zaokrąglony

См. также в других словарях:

• okrągły — okrągłygli, okrągłyglejszy 1. «mający kształt koła, kuli, walca; zbliżony kształtem do koła, kuli, walca; zaokrąglony» Okrągły liść, stół, talerz. Okrągłe lusterko. Okrągła patera, puderniczka, taca. Okrągłe oczy. Okrągła twarz. Okrągła czekolada …   Słownik języka polskiego

• okrągły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, okrągłygli, okrągłyglejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający kształt koła, kuli, walca; krągły; zaokrąglony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okrągły stół, talerz. Okrągła twarz, piłka,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• faseta — ż IV, CMs. fasetaecie; lm D. fasetaet 1. archit. bud. «ukośnie ścięta krawędź naroża stosowana w budownictwie przy elementach narażonych na uszkodzenia (filary, obramowania okien itp.); wklęsły zaokrąglony narożnik między ścianami a sufitem lub… …   Słownik języka polskiego

• jabłkowaty — «podobny z kształtu do jabłka; kulisty, zaokrąglony» …   Słownik języka polskiego

• kanciasty — kanciastyaści «mający kanty, załamujący się ostro; nie zaokrąglony, nie wygładzony» Kanciaste kontury. Kanciaste odłamki kamieni. przen. a) «nieharmonijny, niepłynny, niezgrabny» Kanciaste ruchy. b) «szorstki, surowy, ostry, niedelikatny,… …   Słownik języka polskiego

• kopa — ż IV, CMs. kopapie; lm D. kop 1. «sześćdziesiąt sztuk czegoś, dawna jednostka obrachunkowa, używana dziś czasami na wsi» Kopa jaj. ◊ pot. Kopę lat «bardzo dawno» 2. «złożone w stertę siano, słoma itp. lub snopy zboża ustawione w określony sposób» …   Słownik języka polskiego

• marlin — m IV, DB. a, Ms. marlinnie; lm M. y zool. «Makaira, ryba z rodziny żaglicowatych, mogąca osiągać długość 5 m, o górnej szczęce wydłużonej w zaokrąglony, długi szpic; występuje w wodach pelagicznych ciepłych mórz; łowiona ze względu na smaczne… …   Słownik języka polskiego

• obły — «mający kształt podłużny i zaokrąglony; walcowaty, jajowaty» Obły kształt samolotu. Obły kokon …   Słownik języka polskiego

• ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego

• otoczak — m III, D. a, N. otoczakkiem; lm M. i «kamień zaokrąglony i wygładzony podczas toczenia, przesuwania, np. przez prąd wody w strumieniu, rzece itp.» …   Słownik języka polskiego

• owalny — «mający kształt owalu, elipsy, podłużny i zaokrąglony» Owalny stół. Lustro w owalnej ramie. Owalny zarys twarzy …   Słownik języka polskiego