zależny

См. также в других словарях:

• zależny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zależnyni (od kogoś, czegoś) {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiązany z czymś, zdeterminowany przez coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachowanie zależne od okoliczności. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zależny — zależnyni 1. «określony, wyznaczony, zdeterminowany przez coś, uwarunkowany czymś» Znaczenie wyrazu zależne od kontekstu. Coś jest zależne od wielu okoliczności, od różnych czynników. ∆ jęz. Mowa pozornie zależna «cudza wypowiedź podana bez… …   Słownik języka polskiego

• dowolny — «zależny tylko od własnej woli, własnych upodobań, nie skrępowany nakazami, przepisami; swobodny, wolny» Dowolny przekład. Dowolne tłumaczenie. Jazda dowolna na lodzie. Wypracowanie na dowolny temat. Wybrać dowolny fragment czegoś. Wymienić… …   Słownik języka polskiego

• koniunkturalny — «zależny od koniunktury; powstały pod wpływem chwilowych sprzyjających warunków» Kryzys koniunkturalny …   Słownik języka polskiego

• losowy — «zależny od losu kolei, wydarzeń życia, dotyczący tego losu» Wypadki, zdarzenia losowe. Klęski losowe …   Słownik języka polskiego

• zabezpieczyć — sobie tyły, odwrót «zostawić sobie możliwość wycofania się z czegoś, przygotować sobie coś na wypadek niepowodzenia jakiegoś przedsięwzięcia»: Gombrowicz zajrzał do swoich książek i doszedł do wniosku, że jednak... że należy zabezpieczyć sobie… …   Słownik frazeologiczny

• zabezpieczać — Zabezpieczyć sobie tyły, odwrót «zostawić sobie możliwość wycofania się z czegoś, przygotować sobie coś na wypadek niepowodzenia jakiegoś przedsięwzięcia»: Gombrowicz zajrzał do swoich książek i doszedł do wniosku, że jednak... że należy… …   Słownik frazeologiczny

• delikwent — m IV, DB. a, Ms. delikwentncie; lm M. delikwentnci, DB. ów 1. praw. «człowiek sądzony za przestępstwo, winowajca oczekujący kary; skazaniec, przestępca» 2. pot. «z pobłażaniem o kimś, kto jest od kogoś zależny, np. o interesancie, kliencie»… …   Słownik języka polskiego

• faza — I ż IV, CMs. fazie; lm D. faz . 1. «stan procesu, układu lub rozwoju zjawiska w określonej chwili; stadium» Faza przejściowa. Faza rozwojowa kultury, nauki. Fazy rozwojowe roślin. Budowa wchodzi w nową, końcową, ostateczną fazę. Choroba… …   Słownik języka polskiego

• feudalnie — przysłów. od feudalny Ktoś jest feudalnie zależny od kogoś …   Słownik języka polskiego

• kolon — I m IV; D. u, Ms. kolonnie; lm M. y lit. «człon składniowo intonacyjny okresu zdaniowego, zwłaszcza w prozie poetyckiej, stanowiący pewną całość treściową» ‹gr.› II m IV, DB. a, Ms. kolonnie; lm M. i a. owie, DB. ów 1. «w krajach Ameryki… …   Słownik języka polskiego