zbiorowy

См. также в других словарях:

• zbiorowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który ma związek z grupą ludzi bądź zbiorem rzeczy, charakterystyczny dla zbioru osób bądź rzeczy, składający się z wielu elementów, będący wytworem grupy osób; gromadny, kolektywny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbiorowy — «odnoszący się do pewnej grupy osób lub zbioru rzeczy, właściwy jakiemuś zbiorowi, złożony z wielu jednostek, składający się na jakiś zbiór; gromadny, kolektywny» Praca zbiorowa. Zbiorowe wydanie dzieł pisarza. Zbiorowa fotografia. Sceny zbiorowe …   Słownik języka polskiego

• Чацкий, Фаддей Феликсович — (Фаддей Игнатий Цезарий Августин Иосиф Иоанн Непомук Онуфрий; Tadeusz Czacki) тайный советник, основатель Кременецкого Лицея, писатель. Сын польского подчашего коронного Щенсного (Sezęsny = Felix) Чацкого и жены его, Екатерины Малаховской,… …   Большая биографическая энциклопедия

• Ryszard Krynicki — (* 28. Juni 1943 im Lager Windberg, St. Valentin, Deutsches Reich) ist ein polnischer Dichter, Übersetzer deutscher Poesie und Verleger. Krynicki ist einer der bedeutendsten Vertreter der zeitgenössischen polnischen Poesie. Er studierte in Poznań …   Deutsch Wikipedia

• КОЛЛЕКТОР КАНАЛИЗАЦИОННЫЙ БАССЕЙНОВЫЙ — коллектор, предназначенный для сбора и отведения сточных вод из канализационной сети одного бассейна канализования (Болгарский язык; Български) басейнен канализационен колектор (Чешский язык; Čeština) vedlejší kanalizační sběrač (Немецкий язык;… …   Строительный словарь

• łono — 1. Na łonie natury, przyrody «w otoczeniu przyrody, na wolnym powietrzu»: W lasku tłumy ludzi i tłumy papierów. Każdy szuka skrawka trawy w cieniu i spędza niedzielę na łonie natury. A. Bobkowski, Szkice. 2. Na łonie rodziny «wśród członków… …   Słownik frazeologiczny

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… …   Słownik języka polskiego

• chóralny — «śpiewany chórem, przeznaczony do śpiewania chórem; stanowiący chór» Pieśń chóralna. Dzieła, utwory chóralne. Zespół chóralny. przen. «o dźwiękach: pochodzący jednocześnie od wielu istot; zbiorowy, ogólny» Chóralny śmiech, płacz, wrzask. Chóralny …   Słownik języka polskiego

• czterdzieścioro — D. czterdzieściororga, CMs. czterdzieściororgu, N. czterdzieściororgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 40, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie… …   Słownik języka polskiego

• czternaścioro — D. czternaściororga, CMs. czternaściororgu, N. czternaściororgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 14, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej»… …   Słownik języka polskiego