-
1 zapominać
impf ⇒ zapomnieć* * *1. (-am, -asz); perf zapomnieć; vt(+gen) ( przestawać pamiętać) to forget; ( zostawiać) to leave behind2. vizapominać o (+loc) — to forget (about)
nie zapomnę ci tego — ( dziękując) I'll never forget this; ( grożąc) I won't let you get away with this
na śmierć zapomniałam! — I forgot all about it!, I clean forgot!
* * *ipf.1. (= przestawać pamiętać) forget (o kimś, czymś about sb/sth); (np. kluczy) leave behind; ( o czymś przykrym) push sth to the back of one's mind, put sth behind; zapominać o czymś na chwilę set sth by; zapomnieć o dawnych urazach wipe the slate clean; nie zapomnieć komuś dobroci remember sb's kindness; nie zapomnij o obietnicy don't fail to keep your promise; nie zapominać komuś krzywdy harbor resentment at sb, bear sb a grudge; zapomnieć komuś krzywdy forgive sb a wrong; zapominać o bożym l. całym świecie be lost to the world; nie mogę o niej zapomnieć I can't get her off my mind; nie zapominaj, że... don't forget that...; czy przypadkiem o czymś nie zapomniałeś? aren't you forgetting sth?; nie zapomnieć coś zrobić be sure to do sth, keep sth in mind; nie zapomnij zamknąć drzwi be sure to lock the door; zapomnijmy o tym, co nas dzieli let's bury our differences; zapomnieć swojej kwestii teatr forget one's lines; nigdy ci tego nie zapomnę! ( wyraz wdzięczności) I will never forget what you did for me; ( groźba) you will never live that down, you shall smart from this.2. (= zostawiać przez nieuwagę) forget, leave, leave behind.3. (= nie zrobić przez roztargnienie) forget; na śmierć zapomniałam I clean l. plumb forgot.4. (= tracić umiejętność) forget; zapomniałeś języka w gębie? pot. (has the) cat got your tongue?, are you tongue-tied?; dużo już zapomniał z francuskiego his French is a little rusty.5. (= zaniedbywać) neglect ( coś zrobić to do sth); ( celowo) omit ( coś zrobić to do sth); zapomniany przez Boga God-forsaken.ipf.forget oneself, misbehave.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapominać
-
2 zapominać
zapominać (-am) < zapomnieć> (-nę, -nij!) (G) vergessen (A); (tracić umiejętność) verlernen (A);zapomnijmy o tym! lass uns das vergessen!;nigdy ci tego nie zapomnę ich werde dir das nie vergessen;zapominać języka w gębie (vor Verwunderung) sprachlos sein;zapominać się sich vergessen -
3 zapominać
I. vt1) ( nie pamiętać)\zapominać o czymś etw vergessennigdy ci tego nie zapomnę! das werde ich dir nie vergessen!3) na śmierć zapomniałem ich habe es völlig vergessenzapomnieć o bożym świecie die ganze Welt vergessenII. vi1) ( tracić umiejętność) verlernenzapomnieć niemieckiego/pływania sein Deutsch/das Schwimmen verlernen2) ( zaniedbywać)\zapominać o rodzicach die Eltern vernachlässigenIII. vr sich +akk vergessen -
4 zapominać
глаг.• забывать• забыть• позабыть* * *забыватьzapamiętywać запоминать* * *zapomina|ć\zapominaćny несов. забывать; ср. zapomnieć* * *zapominany несов.забыва́ть; ср. zapomnieć -
5 zapominać
1. désapprendre2. oublier -
6 zapominać
dearmad -
7 zapominać
harroj -
8 zapominać
[запоміначь]v.ndk -
9 zapominać
užmirštiužsimiršti -
10 zapominać
забывацца -
11 zapominać
забывацца -
12 zapominać
забувати -
13 zapominać
1. (przestawać pamiętać) onıtu transk. onotu, istän (xäterdän) çığaru2. (nieuwaga) iğtibar birmäü (itmäü) -
14 zapominać
unutmak -
15 zapominać
ξεχνώ -
16 zapominać zapomin·ać
-am, -asz; pf zapomnieć1. vt + gen2. vi(= nie pamiętać)zapominać (o + loc) — to forget (about)
3.zapominać się vr (= źle się zachowywać) to forget o.s. -
17 zapominać się
несов.забыва́ться -
18 zapominać\ się
несов. забываться -
19 zapominać się
vrto forget o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapominać się
-
20 zapominać się
[запоміначь шіê]v.ndk
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zapominać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zapominaćam, zapominaća, zapominaćają, zapominaćany {{/stl 8}}– zapomnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, zapominaćnę, zapominaćni, zapominaćniał, zapominaćnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapominać się – zapomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić panowanie nad sobą, wykraczać poza granice właściwego zachowania, stając się niegrzecznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapominał się często i obrażał wszystkich. Zapomniał się i nakrzyczał na nią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapominać – zapomnieć o całym [bożym] świecie — {{/stl 13}}{{stl 7}} robiąc coś, koncentrować na tym całą swoją uwagę, nie zwracać uwagi na nic innego; zapamiętywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czytając książkę, zapomniał o całym świecie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapominać — Zapomnieć języka w gębie zob. język 18. Zapomnieć o całym świecie, o bożym świecie zob. świat 19. Zapomnieć o czymś na śmierć zob. śmierć 19 … Słownik frazeologiczny
zapominać — → zapomnieć … Słownik języka polskiego
zapomnieć — dk VIIa, zapomniećnę, zapomniećnisz, zapomniećnij, zapomniećniał, zapomniećnieli, zapomniećniany zapominać ndk I, zapomniećam, zapomniećasz, zapomniećają, zapomniećaj, zapomniećał, zapomniećany 1. «nie zachować w pamięci, przestać pamiętać o kimś … Słownik języka polskiego
запамятовать — Искон. Преф. производное от памятовать «помнить» по аналогии с забыть. Ср. антонимические запоминать и польск. zapominać «забывать». К развитию первоначальных значений см. погода, урод (польск. uroda «красота») и т. п … Этимологический словарь русского языка
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… … Słownik frazeologiczny
gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… … Słownik języka polskiego
kufel — m I, D. kufelfla; lm M. kufelfle, D. kufelfli «pękate naczynie z uchem, najczęściej szklane, rzadziej gliniane lub cynowe, używane do picia piwa; zawartość tego naczynia» Kufel do piwa a. od piwa. Kufel piwa. ◊ Topić w kuflu smutek, troski itp.… … Słownik języka polskiego