-
1 zawzięcie
adv. [milczeć, pracować, spierać się] doggedly, obstinately* * *adv( pracować) relentlessly; ( kłócić się) vehemently* * *adv.stubbornly; ( pracować) relentlessly; (dyskutować, kłócić się) vehemently.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawzięcie
-
2 zawzięcie
pracować hartnäckig, verbissen; kłócić się erbittert, unnachgiebig -
3 zawzięcie
нареч.• упорно• яростно -
4 zawzięcie
[завжіêчє]adv -
5 śmiertelnie
adv. 1. (powodując śmierć) fatally, terminally- była już wtedy śmiertelnie chora she was already terminally ill then- został śmiertelnie ugodzony nożem he was fatally stabbed- śmiertelnie ranny mortally a. fatally wounded2. pot. (ogromnie) śmiertelnie przerażony/poważny dead scared/serious- śmiertelnie kogoś przestraszyć/znudzić to frighten/bore sb to death- on mnie śmiertelnie nudzi he bores me stiff a. rigid- on jest w niej śmiertelnie zakochany he’s madly in love with her- śmiertelnie blady deathly a. ghastly pale3. (zawzięcie) mortally- śmiertelnie się na mnie obraził he was mortally offended with me* * *advśmiertelnie znudzony/przerażony — bored/frightened to death
* * *adv.(blady, zimny) deathly; ( chory) terminally; ( ranny) fatally, mortally; śmiertelnie nudny deadly dull, deadly boring; śmiertelnie poważny deadly serious; śmiertelnie przerażony scared to death, scared stiff; śmiertelnie zmęczony dead beat; śmiertelnie znudzony bored to death, bored stiff.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmiertelnie
-
6 zacięcie
( predyspozycja) bent; (werwa, zapał) verve* * *n.1. (= nacięcie) cut.2. (= rowek) groove.4. pot. (= zapał) verve; (robić coś) z zacięciem (do sth) with verve.adv.(= zawzięcie) relentlessly, persistently.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zacięcie
-
7 завзято
zawzjatoприсл. -
8 away
[ə'weɪ]advbe situated z dala, daleko; ( not present)to be away — być nieobecnym; move
he's away for a week — nie będzie go przez tydzień, wyjechał na tydzień
to take away — ( remove) zabierać (zabrać perf); ( subtract) odejmować (odjąć perf)
to work/pedal (etc) away — zawzięcie pracować/pedałować (etc)
to fade/wither away — colour blaknąć (wyblaknąć perf); enthusiasm, light wygasać (wygasnąć perf); sound cichnąć (ucichnąć perf)
* * *[ə'wei]1) (to or at a distance from the person speaking or the person or thing spoken about: He lives three miles away (from the town); Go away!; Take it away!) stąd2) (in the opposite direction: She turned away so that he would not see her tears.) w drugą stronę3) ((gradually) into nothing: The noise died away.) zanikająco4) (continuously: They worked away until dark.) bez przerwy5) ((of a football match etc) not on the home ground: The team is playing away this weekend; ( also adjective) an away match.) na wyjeździe -
9 bitterly
['bɪtəlɪ]advgorzko; oppose, criticize zawzięcie* * *adverb bitterly disappointed; bitterly cold.) gorzko, okropnie -
10 hotly
['hɔtlɪ]advcontest ostro, zawzięcie; speak, deny stanowczo, kategorycznie* * *1) (eagerly; quickly: The thieves were hotly pursued by the police.) gorączkowo2) (angrily; passionately: The accusations were hotly denied.) gwałtownie -
11 hum
[hʌm] 1. vt 2. vi 3. n( of traffic) szum m; ( of machines) buczenie nt; ( of voices) szmer m* * *1. past tense, past participle - hummed; verb1) (to make a musical sound with closed lips: He was humming a tune to himself.) nucić, śpiewać mormorando2) (to make a similar sound: The bees were humming round the hive.) brzęczeć, bzykać3) (to be active: Things are really humming round here.) pracować zawzięcie2. noun(a humming sound: I could hear the hum of the machines; a hum of conversation.) szum, warkot -
12 keenly
['kiːnlɪ]adv( interested) żywo; feel dotkliwie; watch bacznie; compete zawzięcie* * *adverb bystro -
13 vengeance
['vɛndʒəns]nzemsta fwith a vengeance ( fig) — zapamiętale, zawzięcie
* * *['ven‹əns](harm done in return for injury received; revenge.) zemsta -
14 упорно
нареч.• uparcie• uporczywie• zawzięcie -
15 яростно
нареч.• zawzięcie -
16 dyskut|ować
impf Ⅰ vt (rozmawiać) to discuss, to debate- dyskutować projekt ustawy to debate a bill- można by dyskutować, czy jest to etyczne whether (or not) it’s ethical is debatable, the ethics of it are arguable a. debatable- prywatyzacja jest dziś sprawą najbardziej dyskutowaną privatization is currently a very topical issue ⇒ przedyskutowaćⅡ vi 1. (rozmawiać) to discuss vt (o a. nad czymś sth); to debate (o a. nad czymś (about) sth)- dyskutować z kimś to have a discussion with sb- dyskutować o literaturze/sztuce to have a discussion about literature/art- politycy dyskutowali z sobą zawzięcie nawet w kuluarach the politicians carried on a spirited discussion a. debate even outside the chamber- z tym poglądem można dyskutować that opinion is debatable2. (spierać się) to argue- nie będę z tobą dyskutować na ten temat I’m not going to argue the issue with you- nie dyskutuj, tylko rób co ci każą don’t argue – just do what you’re told to doThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyskut|ować
-
17 dickköpfig
dickköpfig ['dɪkkœpfɪç] -
18 eisern
-
19 hartnäckig
-
20 Leben
Leben <-s, -> ntam \Leben sein żyćein glückliches \Leben führen wieść szczęśliwe życiejdm das \Leben retten ratować [ perf u-] komuś życiemit dem \Leben davonkommen ujść z życiem[bei einem Unfall] ums \Leben kommen stracić życie [w wypadku]2) (\Lebensbedingungen) życie ntjdm/sich das \Leben schwer machen utrudniać komuś/sobie życiezeit meines/seines/... \Lebens za mojego/jego/... życia3) das ewige \Leben życie wieczne [o pozagrobowe]nie im \Leben nigdy w życiudas öffentliche \Leben życie publicznees geht um \Leben und Tod to sprawa życia i śmiercium sein \Leben laufen walczyć o życieetw ins \Leben rufen powoływać [ perf powołać] coś do życiasich [mühsam] durchs \Leben schlagen [zawzięcie] walczyć o swoją pozycję w życiu
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zawzięcie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} z zawziętością, z zapałem, nie dając za wygraną; zaciekle, uparcie, zapamiętale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócić się z kimś zawzięcie. Pracować zawzięcie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zawzięcie — zawzięcieej «z zawziętością, z uporem, z zapałem, z wielką energią» Milczeć zawzięcie. Pracować zawzięcie. Spierać się o coś zawzięcie … Słownik języka polskiego
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
wilk — 1. Bajka o żelaznym wilku «opowiadanie o czymś, co wydaje się nieprawdopodobne, nierealne, w co trudno uwierzyć»: Bezrobocie w peerelu oficjalnie nie istniało, więc i zasiłki dla bezrobotnych wydawały się bajką o żelaznym wilku. Metr 06/04/2001.… … Słownik frazeologiczny
kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… … Słownik języka polskiego
kuma — ż IV, CMs. kumie; lm D. kum 1. «matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i do rodziców dziecka lub matka dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych» 2. pot. «przyjaciółka, sąsiadka, kumoszka» Kumy plotkują zawzięcie. Latać po kumach … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
pieniacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y «człowiek lubiący się procesować z błahych powodów, zawzięcie się procesujący» … Słownik języka polskiego
rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… … Słownik języka polskiego
skakać — ndk IX, skaczę, skaczesz, skacz, skakaćał skoczyć dk VIb, skakaćczę, skakaćczysz, skocz, skakaćczył 1. «odrywać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami; wykonywać skok albo skoki; posuwać się naprzód, wykonując skok lub skoki» Dziewczynka… … Słownik języka polskiego
spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat … Słownik języka polskiego