-
1 zależeć
(-y); vizależeć (od kogoś/czegoś) — to depend (on sb/sth)
* * *ipf.- ę -ysz depend (od kogoś/czegoś on sb/sth); to zależy it depends; bardzo mi na tym zależy it is very important for me; to zależy od ciebie it's up to you, it depends on you; zależy mi na tobie I care about you; zależy mi na pośpiechu l. czasie (= muszę to szybko zrobić) I am in a hurry, I am pressed for time; (= chciałbym, aby to szybko zrobiono) this is rather urgent; nie zależy mi! I don't care!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zależeć
-
2 zależeć zależ·eć
-
3 zależ|eć
impf (zależysz, zależał, zależeli) Ⅰ vi 1. (być uzależnionym) to depend- zależeć od kogoś/czegoś to depend on sb/sth- „lubisz chodzić do szkoły?” – „to zależy” ‘do you like going to school?’ – ‘it depends’- to zależy od ciebie, czy jedziemy tam, czy nie it’s up to you, whether we go there or not2. (być niesamodzielnym) to depend- zależeć od kogoś to depend on sbⅡ v imp. zależy mi na tobie/nich I care about you/them- nie upieraj się, co ci zależy! pot. don’t insist, what do you care?- zależy mi na czasie I’m pressed for time- przestało mu zależeć na opinii he doesn’t care about his reputation any more- nie zależy mu na pieniądzach he’s not bothered about moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zależ|eć
-
4 zawisać
impf ⇒ zawisnąć1* * *( zostawać zawieszonym) to hangzawisnąć na włosku — (przen) to hang by a thread
* * *ipf.1. (= być zawieszonym) hang; zawisnąć na linie hang from a rope; zawisnąć nad przepaścią be on the brink of a precipice; zawisnąć na włosku przen. hang by a thread; zawisnąć na szubienicy l. na suchej gałęzi swing.2. (= nieruchomieć w locie) hover.3. lit. (= zależeć) be contingent ( od czegoś on sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawisać
-
5 wią|zać
impf (wiążę) Ⅰ vt 1. (tworzyć węzeł) to tie- wiązać chustkę na głowie/szyi to tie a scarf on one’s head/around one’s neck- wiązać kokardę/krawat/sznurowadła/zerwaną nić to tie a bow/one’s (neck)tie/one’s shoelaces/a broken thread2. (splatać) to bind, to tie- wiązać matę/tratwę to bind a mat/raft- wiązać sieć to tie a net3. (pakować) to tie- wiązać książki w paczki to tie books up into parcels- wiązać rzodkiewki w pęczki to tie radishes into bunches- wiązać snopek to tie a sheaf4. (krępować) to tie up- wiązać jeńców to tie up a. bind captives- wiązać komuś nogi/ręce to tie (up) a. bind sb’s feet/hands- wiązać konia u żłobu to tether a horse to a manger ⇒ związać5. przen. (łączyć) to bind- wiąże ich miłość/przyjaźń love/friendship binds them- przeżycia wiążą ludzi ze sobą experiences bring people together- wiążą ich więzy rodzinne they’re bound by family ties ⇒ związać6. przen. (łączyć) to combine- wiązać pracę zawodową z działalnością społeczną to combine one’s professional work and a. with social work- wiązać wiedzę z praktyką to combine knowledge and a. with experience7. przen. (kojarzyć) to associate- wiązać artystę z jakimś kierunkiem/epoką to associate an artist with a trend/epoch- wiązać ocieplenie klimatu ze wzrostem uprzemysłowienia to associate global warming with increasing industrialization ⇒ powiązać8. (łączyć komunikacyjnie) to connect, to link- linia kolejowa wiąże port ze stolicą a railway connects a. links the harbour with the capital city9 Wojsk. wiązać siły wroga to tie the enemy’s forces down 10 przen. (zobowiązać) to bind- wiązać kogoś przysięgą/przepisami to bind sb by an oath/regulations- decyzja/umowa wiążąca a binding decision/agreement11 Budow. (zespalać) to bond, to join- belka wiążąca szczyt dachu a ridge purlin- kit wiąże szybę z ramą putty bonds the glass to the frame- wapno/zaprawa wiąże cegły lime/mortar bonds bricks ⇒ związać12 (tężeć) to set- cement szybko wiąże cement sets quickly ⇒ związać13 Bot. to form- drzewa/rośliny wiążą pączki trees/plants form buds- kapusta/sałata wiąże główki cabbage/lettuce forms heads ⇒ zawiązać14 Chem., Fiz. to fix, to bind- bakterie wiążące azot z powietrza bacteria binding a. fixing nitrogen from the air- hemoglobina wiąże tlen haemoglobin binds oxygen- substancja wiążąca dwutlenek węgla a substance binding carbon dioxide ⇒ związaćⅡ wiązać się 1. (przymocowywać się) to tie oneself- przed wspinaczką wiązali się liną before climbing they tied themselves to a rope ⇒ zawiązać się2. (przyłączać się) to be bound- wiązać się z jakąś organizacją/partią to join an organization/a party- wiązać się z kimś uczuciowo to became involved emotionally with sb- wiązać się na stałe z jakimś miejscem pracy to be permanently bound to the same workplace ⇒ związać się3. (łączyć się) to form, to make up- wiązać się w harmonijną całość to make up a. form a harmonious whole- wyrazy wiążą się w zdanie words combine into a. make up a sentence ⇒ związać się4. (pociągać za sobą) to involve; (zależeć) to depend- ta wyprawa wiąże się z ryzykiem this expedition involves risk- z budową domu wiążą się wydatki building a house involves expenses- poranne nudności wiążą się z ciążą morning sickness is caused by pregnancy ⇒ związać się5. (zobowiązywać się) to bind oneself- wiązać się przymierzem/traktatem/umową to bind oneself by alliance/a treaty/an agreement ⇒ związać się6. (łączyć się w grupy) to form- wiązać się w organizację społeczną/w partię polityczną to form an organization/a political party7. Bot. to form- kapusta/sałata wiąże się w główki cabbage/lettuce forms heads- na jabłoniach wiążą się owoce apple trees form fruits ⇒ zawiązać się8. Chem., Fiz. to bind- atomy węgla wiążą się z tlenem carbon atoms bind to a. with oxygen ⇒ związać się■ wiązać komuś/sobie ręce to tie sb’s/one’s hands- wiązać z czymś/kimś nadzieje pot. to pin a. to put one’s hope on sth/sb, to place one’s hope in sth/sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wią|zać
См. также в других словарях:
zależeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, zależećżę, zależećży, zależećżał, zależećżeli (od kogoś, czegoś) {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być uzależnionym od czegoś, uwarunkowanym czymś; być wynikiem czegoś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zależeć — ndk VIIb, zależećżę, zależećżysz, zależećżał, zależećżeli 1. «być uzależnionym od czegoś, być określonym, wyznaczonym przez coś, uwarunkowanym czymś, być skutkiem czegoś» Od mocy silnika zależy prędkość samochodu. Wyniki pracy zależą od… … Słownik języka polskiego
łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
jakby — 1. «osłabione jak w funkcjach porównawczych» Mizerny jakby z krzyża zdjęty. 2. «partykuła osłabiająca dosłowność znaczenia wyrazu, któremu towarzyszy; o czymś podobnym do czegoś, przypominającym coś, nasuwającym skojarzenia z czymś» Patrząc na… … Słownik języka polskiego
kaprys — m IV, D. u, Ms. kapryssie; lm M. y 1. «chwilowa, łatwo zmieniająca się zachcianka; fantazja, dziwactwo» Przelotny kaprys. Dziecinne kaprysy. Cierpieć, znosić czyjeś kaprysy. Dogadzać czyimś kaprysom. Mieć kaprysy. Robić coś dla kaprysu … Słownik języka polskiego
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
łaskawy — a. łaskaw (tylko w funkcji orzecznika) łaskawywi, łaskawywszy «okazujący łaskę, przyjaźnie, życzliwie usposobiony, przyjazny wielkoduszny, wspaniałomyślny; dobry, sprzyjający» Łaskawy uśmiech, spojrzenie. Łaskawy los. Życie było dla kogoś łaskawe … Słownik języka polskiego
służbowo — przysłów. od służbowy Powiadomić kogoś służbowo o czymś. Przenieść kogoś służbowo na inne stanowisko. Zależeć od kogoś służbowo … Słownik języka polskiego
współzależeć — ndk VIIb, współzależećżę, współzależećżysz, współzależećleż, współzależećżał, współzależećżeli «zależeć od siebie wzajemnie» Gałęzie gospodarki współzależą od siebie … Słownik języka polskiego