-
1 armi
zbroić, uzbrajać -
2 вооружать
глаг.• uzbrajać• uzbroić• zbroić* * *uzbrajać, zbroić -
3 arm
[ɑːm] 1. n ( ANAT)ręka f, ramię nt; ( of jacket) rękaw m; ( of chair) poręcz f; ( of organization etc) ramię nt- arms2. vtzbroić, uzbrajać (uzbroić perf)* * *I noun1) (the part of the body between the shoulder and the hand: He has broken both his arms.) ramię, ręka2) (anything shaped like or similar to this: She sat on the arm of the chair.) ramię, poręcz•- armful- armband
- armchair
- armpit
- arm-in-arm
- keep at arm's length
- with open arms II verb1) (to give weapons to (a person etc): to arm the police.) zbroić (się), uzbrajać2) (to prepare for battle, war etc: They armed for battle.) szykować się•- armed- arms
- be up in arms
- take up arms -
4 армировать
uzbrajać тех., uzbroić, zbroić -
5 вооружаться
uzbrajać się, zbroić się -
6 натворить
глаг.• czynić• kazać• narobić• nawyczyniać• powodować• robić• spowodować• sprawiać• sprawić• wyrządzać• wyrządzić• wywoływać• zrobić* * * -
7 зброїти
zbrójityдієсл. -
8 aufrüsten
vi -
9 rüsten
vizbroić się; przygotow(yw)ać się ( für den Krieg do wojny) -
10 вооружить
глаг.• uzbrajać• uzbroić• zbroić -
11 reinforce
wzmacniać konstrukcjęzbroić -
12 armer
1. uzbrajać2. uzbroić3. zbroić -
13 militariser
1. militaryzować2. zbroić -
14 géag
1 broń 2 dźwignia 3 gałąź 4 konar 5 kończyna 6 odnoga 7 oparcie 8 plecy 9 poręcz 10 ramię 11 ręka 12 uzbrajać 13 uzbroić 14 zbroić 15 zbrojeniowy -
15 almás
1 broń2 odnoga3 oręż4 ramię5 ręka6 uzbroić7 uzbrojenie8 zbroić -
16 bráso
1 broń2 odnoga3 ramię4 ręka5 uzbroić6 zbroić -
17 bísig
1 broń2 odnoga3 ramię4 ręka5 uzbroić6 zbroić -
18 mag-almás
1 broń2 odnoga3 ramię4 ręka5 uzbroić6 zbroić -
19 sakbat
1 broń2 odnoga3 ramię4 ręka5 uzbroić6 zbroić
См. также в других словарях:
zbroić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}broić {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zbroić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zbroićoję, zbroićoi, zbrój, zbroićojony {{/stl 8}}– zazbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
zbroić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przygotowywać, gromadzić i wytwarzać broń, sprzęt wojskowy z myślą o wojnie; szykować się do wojny, uzbrajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbrojące się państwa Bliskiego Wschodu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ленартович — (Теофиль Lenartowicz, 1822 1893) польский поэт, родом из Варшавы, был профессором в Болонье, написал: Sul carattere della poesia polono slava (Флоренция, 1886). Стихотворения его большей частью изображают сказания и народный быт поляков. Собрание … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Lenartowicz — (spr. tówitsch), Teofil, poln. Dichter, geb. 27. Febr. 1822 in Warschau, gest. 3. Febr. 1893 in Florenz, bildete sich meist durch Selbststudium, arbeitete eine Zeitlang als Praktikant beim Warschauer Landesgericht, ging aber 1848 ins Ausland, wo… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
сбруя — Заимств. в XVIII в. из польск. яз., где zbroja «доспехи, вооружение» производное от zbroić «снаряжать, вооружать» … Этимологический словарь русского языка
militaryzować — ndk IV, militaryzowaćzuję, militaryzowaćzujesz, militaryzowaćzuj, militaryzowaćował, militaryzowaćowany «podporządkowywać życie gospodarcze, społeczne, polityczne kraju celom wojennym» militaryzować się «zbroić się, przygotowywać się do wojny» … Słownik języka polskiego
przeskrobać — dk IX, przeskrobaćbię, przeskrobaćbiesz, przeskrobaćskrob, przeskrobaćał pot. «popełnić drobne przewinienie, przestępstwo; zawinić, przewinić, zbroić, spsocić» Uczeń coś przeskrobał w szkole … Słownik języka polskiego
zbrojenie — n I 1. rzecz. od I zbroić Zbrojenie armii. Zbrojenie żużlobetonu, szkła. 2. lm D. zbrojenieeń tylko w lm «wytwarzanie i gromadzenie wszelkiego rodzaju broni i sprzętu wojennego» Zbrojenia wojenne. Polityka, wyścig zbrojeń. Redukcja, ograniczenie… … Słownik języka polskiego
zbrajoti — ×zbrajoti, oja, ojo (l. zbroić) tr. pulti, kovoti: Ir ateis ant tavęs zbrajoti su vežimais ir ratais ir didžiu pulku žmonių BBEz23,24. Prišoko ant jo, zbrajoj teip kaip anta pikto PK160 … Dictionary of the Lithuanian Language
broić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz ndk VIIb, broićję, broi, brój {{/stl 8}}{{stl 22}}– zbroić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} głównie o dziecku: zachowywać się niegrzecznie, nie powodując jednak poważnej szkody; dokazywać, swawolić, psocić :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień