zastaw

См. также в других словарях:

• zastaw — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zastawwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot, ruchomość będąca zabezpieczeniem spłaty długu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gromadzić w pośpiechu zastaw. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zastaw — m IV, D. u, Ms. zastawwie; lm M. y 1. «rzecz, przedmiot, ruchomość stanowiące zabezpieczenie spłaty długu» Przynieść zastaw. 2. «czasowe posiadanie czegoś przez wierzyciela; danie czegoś wierzycielowi na zabezpieczenie spłaty długu; zastawienie… …   Słownik języka polskiego

• zastawić — dk VIa, zastawićwię, zastawićwisz, zastawićstaw, zastawićwił, zastawićwiony zastawiać ndk I, zastawićam, zastawićasz, zastawićają, zastawićaj, zastawićał, zastawićany 1. «stawiając gdzieś wiele czegoś, zapełnić czymś» Zastawić półkę naczyniami.… …   Słownik języka polskiego

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• podzastaw — [wym. pod zastaw] m IV, D. u, Ms. podzastawwie; lm M. y praw. «oddanie przez zastawnika rzeczy u niego zastawionej w dalszy zastaw na zabezpieczenie jego długu» …   Słownik języka polskiego

• kaucja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kaucjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kwota wpłacana jako zabezpieczenie umowy, przepadająca w razie niedotrzymania zobowiązań; gwarancja pieniężna, zastaw, wadium :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Заставное право или владение — (польск. zastaw) под этим именем известна была в Польше и Литве древняя форма залога, сопряженная с передачей кредитору имения должника (см. Залог). Такой залог весьма близко подходил к купле продаже, соединенной с правом выкупа. В Средние века… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

• depozyt — m IV, D. u, Ms. depozytycie; lm M. y «umowa, na mocy której osoba, instytucja przyjmuje na przechowanie cudzą rzecz ruchomą; przechowanie; pieniądze, papiery wartościowe, przedmioty złożone do przechowania (w banku, w sądzie, w zastaw, jako… …   Słownik języka polskiego

• lombard — m IV, D. u, Ms. lombardrdzie; lm M. y przestarz. «instytucja kredytowa udzielająca krótkoterminowych pożyczek pod zastaw ruchomości lub papierów wartościowych» ‹od nazwy prowincji wł.› …   Słownik języka polskiego

• oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …   Słownik języka polskiego

• postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… …   Słownik języka polskiego