zaniechać

См. также в других словарях:

• zaniechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zaniechaćam, zaniechaća, zaniechaćają, zaniechaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zrezygnować z czegoś, porzucić jakąś myśl, plan, cel; dać za wygraną, poniechać czegoś, cofnąć się przed czymś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaniechać — dk I, zaniechaćam, zaniechaćasz, zaniechaćają, zaniechaćaj, zaniechaćał, zaniechaćany «zaprzestać czegoś, odstąpić od czegoś, zrezygnować z czegoś, dać czemuś spokój» Zaniechać dalszych badań, starań, prób. Zaniechać budowy czegoś. Zaniechać… …   Słownik języka polskiego

• porzucić — dk VIa, porzucićcę, porzucićcisz, porzucićrzuć, porzucićcił, porzucićcony porzucać ndk I, porzucićam, porzucićasz, porzucićają, porzucićał, porzucićany 1. «opuścić, zostawić kogoś, coś; rozstać się z kimś, czymś; odstąpić» Porzucić kraj, ojczyznę …   Słownik języka polskiego

• ad acta — Odłożyć coś ad acta a) «zaniechać czegoś, odłożyć na bok»: Do dzisiaj, odłożona ad acta, leży przygotowana jeszcze przez radnych poprzedniej kadencji, uchwała o nadaniu Honorowego Obywatelstwa Miasta Sokołowa, ówczesnemu prezydentowi Lechowi… …   Słownik frazeologiczny

• siedzieć — 1. pot. żart. Mieć na czym siedzieć «mieć duże pośladki, szerokie biodra»: – Nie zaprzeczę, że masz na czym siedzieć... – zaczął żartować. W. M. Korczyńska, Wróć. 2. Siedzieć komuś na karku, na głowie a) «naprzykrzać się komuś»: Przecież nie będę …   Słownik frazeologiczny

• spokój — 1. Dać komuś (święty) spokój «przestać się wtrącać do kogoś, nie przeszkadzać komuś, nie niepokoić kogoś»: (...) dajcie mi święty spokój, sami sobie właźcie do zimnej wody, jeśli wola, a mnie nie zawracajcie głowy. Z. Żurakowska, Jutro. 2. Dać… …   Słownik frazeologiczny

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• poniechać — dk I, poniechaćam, poniechaćasz, poniechaćają, poniechaćaj, poniechaćał książk. «przestać o czymś myśleć, coś robić, porzucić jakiś zamiar, zrezygnować z czegoś; zaniechać» Poniechać zemsty …   Słownik języka polskiego

• przestać — I dk, przestaćstanę, przestaćstaniesz, przestaćstań, przestaćstał przestawać ndk IX, przestaćstaję, przestaćstajesz, przestaćwaj, przestaćwał 1. «przerwać jakąś czynność, nie kontynuować, zaniechać czegoś; ustać» Przestań płakać. Deszcz przestał… …   Słownik języka polskiego

• rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… …   Słownik języka polskiego