zapragnąć

См. также в других словарях:

• zapragnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zapragnąćnę, zapragnąćnie, zapragnąćnij, zapragnąćnął, zapragnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} poczuć pragnienie czegoś, chęć zrobienia, doświadczenia czegoś; zamarzyć o czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapragnęła wyjechać z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zapragnąć — dk Va, zapragnąćnę, zapragnąćniesz, zapragnąćnij, zapragnąćnął, zapragnąćnęła, zapragnąćnęli, zapragnąćnąwszy «doznać chęci, pragnienia czegoś, zacząć chcieć czegoś» Zapragnąć spokoju. Zapragnął podzielić się z kimś radością. ◊ Czego, ile dusza… …   Słownik języka polskiego

• zapragnąć — (Tyle,) ile dusza zapragnie; (jest) wszystko, czego dusza zapragnie zob. dusza 16 …   Słownik frazeologiczny

• za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

• zachcieć — dk, zachciećchce, zachciećchciało zachciewać ndk I, zachciećwa, zachciećało, przestarz. «nabrać ochoty, chęci na coś, zapragnąć czegoś» dziś tylko w nieos. zwrotach: Zachciało (zachciewało) się komuś czegoś, zachciało (zachciewało) się komuś coś… …   Słownik języka polskiego

• zachorować — dk IV, zachorowaćruję, zachorowaćrujesz, zachorowaćruj, zachorowaćował «stać się chorym, wpaść w chorobę» Ciężko, obłożnie zachorować. Zachorować na anginę, na zapalenie płuc, na grypę. Zachorować na serce, na nerki, na wątrobę. Zachorować z… …   Słownik języka polskiego

• zamarzyć — dk VIb, zamarzyćrzę, zamarzyćrzysz, zamarzyćmarz, zamarzyćrzył «uczynić coś przedmiotem swego marzenia, zapragnąć czegoś bardzo» Zamarzyć o egzotycznych podróżach, o szczęściu, o sławie. zamarzyć się «stać się przedmiotem marzenia; przyjść do… …   Słownik języka polskiego

• zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

• zatęsknić — dk VIa, zatęsknićnię, zatęsknićnisz, zatęsknićnij, zatęsknićnił «doznać uczucia tęsknoty, zapragnąć mocno czegoś; odczuć tęsknotę za kimś, za czymś, do kogoś, do czegoś» Zatęsknić za domem rodzinnym. Zatęsknić do ludzi. zatęsknić się «bardzo się… …   Słownik języka polskiego

• zawinszować — dk IV, zawinszowaćszuję, zawinszowaćszujesz, zawinszowaćszuj, zawinszowaćował tylko w wyrażeniu: Zawinszować sobie «zażyczyć sobie; zapragnąć, zażądać» Zawinszował sobie dobrego obiadu. Zawinszował go sobie jako pomocnika …   Słownik języka polskiego

• zażyczyć — dk VIb, zażyczyćczę, zażyczyćczysz, zażyczyćżycz, zażyczyćczył pot. «wyrazić życzenie, zapragnąć czegoś (tylko w zwrocie: zażyczyć sobie)» Zażyczyliśmy sobie, aby przygotowano nam kąpiel. Zażyczył sobie rozmowy z dyrektorem …   Słownik języka polskiego