zapałkę

См. также в других словарях:

• obcięty na zapałkę — O bardzo krótko przystrzyżonych włosach Eng. Having very short hair …   Słownik Polskiego slangu

• zapałka — Być ostrzyżonym na zapałkę «być bardzo krótko ostrzyżonym»: Widziałeś go (...) jest ostrzyżony na zapałkę (...). Roz bezp 1998 …   Słownik frazeologiczny

• ostrzyc — Być ostrzyżonym na głupiego jasia zob. głupi 1. Być ostrzyżonym na zapałkę zob. zapałka. Ostrzyc na zero zob. zero 4 …   Słownik frazeologiczny

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• potrzeć — dk XI, potrzećtrę, potrzećtrzesz, potrzećtrzyj, potrzećtarł, potrzećtarty, potrzećtarłszy pocierać ndk I, potrzećam, potrzećasz, potrzećają, potrzećaj, potrzećał, potrzećany 1. «naciskając pociągnąć czymś po czymś, powodując tarcie» Potrzeć… …   Słownik języka polskiego

• przytknąć — dk Va, przytknąćnę, przytknąćniesz, przytknąćnij, przytknąćnął, przytknąćnęła, przytknąćnięty, przytknąćnąwszy przytykać ndk I, przytknąćam, przytknąćasz, przytknąćają, przytknąćaj, przytknąćał, przytknąćany 1. «zbliżyć coś do czegoś aż do… …   Słownik języka polskiego

• rozdwoić — dk VIa, rozdwoićdwoję, rozdwoićisz, rozdwoićdwój, rozdwoićił, rozdwoićdwojony rozdwajać ndk I, rozdwoićam, rozdwoićasz, rozdwoićają, rozdwoićaj, rozdwoićał, rozdwoićany «rozdzielić, podzielić na dwoje, na dwie części, na połowy; rozszczepić»… …   Słownik języka polskiego

• zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

• zapałka — ż III, CMs. zapałkałce; lm D. zapałkałek «cienki, krótki pręcik drewniany, czasem tekturowy, zakończony łebkiem utworzonym ze specjalnej masy zapalającej się przy potarciu o siarkowaną ściankę pudełka, w którym jest przechowywany; służy do… …   Słownik języka polskiego

• zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… …   Słownik języka polskiego

• podawać – podać [dawać – dać] ogień — {{/stl 13}}{{stl 33}} zapalać komuś papierosa, podsuwając zapaloną zapałkę lub zapalniczkę :{{/stl 33}}{{stl 10}}Czy może mi pan podać ogień? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień