-
1 zaszczytny
adjhonourable (BRIT), honorable (US)zaszczytne miejsce — a place of honour (BRIT) lub honor (US)
* * *a.creditable, honorable, honorific; zaszczytne miejsce place of honor; zaszczytne stanowisko post of eminence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaszczytny
-
2 zaszczytny
прил.• почетный• почтенный• честный* * *1) почётный2) zaszczytny (o figurze w heraldyce) вид гербовой фигурыobrończy, ochronny, barwy ochronnej защитный* * *почётный+chlubny, chwalebny
* * *Syn: -
3 zaszczytny
zaszczytny ehrenvoll, ehrenhaft;zaszczytne miejsce n Ehrenplatz m -
4 zaszczytny
-
5 zaszczytny
1. glorieux2. honorable -
6 zaszczytny
почесний -
7 zaszczytny
مشهورواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > zaszczytny
-
8 zaszczytny obowiązek
почётный долгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaszczytny obowiązek
-
9 zaszczytny tytuł
почётное правоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaszczytny tytuł
-
10 защитный
-
11 почетный
прил.• czcigodny• honorowy• szanowny• uczciwy• zaszczytny* * *chlubny, dostojny, honorowy, poczesny, zaszczytny -
12 chlubny
прил.• знаменитый• прославленный• славный* * *chlubn|y\chlubnyi, \chlubnyiejszy славный; почётный;\chlubnyа karta славная страница
+ zaszczytny, chwalebny* * *chlubni, chlubniejszyсла́вный; почётныйchlubna karta — сла́вная страни́ца
Syn: -
13 poczesny
прил.• видный• выдающийся• известный• уважительный* * *pocze|sny\poczesnyśni, \poczesnyśniejszy книжн. почётный, видный;\poczesnysnę miejsce почётное место
+ zaszczytny* * *pocześni, pocześniejszy книжн.почётный, ви́дныйpoczesne miejsce — почётное ме́сто
Syn: -
14 szczytny
прил.• благородный• возвышенный* * *szczytn|y\szczytnyiejszy 1. возвышенный, благородный;2. похвальный+1. górny, wzniosły 2. chlubny, zaszczytny
* * *1) возвы́шенный, благоро́дный2) похва́льныйSyn: -
15 creditable
['krɛdɪtəbl]adjzaszczytny, godny uznania* * *adjective (bringing honour or respect: creditable effort.) zaszczytny -
16 chwalebny
adj* * *a.1. (= godny pochwały) praiseworthy, commendable, laudable.2. lit. (= zaszczytny, chlubny) glorious, meritorious.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > chwalebny
-
17 почтенный
прил.• czcigodny• godny• honorowy• przewielebny• szacowny• szanowny• uczciwy• wielebny• zacny• zaszczytny* * *czcigodny, szacowny, szanowny -
18 честный
прил.• czcigodny• godziwy• honorowy• odpowiedni• poczciwy• porządny• prawy• prosty• rzetelny• sprawiedliwy• szanowny• szczery• uczciwy• zacny• zaszczytny* * *fair, porządny, rzetelny, sumienny, uczciwy, zacny -
19 honourable
['ɔnərəbl](= honorable) adjperson, action honorowy* * *adjective (having, showing, bringing or deserving honour: an honourable man.) zaszczytny, poważany -
20 glorieux
1. chełpliwy2. chlubny3. próżny4. pyszny5. sławetny6. sławny7. zaszczytny
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zaszczytny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przynoszący komuś zaszczyt, będący zaszczytem – powodem do chluby, dumy; chlubny, chwalebny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaszczytna funkcja. Zaszczytny obowiązek, stanowisko, tytuł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaszczytny — Zaszczytne miejsce zob. miejsce 5 … Słownik frazeologiczny
zaszczytny — zaszczytnyniejszy «przynoszący zaszczyt, honor; będący wyróżnieniem, zaszczytem; chlubny, chwalebny» Zaszczytna nagroda, misja. Zaszczytne zadanie, wyróżnienie. ◊ Zaszczytne miejsce «miejsce (zwykle przy stole) uważane za uprzywilejowane,… … Słownik języka polskiego
mundur — 1. Obraza munduru «uchybienie osobie noszącej mundur, uchybienie godności żołnierza» 2. Splamić mundur «popełnić czyn niegodny tego, kto nosi mundur»: (...) splamił mundur współpracą z okupantem. K. Kolińska, Orzeszkowa. 3. Włożyć, przywdziać… … Słownik frazeologiczny
chlubny — chlubnyniejszy «taki, jakim można się chlubić; przynoszący chwałę, zaszczyt; zaszczytny, chwalebny» Chlubne świadectwo. Chlubny czyn … Słownik języka polskiego
chwalebny — chwalebnyniejszy 1. «godny pochwały; przykładny, wzorowy» Chwalebny zwyczaj. Chwalebne zamiary, dążenia. 2. książk. «przynoszący chwałę; zaszczytny, chlubny» Chwalebna śmierć. Chwalebne blizny, rany … Słownik języka polskiego
dostojeństwo — n III, Ms. dostojeństwowie 1. blm «powaga, znaczenie wynikające z zajmowanego zaszczytnego stanowiska albo wypływające z wartości umysłowych lub moralnych; majestat» Poczucie własnego dostojeństwa. 2. blm «godny, poważny charakter czegoś, godne,… … Słownik języka polskiego
godność — ż V, DCMs. godnośćści 1. blm «poczucie, świadomość własnej wartości, szacunek dla samego siebie; honor, duma» Godność człowieka, pisarza, żołnierza itp. Mieć poczucie godności. Odejść, odmówić z godnością. 2. lm MD. godnośćści «zaszczytne… … Słownik języka polskiego
krzesło — n III, Ms. krzesłoeśle; lm D. krzesłoseł 1. «mebel służący do siedzenia, mający z tyłu oparcie» Krzesło drewniane, rzeźbione, wyściełane, gięte, miękkie, skórzane. Rząd krzeseł. Usiąść, siedzieć na krześle. Zajmować krzesło. Poprawić się na… … Słownik języka polskiego
maestro — m IV, DB. maestrora, Ms. maestrotrze; lm M. maestroowie, DB. maestrorów «zaszczytny tytuł, zwłaszcza u Włochów, dawany znakomitym muzykom (kompozytorom, wirtuozom, dyrygentom); osoba nosząca ten tytuł; mistrz» ‹wł. z łac.› … Słownik języka polskiego
mahatma — m odm. jak ż IV, CMs. mahatmamie; lm M. mahatmamowie, DB. mahatmamów 1. Mahatma «zaszczytny tytuł Gandhiego, przywódcy hinduskiego ruchu wolnościowego» 2. «tytuł ascety, mistyka, filozofa w Indiach» ‹z sanskr.› … Słownik języka polskiego