.• давить• задавить• замять• подавлять• помять• попирать• раздавить• раздавливать• разрушать• расплющивать• расплющить• растоптать• скомкать• смять• сокрушать• уничтожать* * *zgni|eść\zgnieśćotę, \zgnieśćecie, \zgnieśćótł, \zgnieśćetli, \zgnieśćeciony сов. 1. смять; скомкать;\zgnieść sukienkę смять платье; \zgnieść gazetę скомкать газету;
2. раздавить; смять;\zgnieść pomidor раздавить помидор; \zgnieść przeciwnika раздавить (смять) противника;
3. сдавить, сжать, стиснуть;\zgnieść w objęciach стиснуть в объятиях+1. pognieść, zmiąć 2. zdruzgotać
* * *zgniotę, zgniecie, zgniótł, zgnietli, zgnieciony сов.1) смять; ско́мкатьzgnieść sukienkę — смять пла́тье
zgnieść gazetę — ско́мкать газе́ту
2) раздави́ть; смятьzgnieść pomidor — раздави́ть помидо́р
zgnieść przeciwnika — раздави́ть ( смять) проти́вника
3) сдави́ть, сжать, сти́снутьzgnieść w objęciach — сти́снуть в объя́тиях
Syn: -
3 zgruchotać
глаг.• сокрушить* * *zgrucho|tać\zgruchotaćcze/\zgruchotaćce, \zgruchotaćcz, \zgruchotaćtany сов. разбить, раздробить;\zgruchotać kość размозжить кость; \zgruchotać samochód разбить вдребезги машину
+ zmiażdżyć, zdruzgotać* * *zgruchocze / zgruchoce, zgruchocz, zgruchotany сов.разби́ть, раздроби́тьzgruchotać kość — размозжи́ть кость
zgruchotać samochód — разби́ть вдре́безги маши́ну
Syn:
См. также в других словарях:
zdruzgotać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}druzgotać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdruzgotać — dk IX, zdruzgotaćoczę a. zdruzgotaćocę, zdruzgotaćoczesz a. zdruzgotaćocesz, zdruzgotaćocz, zdruzgotaćał, zdruzgotaćany «rozbić na drobne kawałki; skruszyć, strzaskać, zmiażdżyć, zgruchotać» Piorun zdruzgotał stare drzewo. Zdruzgotany pomnik.… … Słownik języka polskiego
podruzgotać — dk IX, podruzgotaćoczę a. podruzgotaćocę, podruzgotaćoczesz a. podruzgotaćocesz, podruzgotaćocz, podruzgotaćał, podruzgotaćany «zdruzgotać, rozbić wiele czegoś albo coś w wielu miejscach; potrzaskać, pogruchotać» Kula podruzgotała mu kości. Bomba … Słownik języka polskiego
pył — m IV, D. u, Ms. pyle; lm M. y «drobniutkie, sproszkowane ziarenka ziemi, piasku, różnego rodzaju rozkruszonych lub bardzo rozdrobnionych ciał unoszące się w powietrzu i osiadające na powierzchni przedmiotów; kurz» Pył cementowy, śnieżny, węglowy … Słownik języka polskiego
zgruchotać — dk IX, zgruchotaćoczę (zgruchotaćocę), zgruchotaćoczesz (zgruchotaćocesz), zgruchotaćocz, zgruchotaćał, zgruchotaćany pot. «połamać, rozbić na drobne kawałki; zmiażdżyć, zdruzgotać» Zgruchotana kość przedramienia. Lody zgruchotały okręt.… … Słownik języka polskiego
druzgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, druzgotaćoczę || druzgotaćocę, druzgotaćocze || druzgotaćoce, druzgotaćany {{/stl 8}}– zdruzgotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać, łamać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, strzaskaćam, strzaskaća, strzaskaćają, strzaskaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbić na kawałki; rozwalić, roztłuc, skruszyć, zdruzgotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Domy strzaskane ogniem artylerii. Piorun strzaskał szopę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
