-
1 zanosić\ się
zanos|ić sięнесов. 1. czym, od czego подвергаться приступу чего; захлёбываться чем, от чего;2. безл.: \zanosić\ sięi się na coś a) что-л. собирается (готовится);\zanosić\ sięi się na deszcz собирается дождь; \zanosić\ sięi się na kłótnię готовится скандал (ссора), пахнет скандалом (ссорой);
б) что-л. предстоит, ожидается;\zanosić\ sięi się na długie oczekiwanie предстоит долгое ожидание, придётся долго ждать; ср. zanieść się+2. zapowiadać się, zbierać się
-
2 zanosić się
несов.2) безл.: zanosi się na cośа) что́-л. собира́ется (гото́вится)zanosi się na deszcz — собира́ется дождь
zanosi się na kłótnię — гото́вится сканда́л (ccópa), па́хнет сканда́лом (ссо́рой)
б) что́-л. предстои́т, ожида́етсяzanosi się na długie oczekiwanie — предстои́т до́лгое ожида́ние, придётся до́лго ждать; ср. zanieść się
Syn: -
3 zanieść\ się
zani|eść sięсов. 1. czym, od czego подвергнуться приступу чего; захлебнуться чем, от чего;\zanieść\ się się kaszlem (od kaszlu) закашляться, раскашляться; \zanieść\ się się krzykiem раскричаться; \zanieść\ się się płaczem расплакаться навзрыд, разреветься;
2. безл.;\zanieść\ sięosło się na coś редко а) что-л. собралось; б) запахло чём-л.; ср. zanosić się -
4 zanieść się
сов.zanieść się się kaszlem — ( od kaszlu) зака́шляться, раска́шляться
zanieść się się krzykiem — раскрича́ться
zanieść się się płaczem — распла́каться навзры́д, разреве́ться
2) безл.: zaniosło się na coś, редкоа) что́-л. собра́ло́сьб) запа́хло че́м-л.; ср. zanosić się -
5 płacz
сущ.• плач* * *плачlit. tren (gatunek) лит. плач (жанр)* * *♂, Р. \płaczu плач;zbiera mu się na \płacz ему хочется плакать; он готов расплакаться; zanosić się od \płaczu плакать навзрыд
* * *м, P płaczuzbiera mu się na płacz — ему́ хо́чется пла́кать; он гото́в распла́каться
zanosić się od płaczu — пла́кать навзры́д
-
6 tragen
I v/tüber der Schulter tragen nosić na ramieniu;bei sich tragen nosić przy sobie;in sich tragen nosić w sobie;das trägt man nicht mehr tego się już nie nosi;5. Früchte rodzić, dawać;6. zum Tragen kommen znaleźć zastosowanie;II v/i8. Eis trzymać;sich leicht tragen Koffer nieść się lekko;sie trug sich mit der Absicht abzureisen nosiła się z zamiarem wyjazdu; -
7 schaffen
schaffen1 vi ( arbeiten) pracować, krzątać się; vt ( meistern) potrafić (A, inf), sprostać pf (D); ( beenden) skończyć pf (A), uporać się pf (z I); fam. Zug złapać pf; ( etwas befördern) odnosić <- nieść>, zanosić <- nieść>, a Person dostarczać <- czyć>; fam. ( müde machen) wykańczać <- kończyć>;etwas nicht schaffen nie (móc sobie) poradzić (z I), nie podołać (D);aus der Welt schaffen zlikwidować pf;nichts zu schaffen haben (mit) nie mieć nic wspólnego (z I);sich zu schaffen machen (an D) manipulować (przy L), krzątać się (koło G) -
8 bringen
bringen ( brachte, gebracht) vt ( herbringen) przynosić <- nieść> (a fig Nutzen, Glück usw); Person przyprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen przywozić <- wieźć>; ( hinbringen) odnosić, zanosić <- nieść> (nach, zu do G, na A); ( jemanden begleiten) odprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen odwozić, zawozić <- wieźć>; etwas im Radio usw poda(wa)ć; ( publizieren) <o>publikować; Unglück sprowadzać <- dzić> ( jemandem na A);fam. was bringt das? po co to (wszystko)?;fam. er bringt das nicht on nie potrafi, to mu nie wyjdzie;auf den Markt bringen wypuszczać <- puścić> na rynek;jemanden auf einen Gedanken, eine Spur bringen naprowadzać <- dzić> k-o na myśl, na ślad;etwas hinter sich bringen załatwi(a)ć (A);jemandem etwas in Erinnerung bringen przypomnieć k-u (A);(es) mit sich bringen <s>powodować, sprawi(a)ć (że);etwas nicht über sich bringen zu (+ inf) nie móc się przemóc, żeby (+ inf);zum Kochen bringen doprowadzać <- dzić> do wrzenia;es zu etwas bringen wyjść na ludzi;es weit bringen zajść daleko
См. также в других словарях:
zanosić się – zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność gwałtownie, intensywnie, nie mogąc się opanować; zapamiętać się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zanosić się od śmiechu, od szlochu. Zanieść się płaczem, krzykiem, łzami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… … Słownik frazeologiczny
zaśmiewać się — ndk I, zaśmiewać sięam się, zaśmiewać sięasz się, zaśmiewać sięają się, zaśmiewać sięaj się, zaśmiewać sięał się «śmiać się długo, serdecznie, niepohamowanie; zanosić się śmiechem» Zaśmiewać się do łez, do rozpuku. Zaśmiewać się z czyichś… … Słownik języka polskiego
zaśmiewać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaśmiewać sięam się, zaśmiewać sięa się, zaśmiewać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} śmiać się z czegoś długo, nieopanowanie; zanosić się śmiechem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaśmiewać się do łez z dowcipów. Zaśmiewać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zanosić się na coś; zapowiadać się, być w przygotowaniu, móc wkrótce nastąpić; grozić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zorientował się, co się święci, i uciekł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmiać się do rozpuku — {{/stl 13}}{{stl 7}} śmiać się żywiołowo, zanosić się śmiechem; pękać ze śmiechu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widzowie śmiali się do rozpuku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zanosić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… … Słownik języka polskiego
łza — 1. Coś jest (czyste) jak łza «coś jest bardzo czyste»: Woda wypływająca z Filtrów jest czysta jak łza – zapewnia zastępca kierownika zakładu wodociągu centralnego. DD 30/03/2001. 2. Ktoś (jest) czysty jak łza, brylant, kryształ itp. «ktoś nie ma… … Słownik frazeologiczny
śmiech — 1. Coś (jest) śmiechu warte «coś jest mało ważne, niepoważne, nieistotne, błahe»: Kiedy złapiemy takiego kolportera, kierujemy sprawę do kolegium, gdzie zostaje on ukarany mandatem w wysokości... 30 zł! To śmiechu warte, bo taki ktoś miesięcznie… … Słownik frazeologiczny
śmiech — m III, D. u; lm M. y 1. «wyrażanie wesołości objawiające się ruchami mięśni twarzy i wydawaniem swoistego głosu; śmianie się» Donośny, radosny, serdeczny śmiech, Naturalny, zaraźliwy, wymuszony śmiech. Obraźliwy, nieszczery śmiech. Śmiech dziecka … Słownik języka polskiego