-
1 zaszczekać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaszczekać
-
2 zaszczękać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaszczękać
-
3 zaszczękać
глаг.• залаять• пролаять* * *сов. залаять* * *сов.1) защёлкатьzaszczękać zębami — защёлкать (заля́згать) зуба́ми
2) забряца́ть; заля́згатьSyn: -
4 zaszczekać
zaszczekać [zaʃʧ̑ɛkaʨ̑] -
5 zaszczękać
zaszczękać [zaʃʧ̑ɛŋkaʨ̑] -
6 zaszczekać
глаг.• залаять• пролаять* * *сов. залаять* * *сов.зала́ять -
7 zaszczekać
[защекачь]v.dk -
8 zaszczekać
загавкати, забрехати -
9 zaszczekać
casca -
10 залаять
-
11 защелкать
-
12 звенеть
глаг.• brzęczeć• dzwonić• dźwięczeć• pobrzękiwać• szczękać• telefonować• zaszczękać* * *brzęczeć, brzękać, dzwonić -
13 пролаять
-
14 загавкати
zahawkatyдієсл. -
15 bark
[bɑːk] 1. n 2. viszczekać (szczeknąć perf or zaszczekać perf)* * *I 1. noun(the short, sharp cry of a dog, fox etc.) szczekanie2. verb1) (to make this sound: The dog barked at the stranger.) szczekać2) (to utter abruptly: She barked a reply.) warknąćII 1. noun(the covering of the trunk and branches of a tree: He stripped the bark off the branch.) kora2. verb(to take the skin off (part of the body) by accident: I barked my shin on the table.) zedrzeć skórę -
16 clang
-
17 clash
[klæʃ] 1. n(fight, disagreement) starcie nt; (of beliefs, cultures, styles) zderzenie nt; (of events, appointments) nałożenie się nt; ( of weapons) szczęk m; ( of cymbals) brzęk m2. vigangs, political opponents ścierać się (zetrzeć się perf); beliefs kolidować (ze sobą); colours, styles kłócić się (ze sobą); two events, appointments kolidować, nakładać się (nałożyć się perf) (na siebie); weapons szczękać (zaszczękać perf); cymbals brzękać (brzęknąć perf)* * *[klæʃ] 1. noun1) (a loud noise, like eg swords striking together: the clash of metal on metal.) szczęk2) (a serious disagreement or difference: a clash of personalities.) konflikt3) (a battle: a clash between opposing armies.) starcie4) ((of two or more things) an act of interfering with each other because of happening at the same time: a clash between classes.) kolizja2. verb1) (to strike together noisily: The cymbals clashed.) dźwięczeć2) (to fight (in battle): The two armies clashed at the mouth of the valley.) ścierać się3) (to disagree violently: They clashed over wages.) kłócić się4) (to interfere (with something or each other) because of happening at the same time: The two lectures clash.) kolidować5) ((of colours) to appear unpleasant when placed together: The (colour of the) jacket clashes with the (colour of the) skirt.) gryźć się, kłócić się -
18 woof
-
19 anschlagen
См. также в других словарях:
zaszczękać — zębami; zęby komuś zaszczękały zob. ząb 5 … Słownik frazeologiczny
zaszczekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIIa, zaszczekaća, zaszczekaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} o psie, rzadziej lisie, szakalu itp.: wydać charakterystyczny przerywany głos; szczeknąć kilkakrotnie; też: zacząć szczekać; wydać głos naśladujący lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaszczękać — dk I, zaszczękaćam, zaszczękaćasz, zaszczękaćają, zaszczękaćaj, zaszczękaćał «wydać szczęk, spowodować szczękanie; szczęknąć, zabrzękać czymś» Zaszczękały rozkładane na stole sztućce. Zaszczękała otwierana brama. Pies zaszczękał łańcuchem. ◊… … Słownik języka polskiego
zaszczekać — dk I, zaszczekaćka, zaszczekaćają, zaszczekaćał «o psie (rzadziej o lisie, szakalu): wydać krótki, urywany głos; szczeknąć parę razy» Pies zaszczekał w ciemności. przen. Karabin maszynowy zaszczekał krótką serią … Słownik języka polskiego
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… … Słownik języka polskiego