-
1 zamożny
прил.• благоприятный• богатый• зажиточный• изобилующий• обильный• состоятельный* * *zamożn|y\zamożnyi, \zamożnyiejszy зажиточный; богатый+bogaty, majętny
* * *zamożni, zamożniejszyзажи́точный; бога́тыйSyn: -
2 zamożny adwokat
зажиточный адвокатOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zamożny adwokat
-
3 zamożny biznesmen
зажиточный бизнесменOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zamożny biznesmen
-
4 zamożny chłopiec
зажиточный мальчикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zamożny chłopiec
-
5 zamożny człowiek
зажиточный человекOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zamożny człowiek
-
6 zamożny facet
зажиточный мужикOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zamożny facet
-
7 zamożny gość
зажиточный гостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zamożny gość
-
8 zamożny rolnik
зажиточный земледелецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zamożny rolnik
-
9 dostatni
прил.• благоприятный• богатый• зажиточный• обильный• обширный• просторный• состоятельный* * *\dostatniejszy богатый, зажиточный;prowadzić \dostatniе życie жить зажиточно (в достатке)
+ zamożny, zasobny, bogaty* * *бога́тый, зажи́точныйprowadzić dostatnie życie — жить зажи́точно (в доста́тке)
Syn: -
10 gospodarz
сущ.• арендатор• владелец• властелин• властитель• господин• домовладелец• земледелец• землепашец• мастер• маэстро• повелитель• помещик• трактирщик• фермер* * *♂, мн. Р. \gospodarzy/\gospodarzów 1. хозяин;gościnny \gospodarz гостеприимный (радушный) хозяин; \gospodarz balu распорядитель бала; \gospodarz miasta хозяин города; \gospodarz domu а) хозяин дома;
б) (dozorca) дворник;2. крестьянин, владеющий землёй;zamożny \gospodarz зажиточный крестьянин; ● \gospodarz klasy староста класса
* * *м, мн Р gospodarzy / gospodarzów1) хозя́инgościnny gospodarz — гостеприи́мный (раду́шный) хозя́ин
gospodarz balu — распоряди́тель ба́ла
gospodarz miasta — хозя́ин го́рода
gospodarz domu — 1) хозя́ин до́ма; 2) ( dozorca) дво́рник
2) крестья́нин, владе́ющий землёйzamożny gospodarz — зажи́точный крестья́нин
• -
11 majętny
прил.• богатый• зажиточный• изобилующий• обильный• состоятельный* * *majętn|y\majętnyi, \majętnyiejszy уст. состоятельный, богатый; зажиточный;\majętny gospodarz зажиточный хозяин; \majętnya wdowa богатая вдова
+ bogaty, zamożny* * *majętni, majętniejszy уст.состоя́тельный, бога́тый; зажи́точныйmajętny gospodarz — зажи́точный хозя́ин
majętna wdowa — бога́тая вдова́
Syn: -
12 zasobny
прил.• богатый• жирный• зажиточный• изобилующий• обильный• состоятельный* * *zasobn|y\zasobnyi, \zasobnyiejszy 1. зажиточный;\zasobny gospodarz зажиточный хозяин;
2. w со богатый, обильный, изобилующий чем;\zasobny w węgiel богатый углем (углём)+1. dostatni, zamożny 2. obfity
* * *zasobni, zasobniejszy1) зажи́точныйzasobny gospodarz — зажи́точный хозя́ин
2) w co бога́тый, оби́льный, изоби́лующий чемzasobny w węgiel — бога́тый у́глем ( углём)
Syn:
См. также в других словарях:
zamożny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zamożnyni, zamożnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} dysponujący dużym majątkiem, posiadający duże dochody; bogaty, dostatni, majętny, dobrze sytuowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamożny człowiek, obywatel, gospodarz. Zamożna… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamożny — zamożnyni, zamożnyniejszy «posiadający duży majątek, żyjący w dostatku; bogaty, majętny» Zamożny dom. Zamożna instytucja. Zamożna rodzina. Średnio zamożny rzemieślnik. Byli najzamożniejsi w okolicy … Słownik języka polskiego
bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… … Słownik języka polskiego
Боровяцкие говоры польского языка — … Википедия
arcybogaty — arcybogatyaci 1. «bardzo bogaty; zamożny, majętny» Arcybogaci ludzie. 2. «obfity, wspaniały, świetny» Arcybogate dekoracje, stroje … Słownik języka polskiego
bogacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek bogaty, zamożny, majętny» Miał wielkie dobra, był bogaczem. Rzucać pieniędzmi jak bogacz … Słownik języka polskiego
choreg — m III, DB. a, N. choreggiem; lm M. choregedzy a. owie, DB. ów hist. «w starożytnych Atenach: zamożny obywatel, mający obowiązek wystawienia na swój koszt chóru do widowisk teatralnych lub muzycznych» … Słownik języka polskiego
ciepły — ciepłypli, ciepłyplejszy 1. «mający temperaturę pośrednią między gorącem a zimnem» Ciepły deszcz, wiatr, klimat, dzień. Ciepły chleb, obiad. Ciepły piec, pokój. Myć się ciepłą wodą. ∆ Ciepłe barwy, kolory, tony itp., ciepły koloryt «barwy o… … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
dostatni — dostatniniejszy «odznaczający się dostatkiem; zamożny, zasobny, bogaty; świadczący o dostatku» Dostatni dom. Dostatnie gospodarstwo. Pędzić dostatnie życie … Słownik języka polskiego
