zastrzec

См. также в других словарях:

• zastrzec — dk XI, zastrzecstrzegę, zastrzecstrzeżesz, zastrzecstrzeż, zastrzecstrzegł, zastrzecstrzegli, zastrzecstrzeżony, zastrzecstrzegłszy zastrzegać ndk I, zastrzecam, zastrzecasz, zastrzecają, zastrzecaj, zastrzecał, zastrzecany «sformułować warunki… …   Słownik języka polskiego

• zastrzegać się – zastrzec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} asekurując się, wypowiadać się z góry przeciw czemuś, uprzedzać o czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastrzegł się, że informacje nie są całkowicie pewne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zastrzegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zastrzegaćam, zastrzegaća, zastrzegaćają, zastrzegaćany {{/stl 8}}– zastrzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, zastrzegaćstrzegę, zastrzegaćstrzeże, zastrzegaćstrzeż, zastrzegaćstrzegł, zastrzegaćstrzegli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obwarować — dk IV, obwarowaćruję, obwarowaćrujesz, obwarowaćruj, obwarowaćował, obwarowaćowany obwarowywać ndk VIIIa, obwarowaćowuję, obwarowaćowujesz, obwarowaćowuj, obwarowaćywał, obwarowaćywany rzad. I, obwarowaćam, obwarowaćasz, obwarowaćają, obwarowaćaj …   Słownik języka polskiego

• prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

• umownie — przysłów. od umowny a) w zn. 1: Zastrzec coś umownie. b) w zn. 2: Przedstawić, narysować coś umownie. Dekoracje potraktowano umownie …   Słownik języka polskiego

• wymówić — dk VIa, wymówićwię, wymówićwisz, wymówićmów, wymówićwił, wymówićwiony wymawiać ndk I, wymówićam, wymówićasz, wymówićają, wymówićaj, wymówićał, wymówićany 1. «wypowiedzieć dźwięk, wyraz, szereg wyrazów itp. odpowiednio artykułując» Trudno wymówić… …   Słownik języka polskiego

• zabukować — dk IV, zabukowaćkuję, zabukowaćkujesz, zabukowaćkuj, zabukowaćował, zabukowaćowany środ. «ustalić, potwierdzić termin wykorzystania wykupionego uprzednio biletu, np. kolejowego, lotniczego; zastrzec możność skorzystania z czegoś; zarezerwować»… …   Słownik języka polskiego

• zarezerwować — dk IV, zarezerwowaćwuję, zarezerwowaćwujesz, zarezerwowaćwuj, zarezerwowaćował, zarezerwowaćowany «zachować coś do czyjejś dyspozycji, do czyjegoś użytku; dokonać rezerwacji; zastrzec możność korzystania z czegoś» Zarezerwować pokój w hotelu,… …   Słownik języka polskiego

• zastrzeżenie — n I 1. rzecz. od zastrzec. 2. lm D. zastrzeżenieeń «uwaga wyrażająca krytykę, wątpliwość dotyczącą jakiegoś szczegółu, słabej strony czegoś, mimo ogólnej oceny pozytywnej» Mieć zastrzeżenia co do czegoś, wobec kogoś, w stosunku do kogoś. Ufać… …   Słownik języka polskiego

• zawarować — dk IV, zawarowaćruję, zawarowaćrujesz, zawarowaćruj, zawarowaćował, zawarowaćowany zawarowywać ndk VIIIa, zawarowaćowuję, zawarowaćowujesz, zawarowaćowuj, zawarowaćywał, zawarowaćywany «zastrzec, zapewnić, zagwarantować coś komuś lub sobie»… …   Słownik języka polskiego