warunkowy

См. также в других словарях:

• warunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawierający, określający pewne warunki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warunkowe zwolnienie z więzienia. Warunkowa umowa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• warunkowy — «związany z warunkiem, warunkami; zależny od pewnych warunków» Umowa warunkowa. Warunkowe zwolnienie (więźnia). Warunkowe zawieszenie wykonania kary. ∆ jęz. Zdanie warunkowe «zdanie wyrażające pewien warunek, od którego spełnienia zależy inna… …   Słownik języka polskiego

• odruch warunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} odruch, którego zasada działania nie jest wrodzona, lecz wyuczona (bodziec powoduje określoną wyuczoną reakcję) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Рассказы о пилоте Пирксе — Opowieści o pilocie Pirxie Жанр: Научная фантастика Автор: Станислав Лем Язык оригинала: Польский Публикация …   Википедия

• Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …   Википедия

• bodziec — m II, D. bodźca; lm M. bodźce, D. bodźców 1. «czynnik wywołujący pobudzenie organizmu, jego tkanek» Bodziec chemiczny, mechaniczny, świetlny. Bodziec wewnętrzny, zewnętrzny. ∆ Bodziec bezwarunkowy «czynnik działający bezpośrednio na zmysły» ∆… …   Słownik języka polskiego

• kondycjonalny — rzad. «uwarunkowany czymś; warunkowy» …   Słownik języka polskiego

• koniunktyw — m IV, D. u, Ms. koniunktywwie, blm jęz. «w koniugacji: tryb łączący, warunkowy» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• odruch — m III, D. u; lm M. y 1. psych. «reakcja organizmu na bodźce środowiska zewnętrznego i wewnętrznego zachodząca za pośrednictwem układu nerwowego» ∆ Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona, zachodząca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich… …   Słownik języka polskiego

• przypuszczać — ndk I, przypuszczaćam, przypuszczaćasz, przypuszczaćają, przypuszczaćaj, przypuszczaćał, przypuszczaćany przypuścić dk VIa, przypuszczaćpuszczę, przypuszczaćpuścisz, przypuszczaćpuść, przypuszczaćcił, przypuszczaćpuszczony 1. «pozwalać komuś,… …   Słownik języka polskiego

• relatywny — książk. «względny, warunkowy, uzależniony od czegoś» Relatywna ocena. Pojęcia relatywne. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego