zboczyć

См. также в других словарях:

• zboczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zbaczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zboczyć — dk VIb, zboczyćczę, zboczyćczysz, zbocz, zboczyćczył zbaczać ndk I, zboczyćam, zboczyćasz, zboczyćaj, zboczyćał «zejść, zjechać w bok od drogi; rzadziej o drodze: skręcić w bok» Zbaczać z drogi, z szosy. Zboczyć na lewo, na prawo. Zboczyć w las,… …   Słownik języka polskiego

• zbaczać — → zboczyć …   Słownik języka polskiego

• droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

• prosty — Być na prostej drodze do czegoś zob. droga 2. Chodzić, iść prostą drogą zob. droga 3. Coś (jest) proste jak drut zob. drut 1. Coś prowadzi, zmierza prostą drogą do czegoś zob. droga 6. Ktoś prosty jak świeca zob. świeca 1. Prosty jak strzała zob …   Słownik frazeologiczny

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… …   Słownik języka polskiego

• poskręcać — dk I, poskręcaćam, poskręcaćasz, poskręcaćają, poskręcaćaj, poskręcaćał, poskręcaćany 1. «skręcić, zwinąć wiele czegoś; skręcić coś w wielu miejscach» Wybuch poskręcał szyny, przewody. Fryzjer zbyt mocno poskręcał włosy. 2. «o większej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• pozjeżdżać — dk I, pozjeżdżaćam, pozjeżdżaćasz, pozjeżdżaćają, pozjeżdżaćaj, pozjeżdżaćał 1. «o wielu osobach, pojazdach itp.: kolejno zjechać w dół» Pozjeżdżali z góry na sankach. Samochody pozjeżdżały do podziemnego garażu. 2. «o wielu osobach, pojazdach… …   Słownik języka polskiego

• trasa — ż IV, CMs. trasasie; lm D. tras 1. «szlak komunikacyjny, linia komunikacyjna; także ważniejsza droga, ulica; arteria» Trasa kolejowa, tramwajowa, autobusowa. Trasa szybkiego ruchu. Ruchliwa, zatłoczona trasa. Mieszkać na trasie Warszawa Otwock. 2 …   Słownik języka polskiego

• wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… …   Słownik języka polskiego